NT - 10.07.1984, Side 2

IU
Þriðjudagur 10. júli 1984 2
Órvæntingarfull kjarabarátta:
Áunnin réttindi seld
fyrir launahækkanir?
■ Er hinn nýi sérkjarasamn-
ingur Dagsbrúnar við Eimskip
og Hafskip f'yrsti vottur þess að
verkalýðsfélögin séu nú reiðu-
búin að fórna áunnum réttind-
um í örvæntingarfullri tilraun til
að hækka beinar launa-
greiðslur? Eða er kannski verið
að selja fyrir hátt verð ákvæði
sem hafa ekki lengur neitt hag-
nýtt gildi fyrir félagsmenn Dags-
brúnar.
Við snérum okkur fyrst til
Þrastar Ólafssonar hjá Dags-
brún og spurðum hann hverju
hefði þurft að fórna fyrir kaup-
hækkunina í sérkjarasamningn-
um.
„Veigamestu atriðin sem við
létum af hendi eru þau að
svokölluð gengjastærð verður
breytileg og heimilt verður að
færa menn milli verka" sagði
Þröstur. Hann kvað þetta hafa í
för með sér að atvinnurekand-
anum væri í sjálfsvald sett
hvernig einstök verk væru
mönnuð, en það var áður bund-
ið í samningnum. Áður hefði
ekki heldur verið heimilt að
flytja menn t.d. milli skipa eftir
því hversu mikið væri að gera á
hverjum stað, en það ákvæði
hefði nú verið fellt burt.
Þröstur sagði að sérkjara-
samningur sá sem unnið hefði
verið eftir til þessa hefði verið
frá árinu 1974 og síðan hefði
ýmis ný tækni komið til, sem
gerði það að verkum að ákvæð-
anna um starfsmannafjölda við
ákveðin verkefni, væri ekki
lengur þörf.
Þröstur sagði ennfremur að
Dagsbrúnarmenn hefðu fengið
ýmislegt fleira í sinn hlut en
kauphækkunina, þótt hún vægi
þyngst. Hafnarverkamenn fá
framvegis tvo samfestinga á ári,
óskertan matar og kaffitíma og
60% afslátt á öryggisskóm. Þá
er nú í samningnum heimild til
vaktaskiptinga við höfnina, sem
þýðir að greitt verði vaktaálag
eftir kl. 17 á daginn, auk þess
sem næturvinnutaxti tekur beint
við af dagvinnu þegar unnið er
á vöktum.
- Ekki sama og
félagsleg réttindi
■ NT hafði einnig samband
við Ásmund Stefánsson, forseta
ASÍ og spurði hann hvort nú
mætti vænta þess að verkalýðs-
hreyfingin færi að fórna ein-
hverjum áunnum réttindum fyr-
ir beinar launahækkanir.
„Það er ekki hægt að jafna
þessu við þau félagslegu réttindi
sem tryggð eru í heildarkjara-
samningnum, svo sem orlof,
veikindadaga og þess háttar“,
sagði Ásmundur. „Þarna snýst
málið um það hvaða verktil-
högun er skynsamleg að mati
þeirra sem að samningunum
standa".
Ásmundur sagði að í sér-
kjarasamningum væri verið að
leysa mál með tilliti til þeirra
séraðstæðna sem væru á hverj-
um stað, vinnufyrirkomulagið
hjá Eimskip og Hafskip hefði
verið til umræðu mjög lengi.
Ásmundur sagðist ekki sjá á-
stæðu til að heildarsamtökin
væru að reyna að leggja sitt mat
á sérkjarasamninga á einstökum
vinnustöðum. „Mér finnst eðli-
legt og sjálfsagt að það fari eftir
mati þeirra starfsmanna sem
þar eru hvernig skynsamlegt sé
að haga málinu og mat þeirra
var mjög eindregið í þessu til-
felli,“ sagði Asmundur að
lokum.
Seiskinn:
Allar
birgðir
seldar
ífyrra
■ Það er ekki rétt að hjá
búvörudeild Sambandsins
séu núna til tveggja ára
birgðir af selskinnum eins
og sagt var í NT í bær.
í fyrra voru til miklar
birgðir en þær voru allar
seldar úr landi fyrir lítið
verð, sagði Magnús G. Frið-
geirsson, framkvæmdastjóri
búvörudeildar SÍS í samtali
við NT.
Búvörudeildin sá áður um
að selja skinn í umboðssölu,
en að sögn Magnúsar eru
selveiðimenn nú hættir að
hirða skinnin, þar sem ekk-
ert fæst lengur fyrir þau
vegna mótmæla selfriðun-
armanna um allan heim.
Hér áður fyrr voru skinnin
hirt, en selkjötinu hent, en
nú hefur dæmið snúist við,
þar sem kjötið er orðið eftir-
sótt fóður á refabúum. Þá
greiðir hringormanefnd
einnig 200 kr. í verðlaun
fyrir seltennur.
Síðasta ferðin
Mynd: Ami Ama
Eggjadreifingar-
stöð í Stigahlíðina
■ Stærstu eggjaframleiðend-
ur landsins - hjónin á Ásmundar-
stöðum í Holtum (Holtabúið) -
voru meðal þeirra sem buðu
Davíð borgarstjóra nógu hátt
í Stigahlíðarlóðirnar eftirsóttu
til þess að ná þar í sína lóðina
hvort, að því er blaðafregnir
herma.
Þar sem framkvæmdir og
umsvif þeirra Ásmundarstaða-
hjóna þar eystra benda til flests
annars en að þau hyggist á
næstunni setjast í helgan stein
í höfuðstaðnum vafðist það
nokkuð fyrir fólki í upphafi að
sjá hver tilgangurinn gæti verið
með kaupum þeirra á lóðunum
tveim.
Davíð hefur síðan sem
kunnugt er, lýst því yfir að hinir
nýju lóðakaupendur hafi alger-
lega frjálsar hendur um það
hvernig þeir nota lóðirnar
sínar. Glöggir menn telja sig
nú hafa fundið skýringuna á
lóðakaupunum. Ásmundar-,
staðahjón hafa vitaskuld í
hyggju að byggja myndarlega
eggjadreifingarstöð á Stiga-
hlíðarlóðunum - enda staður-
inn miðsvæðis á Stór-Reykja-
víkurmarkaðnum - og skjóta
þannig smáköllunum í Lands-
sambandi eggjaframleiðenda
og hugmyndum jDeirra um eggja-
dreifingarstöð, aldeilis ref fyrir
rass. Fyrir aðra lóðarhafa í
Stigahlíðinni ætti þetta fram-
tak að geta komið sér vcl því
vart verður öðru trúað en að
eggjakóngurinn verði til-
leiðanlegur til að selja þessum
grönnum sínum egg á heild-
söluprís í framtíðinni.
Með svo frábærri staðsetn-
ingu eggjadreifingarstöðvar
sem í Stigahlíðinni sýnist
Dropateljara ekkert líkíegra
en að þar geti einnig skapast
ágætasti markaður fyrir fúlegg
ef einhver óhöpp hentu í stöð-
inni - eins og alltaf getur nú
skeð. Rétt í næsta nágrenni er
nýr miðbær í byggingu og þar
með ný vettvangur fyrir mót-
mælaaðgerðir og uppákomur
ýmsar, ef að vanda lætur. Við
slík tilefni hafa hænuegg
löngum þótt handhægustu
handsprengjurnar - eins og
Járnfrúin breska fékk heldur
betur að finna fyrir nú nýlega.
Nýtækni fyrir
opinbera
starfsmenn
■ Kona í Vesturbænum fékk
úr í afmælisgjöf í fyrra. Að ári
liðnu var ólag komið á ganginn
og úrsmiðurinn sem seldi grip-
inn fékk hann í hendur. I ljós
kom að ekkert var að krónó-
meternum annað en að skipta
þurfti um rafhlöðu.
Úrmarkarinn var spurður
hverju það sætti að þessi ný-
tísku úr væru öll með raf-
hlöðum sem fólk þyrfti að gera
Ársreikningar Reykjavíkurborgar árið 1983:
Slæm af koma
Borgarsjóðs
■ Akraborgin gamla fór væntanlega sína síðustu ferð undir íslenskum fána s.l. fösludag og sigldi þá sinn gamla rúnt milli
Akraness og Reykjavíkur. Nú hefur þetta gamla brýni verið selt til Þýskalands þar sem það mun annast flutninga miUi Danmerkur og
Þýskalands. Hugur vor fylgir henni yfír hafið og við óskum henni alls hins besta hjá nýjum húsbændum, sem vonandi þola vel veltinginn.
■ Ársreikningar Borgarsjóðs
Reykjavíkur og stofnana ítans
fyrir árið 1983 hafa verið lagðir
fram og samþykktir í Borgar-
stjórn með 12 atkvæðum Sjálf-
stæðismanna. 10,7 milljónir
vantaði upp á áætlaðar tekjur
eða 0,6% og munar þar mest
um að tekjur af gatnagerða-
gjöldum urðu 105,6 milljónum
undir áætlun. Orsakast það af
því að gert var ráó fyrir mun
meiri eftirspurn eftir lóðum en
reyndist vera og því lagt í
mikinn óþarfa kostnað.
Þá voru rekstrargjöld 67,1
milljón króna umfram áætlun
eða 4,6%.
Þá má nefna að veltufé borg-
arinnar lækkaði um rúmlega 58
milljónir króna á árinu og veltu-
fjárstaðan versnaði frá síðasta
ári. Skammtímalán jukust um
263,3 milljónir króna á árinu,
nmnui
sér ferð til að láta endurnýja og
því fylgja aukin útgjöld.
- Af hverju eru ekki notuð
sjálftekkt úr sem gefist hafa vel
og ganga árum saman án
mikillar fyrirhafnar.
Úrsmiðuirnn kunni svar við
því. -,,Sá sem gengur með
sjálftrekkt úr þarf að hreyfa
sig til að halda verkinu gang-
andi. En á því vill verða mikill
misbrestur hjá fólki og úrin
gengu illa, séstaklega kvörtuðu
opinberir starfsmenn, sem áttu
sjálftrekkt úr.“
þar af hækkuðu erlend lán til
skamms tíma um tæpar 50 millj-
ónir.
Stofnanir Reykjavíkurborgar
skulda nú erlendis 964 millj. í
gengistryggðum lánum. Hita-
veitan skuldar 191 milljón,
Bæjarútgerðin 523, Reykjavík-
urhöfn 93 og Rafmagnsveitan
157.
Aukin hag-
kvæmniíbygg-
ingariðnaði
■ Nú á að auka framleiðni og
hagkvæmni í byggingariðnaðin-
um. Sett hefur verið á laggirnar
samstarfsnefnd til að vinna að
iðnþróun í byggingariðnaði og
er hún skipuð fulltrúum ýmissa
aðila sem þarna eiga hlut að
máli.
Nefndin boðaði blaðamenn
til fundar í gær til að kynna fyrir
þeim „forsendur og tilgang þess
starfs að iðnþróunarmálum sem
nú er að hefjast til að skjóta
frekari stoðum undir innlendan
byggingariðnað.
Á fundinum kom fram að
aðalmarkmiðið er að styrkja
markaðs hlutdeild innlends
byggingariðnaðar, en á síðari
tímum hefur innflutningur ein-
ingahúsa og ýmissa hluta til
húsbygginga aukist og bygging-
ariðnaðurinn er þar með orðinn
samkeppnisiðnaður.
Verkefni sem ætlunin er að
fást við eru m.a. reikningshald,
tilboðsgerð, vöruþróun, bygg-
ingatækni og viðhald húsa sem
að sögn fundarboðenda hefur
verið mjög vanrækt að undan-
förnu.
Byggingarstarfsemi er þýð-
ingarmikill atvinnuvegur á ís-
landi og munu um 11% þjóðar-
innar hafa haft framfæri sitt af
byggingariðnaði undanfarna tvo
áratugi að sögn fundarboðenda.
Samfara minnkandi fólksfjölg-
un mun þó draga úr þenslu í
nýbyggingunt.