Heimilistíminn - 28.04.1977, Síða 28

mar Bergman segir í blaöavifttali viö
Dagens Nyheter: — Hvernig gvt'im viö
búizt viö þvi aö fólk komi i leikhúsiö, ef
það hefur aldrei komið þangaö sem börn.’
Siöar I viötalinu segir Bergman um
Dýrin t Hálsaskógi, sem þá höföu veriö
sýnd 93 sinnum i Dramaten i Sokkhólmi
fyrir fullu húsi. — Ég sá hann 15 sinnum,
og þetta er einhver bezta sýning, sem sett
var á sviö I tiö minni sem leikhússtjóri
Dramaten.
— Þaö er varla hægt aö hugsa sér betri
meömæli!
— Rétt er þaö. Ég sýni lika hverjum
sem hafa vill þessa úrklippu. Astæðan
fyrir þvi, aö þessi sýning heppnaöist
svona vel, er auövitað sú, aö Bergman
sem leikhússtjóri valdi nokkra af slnum
beztu og kátustu leikurum i hlutverkin, og
þeir tóku hlutverk sin I barnaleikritinu
alvarlega. Sigge Furst lék Bangsapabba,
Sven Bertil Taube lék Mikka ref, Helena
Brodin Lilla klifurmús, Sif Rud ömmu
skógarmús og Jackie Söderman var leik-
stjóri.
— Veröur þú aö setja þig I einhverjar
sérstakar stellingar, ef svo mætti segja,
þegar þú skrifar fyrir börnin?
— Nei, ég skrifa aöeins þatö, sem mér
dettur i húg, og reyni ekki á nokkum hátt
aö gera efniö barnalegt. Ef textinn verður
einfaldur, þá er þaö sennilega vegna þess
aö mér er eiginlegt aö skrifa einfaldan
texta. Mér hefur ætiö fundizt ég eiga
. margt sameiginlegt meö börnunum. Ég
minnist meö gleöi oröa ömmu nokkurrar,
sem haföi séö veggteikningu, sem ég
geröi i barnaheimili einu. — Þér eruö
barnslegur, herra Egner, sagöi hún.
— Mér finnst stundum, aö viö, sem
skrifum fyrir börn, njótum sérstakra for-
réttinda, og einnig ef viö vinnum aö gerö
útvarpsefnis fyrir þau eöa aö samningu
leikrita. Viö getum notaö hugmyndaflug
okkar næstumhaftalaust.Lesendur okkar
eru þeir beztu i heiminum, og sama er að
segja um börnin, sem koma i leikhúsiö.
Þau lifa sig inn I efniö, og þau gleöjast I
idun og veru yfir þvi, sem vekur þeim
ánægju. Þar er ekkert fals.
— Heldur þú aö Dýrin I Hálsaskógi og
Kardemommubærinn veröienn á dagskrá
leikhúsanna áriö 2000?
— Þaö fer nú mest eftir þvi, hvort börn-
in þá vita hvaö sporvagn er. Annars eru
bæöi Kardemommubærinn og Dýrin i
Hálsaskógi ótimabundin verk. Auötrúa
• manneskjur hljóta aö veröa til þá llka,
' segir hann hlýlega, og bætir kubb á eld-
inn.
— Nú á dögum reyna menn aö hafa allt
sem raunverulegast og I nokkurs konar
frétta- eöa skýrslustil. Er þaö rétt aö dýr-
in tali?
— Þegar ég skrifa fyrir yngstu kynslóö-
28
Þeir félagarnir Karius og Baktus.
ina, gengur mér bezt ef ég er i ævintýra-
heiminum, og ekki er allt sem raunveru-
legast. Þar má vel leyfa dýrunum aö tala
— og meira aö segja syngja og klæöast I
buxur. Dýrin I Hálsaskógi eru ævin-
týraverur, sem hafa fengiö aö láni sitt llt-
iö bæöi frá dýrum og mönnum. Bangsa-
pabbi og bangsamamma eiga aö tákna
vingjarnleikann og tryggöina, en Mikki
refur er sá hættulegi og óútreiknanlegi,
sem þó getur viö rétt skilyröi snúizt til
hins rétta og góöa. Marteinn skógarmús
er hinn iöni borgari, sem hugsar til þess,
hvaðblðurhans á morgun. Lilliklifurmús
erhins vegar hinn áhyggjulausi trúbadúr,
listamannslegur og vill helzt bara yrkja
og syngja og leika á gitarinn sinn. Hann er
sá af dýrunum, sem bezt skilur nauösyn
þess ónauösynlega.
— Og hverjum skyldi Thorbjörn Egner
svo vera likastur?
— Margir hafa likt mér viö bangsa-
pabba, en ég held ef til vill aö sjálfur vildi
ég helzt vera Lilli klifurmús, aö minnsta
kosti svona annað slagiö.
KARDEMOMMUBÆRINN HEFUR
VERIÐ sýndur hátt I átta hundruö sinn-
um i Noregi. Leikritiö hefur einnig veriö
sýnt annars staöar. á Noröurlöndunum, i
Þýzkalandi, Austurriki og Sovétrikjunum
auk margra annarra Austur-Evrópu-
landa. A Spáni hefur Kardemommubær-