Heimilistíminn - 28.04.1977, Síða 4

Enginn elskar
Þær mega ekki vera hörund
gaman af útivinnu, og geta
„Mælameyjar” eru stööumæla og
umferöarlagaveröir i New York kaliaö-
ir. Þetta eru þó ekki allt saman meyjar,
þótt stór hópur kvenna vinni nú viö aö
skrifa miöa og tylla þeim á bfla, sem ann-
aö hvort hafa staöiö of lengi viö stööu-
mælana, eöa hefur veriö lagt ólöglega á
hinum mörgu götum borgarinnar. Þaö er
sagt heldur erfitt starf og leiöinlegt, aö
vera stööumælavöröur I stórborginni.
Þegar auglýst er eftir fólki til starfans
hljóöar auglýsingin gjarnan eitthvaö á
þessa leiö: Kurteis, samvizkusöm kona
óskar til starfa utan dyra. Nokkur skrif-
finnska fylgir starfinu. Umsækjandi má
alls ekki vera hörundssár!
Þægilegustu menn og konur geta gjör-
samlega umhverfzt af illsku, þegar miöar
hafa veriö settir á bilrúöurnar, vegna
ólöglegrar stööu bilanna. Þá er vist eng-
inn leikur aö vera „mælamær”, og veitir
ekki af aö viökomandi sé bæöi kurteis og
hógvær aö eðlisfari.
Yfirmaöur „mælameyjanna” heitir
Nathan Yanofsky, og stjórnar hans skrif-
stofu þeirra i New York, sem hefur eftirlit
með umferöarmálum. A skrifstofu hans
má sjá alls konar kort og tölur og einna
helzt litur út fyrir, að hann hafi fengiö
upplýsingar um hvern einasta bil, sem
staöiö hefur ólöglega eöa of lengi á ein-
hverjum stað i borginni. Hann gæti lik-
lega sagt okkur lika, hversu lengi billinn
hefur veriö þarna, og á hvaöa tima sólar-
hringsins það var. Þessi dugnaöarlegi
stjórnandi „mælameyjanna” lefyöi ný-
lega bandariskum blaðamanni aö hitta
þrjár þeirra að máli, en hann sagði við
blaðamanninn áöur en viötaliö hófst: —
Kallaöu þetta fólk ekki „mælameyjar”.
Þaö er nánast það eina sem þaö getur ekki
látið óátaliö fram hjá sér fara.
Meyjarnar voru reyndar ekki nema
tvær, og svo var einn karlmaöur, sem
einnig hefur þann starfa að ganga um göt-
ur borgarinnar og setja sektarmiöa á bila,
sem eru þar, sem þeir eiga ekki að vera.
Alls eru starfandi 623 umferöarlagaveröir
I New York og árlega hala þeir inn 60
milljónirdollara i sektir, en þaö samsvar-
ar 12 milljörðum króna.
Fyrstur gekk á fund blaöamannsins
tveggja metra risi, William A. Gant.
Hann var ekki árennilegur, og segja má,
aö þaö sé furöulegt, aö nokkur skuli leggja
I aö hreyta ónotum eöa fúkyröum I jafn
stóran og stæöilegan mann og Gant, en
þeir, sem hafa lagt bil sinum ólöglega og
veriö nappaöir, láta sér ekki allt fyrir
brjósti brenna. Gant hefur meira aö segja
lent I þvl, aö ung og falleg stúlka, eigandi
blls, sem hann var aö sekta, ók af staö á
fullri ferö meö Gant hangandi utan á biln-
um.
Gant er alvarlega þenkjandi ungur
maöur, kvæntur og faöir tveggja lltilla
stúlkna. Hann segist vonast til þess, aö sá
dagur renni upp, þegar hann getur aftur
horfiö aö þvi námi, sem hann áöur stund-
aöi. Þetta starf er aöeins nokkurs konar
Delia Gallagher heíur veriö hækkuö í
tign, og hún er ekkert hörundssár lengur.
Hún lætur öll ónotin eins og vind um eyru
þjóta.
— Irsku karlarnir eru hvaö verstir,
segir hún, — þeir geta alls ekki sætt sig
viö þaö, aöstúlka af sama þjóöerni og þeir
sé aö sekta þá. Svo eru konurnar, allar
upp til hópa, ómögulegar. Þær spyrja mig
að því, hvers vegna ég sé ekki heima aö
passa börnin min, eöa elda, eins og ég ætti
aö vera. Svo kemur fyrir að ég rekst á
fólk, sem spyr hvers vegna ég sé ekki í Ir-
landi, þar sem ég ætti aö vera I IRA. Aö
lokum eru alltaf einhverjir sem bara
bölva mér I sand og ösku. M ikill hluti f ólks
er þó skemmtilegur og kemur vel fram
viö okkur. Sumir koma meira aö segja
aftur og biöjast afsökunar, ef þeir hafa
komib ókurteislega fram viö mig.
Gallagher hefur þaö aö reglu, aö gera
engar undantekningar vegna kunnings
skapar eöa annars. Þaö skiptir hana ekki
máli, þó hún veröi aö setja miöa á bll ná-
granna slns eöa kennara barnanna sinna.
Og hversu marga miba skyldi Gallagher
svo skrifa á hverjum degi? — Venjulega
um sjötlu miöa, segir hún.
Ef einhvern tíma veröur settur á fót
„Salur hinna frægu” fyrir „mæla-
meyjarnar”, þá hlýtur Sonia Riz aö kom-
ast I hann. Hún var þriöja og síðasta
„mælameyjan,” sem blaöamaöurinn
ræddi viö. Fyrir nokkrum árum kom þab
millibilsástand, og hann hefur engar
áhyggjur af sviviröingunum sem New
York-búar láta dynja á honum annað
slagið vegna starfs hans. Daglega gengur
Gant um 10 kilómetra og hann segir: —
Ég lit hreinlega á þetta sem löggæzlu og
þeirri afstöðu minni læt ég ekki breyta.
En þaö eru ekki allar „mælameyjarn-
ar” á stærö viö Gant. Næst ræddi
4
ri\