Íslendingaþættir Tímans - 12.08.1977, Qupperneq 30

Kristján
fræðslustjóri
Fæddur 8. október 1932.
Dáinn 31. janúar 1977.
Hann var Austfirðingur, fæddur
á Sólbakka i SeyBisfirði. Foreldr-
ar hans voru Ingólfur Hrólfsson
frá Hvammsgerði i Vopnafirði og
kona hans Guðrún Eiriksdóttir
frá Hnefilsdal. Þau bjuggu um
hrið á Vakursstöðum i Vopna-
firði, en fluttust siðar tii Seyðis-
fjarðar þar sem Kristján ólst upp
og hóf skólagöngu. Hann tók
gagnfræðapróf i Vestmannaeyj-
um 1949, var I Haukadal á Iþrótta-
skóla Sigurðar Greipssonar næsta
vetur, settist þvi næst i Kennara-
skólann og útskrifaðist þaðan
1954. Sfðan jók hann menntun sina
með bóklestri og á annan hátt, fór
m.a. náms- og kynnisferð til
Norðurlanda fyrir nokkrum ár-
um.
Hann kvæntist eftirlifandi konu
sinni Elinu óskarsdóttur kennara
úr Reykjavik 26. des. sama ár.
Börn þeirra eru þrjú: Ingileif bú-
sett I Reykjavik, Ingólfur nem-
andi I Menntaskólanum á Akur-
Sonur þeirra Guömundur lög-
fræðingur fórst af slysförum árið
1965. Hann var kvæntur Hrefnu
Kjærnested.
Hin systkinin sex lifa öll,
Andrés, læknir i Reykjavik, sér-
fræðingur i skurðlækningum,
fæðingarhjálp og kvensjúk-
dómum, kvæntur Þorbjörgu
Pálsdóttur, myndhöggvara,
Þóra, deildarstjóri i bréf-
ritunardeild Útvegsbanka
Islands i Reykjavik, ógift:
Sigriður, húsmóðir, gift Jakobi
Gislasyni, fv. orkumálastjóra,
Aslaug, fulltrúi hjá Rafmagns-
veitum rikisins i Reykjavík, ógift,
Magnús, læknir við Fjórðungs-
sjúkrahúsið á Akureyri, sérfræði
lyflækningar, kvæntur Katrinu
Jónsdóttur, sjúkraliða og
Tryggvi, læknir við Land-
spítalann og Vifilsstaðaspitala,
sérfræðingur i lungnasjúkdóm-
um, kvæntur öglu Egilsdóttur,
hjúkrunarkonu. Barnabörn eru
nitján að tölu, barnabarnabörn
átta.
Allir sem þekktu Steinunni Sig-
riði Magnúsdóttur minnast
hennar með virðingu og hlýjum
hug.
Jakob Gislason
Ingólfsson
eyri og óskar, sem er yngstur.
Kristján réðist skólastjóri I Vik
i Mýrdal 1954 og kennari á Bildu-
dal næsta ár. En 1957 verður hann
skólastjóri Barnaskólans á Eski-
firði og starfar þar til 1969, að
hann gerist kennari við Barna- og
unglingaskólann að Hallorms-
stað. Arið 1973 er Kristján settur
námsstjóri á Austurlandi, siðan
fræðslustjóri 1975 og skipaður i
það starf árið eftir.
Kristján Ingólfsson var mikill
áhugamaðurum félagsmál og tók
um hrið virkan þátt i stjórnmál-
um og sveitarstjórn, auk marg-
vislegra félagsmála annarra.
Hann var iframboði I S-Múlasýslu
fyrir Þjóðvarnarflokkinn 1956.
Nokkru eftirað sá flokkur lagðist
niöur gekk hann i Framsóknar-
flokkinn og gegndi margvislegum
trúnaðarstörfum fyrir flokkinn I
héraöi. Var m.a. formaður kjör-
dæmissambands um hrið, mið-
stjórnarmaöur og rítstjóri Austra
frá 1965-1973. Hann var varaþing-
maður flokksins árin 1967-1974 og
tók sæti á Alþingi nokkrum sinn-
um. Meöal þingmála er hann
flutti var tillaga um að flytja
Skógrækt rikisins frá Reykjavik
austur aö Hallormsstaö. Hann
átti sæti I nefnd þeirri utan þings,
sem undirbjó grunnskólafrum-
varpiö á lokastigi, og siðar i
vinnuhópum, sem undirbjuggu
reglugeröir og erindisbréf sam-
kvæmt þeim lögum.
Meðan Kristján bjó á Eskifiröi
sat hann um skeiö i hreppsnefnd
og hafði mikil afskipti af sveitar-
stjórnarmálum. Sem dæmi um á-
huga hans og afskipti af almenn-
um félagsmálum skal þess getið,
að strax þegar hann var i gagn-
fræöaskóla i Vestmannaeyjum
var hann kosinn i stjórnir íþrótta-
félaga þar. Hann var og lengi i
stjórn og um hrlð formaður Ung-
menna- og iþróttasambands
Austurlands og átti drjúgan þátt I
stofnun Styrktarfélags vangef-
inna á Austurlandi. — Málefni
þroskaheftra barna lét hann og
mjög til sin taka i starfi fræðslu-
stjóra.
Kristján Ingólfsson var fljúg-
andi mælskur og sagöi vel frá i
ræðu og riti og hagyrðingur góö-
ur. Eftir hann liggur fjöldi greina
I blöðum og ritum, allt frá þvi
hann var unglingur I skóla. I
fyrstu mun hann einkum hafa
skrifað um iþróttir og æskulýös-
mál. En um árabil hygg ég að
greinar um landsmál hafi verið
fyrirferðarmestar.enda var hann
lengi ritstritstjóri Austra, eins og
fyrr segir. Hann skrifaði einnig I
önnur blöð fyrr og siðar. Af öðru
efni má nefna sem dæmi útvarps-
erindi ýmis, barnasögur, ritgerð
um Helgustaöahrepp i Sveitir og
jaröir I Múlaþingi og fleiri rit-
smiðar tengdar Austurlandi sér-
staklega.
Ég kynntist Kristjáni sáralitiö
fyrr en i framboðinu 1956, en sið-
an höfum viö átt eigi litið saman
að sælda: sem andstæðingar og
þó miklu lengur sem samherjar i
pólitlk, en við sátum t.d. lengi
saman i stjórn kjördæmissam-
bands Framsóknarmanna og i
ritstjórn Austra, á vettvangi
sveitarstjórnarmála og
annarra félagsmála fjölmargra
og siðast en ekki slzt sem sam-
starfsmenn i skólamálum. A ég
þvimargsaöminnast og mikið að
þakka.
Kristján var hamhleypa til
yerka, áhlaupamabur i orösins
fyllstu merkingu og fljótur að átta
sig á hlutunum. Kynni hans á
fólki og hugðarefnum þess voru
yfirgripsmikil og oft náin, og ald-
ursmunur virtist engu skipta.
Ahugasviö hans var umfangs-
mikiö og margslungið. Hann var
ólatur að berjast fyrir málstaön-
um. Þaö notuöu menn sér löng-
30
islendingaþættir