Heimilistíminn - 20.10.1977, Blaðsíða 36

EINFÖLD LEIÐ TIL
ÞESS
AÐ
LÆKKA
LOFTIÐ
Svefnleysið
Framhald af 21 siðu.
en lyf, og verkar illa á svefninn. — Margt
af því fólki, sem til okkar kemur tekur lyf,
segir Coates, — og við látum það hætta þvi
eins fljótt og við getum.
Louise Dee var kennt aö vera það, sem
Coates kallar „persónulegur visindamað-
ur” á meðan hún tók þátt i rannsókninni
við Stanford. Hún hélt skýrslu yfir skap
sitt frá degi til dags, hvað hún gerði, hvaö
hún át og drakk. Hún gerði sér ljóst, að
sumt af þvi, sem hún gerði á daginn gat
36
verið þess valdandi, að hún ekki svaf á
nóttunni. Allt of oft lét hún undirbuninginn
undir skólann sitja á hakanum þangað til
langt var liðið á kvöldið, en hún var kenn-
ari. Þess vegna var hún orðin glaðvak-
andi og upprifin, þegar þessu var iokið, og
hún gat fariö að reyna að sofna. Sá, sem
leiöbeindi henni við Stanford, stakk upp á
þvi, að hún ynni á laugardags-morgnum,
og það hjálpaði mikið til.
Einnig urðu slökunaræfingar til þess að
hjálpa henni. Henni var kennt, hvernig
hún átti að slaka á ofþöndum vöðvum, og
einnig lærði hún andlega afslöppun. Henni
var kennt að gera greinarmun á hugs-
unum, sem greinilega urðu til þess að
koma i veg fyrir að hún sofnaði vel, svo
sem að vera að hugsa um fjárhagsvand-
ræöi, eða meira að segja óttast þaö að
fara i rúmið, og reyna svo að fara að
hugsa um eitthvað annað og nýtt. Einnig
var henni kennt að gera ráð fyrir þung-
lyndisköstum með þvi að hafa tiltæk
skemrhtileg dagsverk, og að lokum að
reyna að vera jákvæðari gagnvart sjálfri
þér.
— Ég lærði margt smávegis, sem bætti
mikið úr, segir frú Dee. — Mér varð ljóst,