Heimilistíminn - 28.04.1977, Síða 38

ruccuE
náttúrunnar
Nokkra af stærstu fuglum heimsins sjáum viö nær aidrei
yfir landi. Einn þeirra er stormmávurinn, sem svífur
gjarnan yfir suölægum höfum. Hann heldur aöeins aö
landi skamman tíma á meöan á varpinu stendur, en hann
verpir einungis einu eggi, og því risastóru.
Stormmávinum liöur bezt i roki, rétt eins og albatrossin-
um. Hann svifur á 2 til 2,5 metra vænghafi sinu I vind-
sveiflunum. Hann notfærir sér þá staðreynd, aö vindurinn
er veikastur næst vatnsyfirboröinu.
Risastormmávurinn er sérstaklega búinn
til þess aö lifa á hafinu. A nefinu er sér-
stök túba, sem skilur saltiö úr fæöunni,
sem er að $jálfsögðu mjög sölt.
Storm-
mávurinn etur allt, sem til fellur á hafinu,
nema fiskinn. Þegar hann rekst á dauöan
hval rifur hann sig niöur í gegnum húöina,
og svo stendur fuglinn I eins konar helli
innan f hvalnum.
Veikir eöa meiddir fuglar eru auöveld
bráö, og sama er að segja um varnar-
lausa ungana hjá mörgæsunum. Mávarn-
ir éta aöeins þaö, sem er i maga ungans.
Annaö skilja þeir eftir.
Stormmávar lifa aðalelga á suöurheim-
skautasvæöinu. t Suöur-Georglu fara þeir
i land til þess aö verpa eggjum sinum, og
þaö gera þeir i oktober eöa ndvember.
Þeir yfirgefa aldrei þetta cina egg sitt. Ef
óveöur skellur á, á meöan fulgarnir liggja
á eggjunum getur svo fariö, aö þá fenni
algjörlega i kaf.
Ungarnir eru vel-fiöraöir, og verjast þvl
kuldanum vel, auk þess eru þeir sflspik-
aöir, og geta sig ekki hreyft af þeim sök-
um. Ef styggö kemst aö þeimmjaka þeir
sér áfram á maganum. Aöur en þeir geta
hafið sig til f lugs, veröa þeir aö fara I eins
konar megrunarkúr.
Stormmávar verjast meö þvl aö spýta út
úr sér hvalfitu, og kemur hún út úr nefinu
á þeim. Unginn, sem ekki getur hreyft sig
úr staö getur spýtt lýsinu nokkra metra á
óvininn.
38