Heimilistíminn - 20.10.1977, Blaðsíða 38
I I I I I l náltúrunnar
Ekkert dýr hata menn meira i
Ástraliu en Dingóinn — Canis
Familiaris dingo, villtan hund sem
lifir i hópum og veiðir sér til matar.
Hann likist mjög schafo--hundum
að stærð og útliti, og venjulega er
hann rauðgulur á litinn. Þó geta
verið til af honum fleiri litbrigði
vegna þess, hversu blandaður hann
er orðinn.
Algjörlega hreinræktaðir dingó-
ar eru sjaldgæfir. Lengi vissu
menn ekki, hvaö halda skyldi um
þetta dýr. Var þetta villihundur,
eða taminn hundur, sem lent hafði
á villigötum? Leðurblökur og nag-
dýr eru einu raunverulegu spendýr
in í Ástraliu fyrir utan dingóinn.
Talið er að leðurblökurnar hafi
komizt þangað á flugi, en nagdýrin
með rekaviði. Þaö hefur verið mun
erfiðara fyrir jafnstórt dýr og
dingóinn að komast til þessarar
fjarlægu heimsálfu, og sú hugmynd
hefur eiginlega orðið ofan á, að
hann hafi verið fluttur þangað af
mönnum fyrr á öldum, og hafi þeir
ætlað sér að láta hann aðstoða sig
við veiðar.
Hundurinn varð þó fljótlega al-
gjörlega villtur, og um leið ruglaði
hann jafnvæginu i náttúrunni. Það
er nefnilega álitið, að kenna megi
dingóinum um, að fjölmargar
dýrategundir hafa gjörsamlega
horfið i Astraliu, eða eru i þann
veginn að hverfa, eins og t.d. poka-
dýrategundir margs konar.
Sauðfjárbændum stóð mikill
stuggur af dingóinum, enda er
hann duglegur við veiðarnar. Þess
vegna reyndu mennað drepa hvern
einasta hund, sem þeir sáu, og
stofninn fór að minnka, þar til
kaninurnar komu til Astraliu, þá
fór hann að vaxa á nýjan leik.
Á undanförnum árum hefur
dingóinn verið veiddur gengdar-
laust, og hefur honum þvi fækkað á
nýjan leik, og lifir hann einungis á
mjög afmörkuðum svæðum. Það
merkilega viðdingóinn er, að hann
veiðir ekki á sama hátt og aðrir
hundar, heldur algjörlega þegjandi
og hljóðalaust, rétt eins og úlfur-
inn. Tennur hans likjast einnig
tönnum úlfsins. Dingóarnir ala af-
kvæmi sin i holum niðri i jörðinni,
og notast oft við holur, sem villi-
kaninurhafa grafið sér. Hvolparnir
fæðast á veturna, það er að segja i
ágústog september, en þá er vetur
i Ástraliu. Venjulega eru hvolparn-
ir f imm, og foreldrar þeirra kenna
þeim allt, sem til þarf til þess að
geta stundað veiðarnar siðar á lifs-
leiðinni.