Íslendingaþættir Tímans - 12.08.1977, Page 10

Ragnheiður Guðmundsdóttir
Fædd 30. aprll 1924
Dáin 28. janúar 1977
Ljósiö frá Svartagili.
Eitt sinn var þaö hlutskipti mitt aö
veröa farkennari í Noröurárdal, sem
er meöal hinna fögru og sérkennilegu
byggöa Borgarfjaröar. Þar kynntist
ég mörgu gáfuöu og viösýnu fólki, sem
ég minnist ætiö meö viröingu og þakk-
læti. Ekki tel ég óliklegt aö hiö ágæta
fólk hafi litiö á mig sem „kött i bóli
bjarnar”, þar sem ég varö eftirmaöur
hins fjölhæfa og skemmtilega kennara
Skeggja Asbjarnarsonar. En ekki var
ég látin gjalda þess. Börnin sem ég
kynntistí kennslustarfi minu þar, mun
ég ávallt telja til minna beztu vina. Nú
hefur eitt af minum kæru börnum ver-
iö kvatt burt héöan úr heimi, þaö er
hún Heiða min frá Svartagili með fal-
lega bjarta brosið sitt.
Heiða var hálfsystir Skeggja
Asbjarnarsonar, þau voru sammæöra.
Heiöa var elzt af börnum foreldra
sinna, Jónínu Sofffu Davíösdóttur,
Davíössonar bónda i örnólfsdal, bróð-
ur Þorsteins bónda á Arnbjargarlæk,
en þeir voru synir Daviös bónda á Þor-
gautsstööum Þorbjarnarsonar á
Lundum (Lundarætt, Huröarbaksætt
og Kiingenbergsætt), en móöir Jóninu
Soffiu var Guörún Magnúsdóttir prests
aö Gilsbakka Sigurössonar prests aö
Auðkúlu, en móðir séra Magnúsar
var Rósa Magnúsdóttir i Myrkárdal
Jónssonar prests aö Myrká Ketilsson-
ar, en frá þessum ættum eru komnir
margir þjóökunnir menn. Amma
Jóninu, kona séra Magnúsar, var
Guörún Pétursdóttir hreppstjóra og
bændahöföinga aö Miðhópi i Húna-
vatnssýslu og konu hans Júliönu Soffiu
Þóröardóttur systur Guörúnar konu
Björn Blöndals sýslumanns i Húna-
vatnssýslu en þær voru systradætur
Björns Olsen á Þingeyrum og uppeld-
isdætur hans.
Guðmundur faöir Heiöu var Gisla-
son Sigurössonar á Króki i Noröurár-
dal og Ragnheiöar Rögnvaldsdóttur.
Góö og greind merkiskona. Heiöa bar
nafn hennar. Að Heiöu stóöu góöar
ættir, en sérstaklega var húsfreyjan
Jónina talin stórættuð, enda leyndi það
sér ekki I skapgerö hennar og fram-
komu að hún átti til góðra að telja.
Heiöa var mjög lik móöur sinni og var
þeim þaö sameiginlegt aö taka and-
streymi meö brosi á vör án þess aö
mögla. Heiöa fæddisti Fornahvammi i
Noröurárdalþarsem foreldrar hennar
hófu búskap og önnuöust þar gisti- og
greiöasölu. Hefur mér veriö tjáö af
kunnugum aö þau hjón hafi veriö vin-
sæl og samhent i að greiða fyrir ferða-
fólki, og ekki sizt þeim sem I erfiöleik-
um áttu, og þá oft gefiö meira en getan
leyföi. Guömundur var dugnaðarmaö-
ur og Jónina óvenju fjölhæf og dugleg
húsmóöir. Heiöa mun hafa veriö ung
aö árum er foreldrar hennar fluttu aö
Svartagili I Noröurárdal og seinna
fluttust þau aö Veiöilæk i Þverárhlið.
Þá haföi Heiöa eignast tvö alsystkin:
Guölaug Bjarna og Guðbjörgu.
Bæjarnafniö Svartagil ber ekki i sér
birtu, en i huga mínum er bjart yfir
þessu bæjarheiti, þar bjó gott fólk, er
átti andlegan auð, sem er veraldar
gulli verðmætara. Mun ég seint
gleyma þeim góðleik er húsfreyjan
þar sýndi mér og þeim skemmtilega
heimilisbrag er þar rikti.
Fáum árum seinna varö Heiöa nem-
andi minn er ég veitti forstööu hús-
mæðraskólanum að Staðarfelli I
Dölum og enn var eins og sólskin gleö-
innar og kærleikans ljómaöi af andliti
þessarar fallegu og glæsilegu stúlku.
Einlægni hennar og trúmennska var
einstök, enda vann hún sér strax vin-
áttu kennara og nemenda. Heiöa
stundaöi nám sitt af samviskusemi og
sýndi góða hæfileika, hún var list-
hneigö og dratthög. Fallegi hláturinn
hennar og gamansemi var smitandi og
geröi hana mjög vinsæla, auk þess hve
vönduö hún var til orös og æöis og hátt-
vis i allri framkomu. Næstu vet-
ur dvaldi hún i Reykjavik við
nám og störf og átti þá heimili hjá
frændfólki sinu og var undir hand-
leiöslu Skeggja bróöur sins er hún unni
mjög og leit á sem sinn annan fööur.
En aðalheimili sitt átti hún i fööur-
garði, þar til hún giftist 21. desember
1946, Magnúsi Kristinssyni forstjóra,
hinum ágætasta manni ættuðum úr
Vestmannaeyjum. Með Heiöu og
tengdafólki hennar tókst strax góö vin-
átta, einkum meö tengdamóöur henn-
ar Agústu Arnbjörnsdóttur sem var
henni alltaf mjög góð og mat Heiða
hana mikils. Heiöa og Magnús voru
mjög samhent og ber fallegt heimili
þeirra vott um vandaöan listasmekk.
Þar rikti skemmtilegt andrúmsloft og
mikil gestrisni, sem margir nutu og
geyma góöar minningar um. Þau hjón
tóku þátt I margvislegum félagsstörf-
um og eitt var þeim áérstaklega hug-
leikið að veröa öörum aö liði, sem meö
þurftu, einkum þeim er ekki gátu talaö
máli sinu sjálfir. Félagasamt. van-
gefinna var áhugamál þeirra og hefur
Magnús unniö þar mikiö og gott starf,
einnig tók Heiða þar virkan þátt i fé-
lagsstarfinu meöan heilsan leyföi og
siöan fylgdist hún af áhuga meö þeim
málum og gladdist ef maöur hennar
gat orðib þar ab liði. Þau eiga tvær
myndarlegar dætur á lifi, Agústu
Kristinu, gifta Sigurði Jónssyni húsa-
smiðameistara og eiga þau þrjú
mannvænleg börn, og Soffiu flugfreyju
gifta Kristni Guöjónssyni skrifstofu-
manni. Yngstu dóttur sfna, Jóninu
misstu þau á tfunda ári. Heiða unni
heimili sinu og fjölskyldu mjög og
vann þvi allt er hún mátti, meöan
henni entist geta til. Hún var óvenju
hlý og elskuleg og mikil húsmóöir. Þaö
var hluti af gæfu hennar aö fá lengst af
aö dvelja á heimili sinu i langri sjúk-
dómsbaráttu og njóta umhyggju og
skilnings eiginmanns sins, elskulegra
dætra og tengdasona og fylgjast meö
myndarlegu barnabörnunum sem hún
unni mjög. Þaö virtist óvenjuleg sam-
heldni og kærleikur rikja i sambúö
þessarar fjölskyldu, og er ósk min aö
slik eindrægni megi rikja meö niöjum
þeirra.
Heiöa er horfin sjónum okkar i
bjarma hækkandi sólar, vil ég þvi
senda ástvinum hennar öilum innileg-
ustu og dýpstu samúöarkveöjur. Ljós-
iö frá Svartagili mun ekki slokkna i
minningu þeirra sem þess nutu og þaö
þekktu.
Ingibjörg Jóhannsdóttir
frá Löngumýri.
10
Islendingaþættir