Íslendingaþættir Tímans - 12.08.1977, Qupperneq 57

Margrét Guðrún Lútersdóttir
Fædd 9. september 1934
Dáin 18. jlini 1976.
Kveðja frá ættingjum.
Blésu sólvindar
sumar þiðir,
græddu gróandi lif,
er þú varst
fyrir vina sjónum
falin foldar skauti.
Allt er lif
að láni fengið.
vSkylt er að gjalda skuld.
Virðist oft
óvart koma
Alvalds skuldaskil.
Hljóð urðu systkin
þá helfregn barst.
Gleymdist allt nema æskan
þegar lifsglöð
léku saman
frjáls i föðurhúsum.
Aldraðri móður
aukast harmar.
Hlaðast sár á sár.
Vita sitt eigið
viðnámsþrek
fæstir, uns fullreynt er.
bó varð börnum þyngstur kveð-
inn
harmur að hjartarótum
Verður ungum
viðkvæm minning
örðug æsku fylgd.
Varir söknuður,
siðla fyrnist
móðurminning barns.
bó er huggun
ef horft er fram.
Lif er þó lokist brá.
Kveða laufvindar ljúfum rómi,
falla lauf á fold.
Biða blaðvana
bjarkargreinar
vors að liðnum vetri.
Far þú haustþeyr
hægt um jörð,
dveldu við leiði lágt,
Hvi'sla hljóðlátur
hinztu kveðju,
milli bliknaðra blóma.
F.G.
t
Hún fæddist9. september 1934 á
Akureyri. Foreldrar hennar voru
hjónin Eymundur Lúter Jóhanns-
son rafvirkjameistari, sem lézt
16. des. 1951, og Lára Pálsdóttir,
sem býr i Lundargötu 17 á Akur-
éyri. Margrét var næstelzt af
börnum þeirra. Lúter faðir Mar-
grétar var fæddurTUtha i Banda-
rikjunum, og foreldrar hans gáfu
honum Lúters-nafnið til þess að
undirstrika trú sina og kirkju,
sem kennd er við siðbótarmann-
inn Martein Lúter. Eitt þeirra
verka, sem Lúter vann, var að
leggja rafmagn i Akureyrar-
kirkju.
Margrét ólst upp á Akureyri.
Hún var tvigift. Fyrri maður
hennar var Hörður Magnússon.
bau eignuðust þrjú börn Lúter,
Láru, sem dó 1970, og Herborgu.
Seinni maður Margrétar var As-
mundur borláksson. beirra börn
eru Andrés bór og Guðrún bór-
laug.
Margrét gekk i húsmæðraskól-
ann á Hallormsstað og lauk þaðan
prófi eftir tveggja vetra nám.
Hún átti ætið heima á Akureyri i
Lundargötu 17, með börnum sin-
um og móður mörg hin siðari ár.
— Margrét varö að þola miklar
sjúkdómsþrautir áður en lifi
hennar lauk, og hún vissi að
hverju dró. „Ég á að deyja, ég er
að deyja,” — sagði hún daginn
áður en hún dó á Landspitalanum
i Reykjavik 18. júni s.l. Við bless-
um minningu móður okkar. Mar-
grét var ástrik móðir. Hún elsk-
aði börnin sin, þótt hún gæti ekki
alltaf verið þeim það, sem hún.
vildi.
Margrét var tilfinningarik
kona. 1 bliðu og striðu fundum
við, hvað henni þótti vænt um
okkur. Við þökkum henni móður-
ástina, og minnumst hennar með
þakklæti. Ommu okkar viljum við
einnig þakka það, sem hún hefur
gert fyrir okkur i gegnum árin, og
eigum við henni mikið að þakka.
Jarðarför Margrétar Lútersdótt-
ur fór fram frá Akureyrarkirkju
28. júni s.l. Guð blessi þig
mamma, þar sem þú ert, heima
hjá Guði, og minningu þina.
Frá börnum.
Islendingaþættir
57