Heimilistíminn - 28.04.1977, Qupperneq 7

Sir Norman Hartnell i vinnustofu sinni I Bruton Street. Hann heldur á teikningum af blárri siikikápu og kjól, sem hann
teiknaði fyrir drottninguna, og hún notaöi i brúökaupi önnu prinsessu.
hvaöa kjól drottningin valdi til þess aö
koma fram I, er hún kom i þinghúsið I
Camberra. Þetta er óvenjulegur kjóll meö
ofurlitlum leikhúsblæ.
— Kjóllinn er úr ekta silkikrepi. Hann
fellur aö likamanum niöur að hné, en þar
fyrir neöan er hann felldur, og i hann
saumaöir demantar, perlur og dýrir
steinar aörir, segir teiknarinn. Einnig
segist hann hafa verið heldur ánægöur,
þegar drottningin samþykkt aö hafa
stjörnur i hárinu viö einn af búningunum,
sem hann teiknaöi sérstaklega handa
henni.
Drottningin er engin eyöslukló, og einn-
ig er mjög vel hugsað um fatnaö hennar.
Af þessu leiöir, aö drottningin getur geng-
iö I sömu fötunum árum saman. 1 sumum
fötunum, sem hún notaöi I Nýja Sjálandi
haföi hún áöur veriö f heimsóknum sinum
til Japans, Luxemborgar og Finnlands.
Drottningin mátar nýju fötin sin i her-
bergi sinu á fyrstu hæö i Buckingham höll.
Þetta herbergi er stórt og heldur fábrotiö
innanstokks. Stundum kemur það fyrir,
aö drottningin veröur dálitiö æst, þegar
hún er aö velja sér liti á kjóla og annaö, en
venjulega er hún mjög róleg og formleg i
öllu vali sinu.
Tvisvar sinnum er mátaö.
Nokkrum mánuöum áöur en drottningin
leggur upp i einhverja af feröum sfnum
eyöir hún tveim til þrem klukkustundum
meö tizkuteiknurunum viö aö velja sér
efni og liti. Þá er hún fljót aö velja og
hafna.
Siöan mátar hún venjulega tvivegis
fatnaöinn, sem veriö er aö sauma á hana
— Ef ég lendi I einhverjum vandræöum.
segir Thomas, — næ ég aöeins sambandi
viö drottninguna i höllinni. Hún er sér-
lega mannleg, ákaflega vel gefin og veit,
hvaö hún vill.
Drottningin er mjög hrifin af Hartnell,
og sama er aö segja um álit hans á henni.
Hann segir, ab hún sé sérstaklega falleg,
þegar hún er búin aö setja höfuðdjásniö
upp og er aö máta einhvern tizkukjólinn.
Hartnell vann fyrst fyrir drottninguna,
þegar hún var lítil stúlka. — Ég saumaöi á
hana hnésföan kjól, þegar hún sem smá-
telpa var einu sinni brúöarmær, en þaö
var I brúbkaupi hertogafrúarinnar af
Gloucester, segir hann.
Einhver fallegasti kjóllinn, sem Sir
Norman geröi fyrir drottninguna, var
kjóll, sem hún klæddist, er hún kom I
þinghúsiö I Wellington. Sá kjóll haföi
reyndar veriö saumaður áöur en hún fór I
ferðalag til Japans. Hann var hvítur meö
gylltu skrauti. — Viö kölluðum kjólinn
„risandi sól”, en ef til vill hefur Astrallu-
búum fremur þótt hlýöa aö kalla kjólinn
„Sólarlag.”
Sir Norman segist ekki alltaf vera
ánægöur meö þaö, hvernig fötin, sem
hann hefur saumaö, koma út á myndum,
sem teknar eru af drottningunni, en
7