NT - 31.03.1985, Qupperneq 23

Sunnudagur 31. mars 1985 23
V Joe gerír til bráðina.
Joe Wilson er sérlega stórtæk
hestaskytta. Við mæitum okkur mót
við hann á .,Dug Hut Inn,“ sem er
afskekkt krá við þjóðveginn í Arn-
hemlandi. Þetta er óhreinn maður,
hávaxinn og hann er berfættur. ,,-'Eg
er Joe Wilson,“ segir hann og kveðst,
koma beint frá Darwin, en þangað
hafði hann farið með kjöt af 28
viliihestum sem hann hafði skotið um
daginn.
Hann er 23ja ára gamall og við
spyrjum hann hvort hann vilji leyfa
okkur að koma með sér daginn eftir.
Hann hugsar sig um litla stund.
„Ókei,“ segir hann svo. „En þá verðið
þið að skrifa sannleikann.
Morguninn eftir kemur Joe á litla
vörubílnum sínum og við förum á
okkar bíl í humátt á eftir honum.
Með okkur í vagninum er Freddy, 16
ára gamall bróðir bílstjóra Joe, Bill.
Þeir bræður hafa verið hjálparmenn
Joe í tvö ár. Við ökurn til hægri út af
þjóðveginum og úl á gresjuna. Hérer
eitt hvarfið við annað á veginum og
við skröltum yfir þurrar greinar og
stærðar steinhnullunga og í gegnum
mannhæðarhátt kengúrugras og
þurra lækjarfarvegi. Andlit okkar
flykkjunum upp á vörubílspallinn.
Þeir strá rotvarnarefnum yfir á eftir.
Þegar þessu blóðuga starfi er lokið
grípur Joe riffilinn og gengur varlega
lengra inn í kjarrið. Við læðumst á
eftir. Skyndilega stansar hann og við
kíkjum yfir öxl hans. Framundan er
lítið dalverpi. Tólf hestar kom á móti
okkur. Forystuhesturinn verður okk-
ar fyrst var. Tortrygginn lyftir hann
höfði og sperrir eyrun, - en of seint.
Joe hefur hæft hann beint í ennið.
Hvert skotið af öðru kveður við. Að
nokkrum sekúndum liðnum liggja tíu
hestar í valnum vart hundrað metra
frá okkur.
Joe sér hve undrandi við erum. „Á
gresjunni dugir engin tilfinninga-
semi,“ segir hann. „Ef ég hefði sam-
viskubit vegna þessa yrði ég vitlaus.
Þá yrði ég að leita mér að öðru. Það
eru nógir sem vildu taka þetta að sér.“
Ekki er að furða, - Joe þénar á
þessu 100 þúsund dali á hverju ári.
Hann verðlaunar sig með því að fara
áriega í hnattferð.
Á „Dug Hut Inn" fræðumst við um
Joe. „Strákurinn er af góðu fólki
kominn," segir barþjónninn, sem er
góður kunningi hans. „Faðir hans er-
landmælingamaður og móðir hans er
læknir. Hann nam dýralækningar í
þrjár annir við háskólann í Perth. En’
án þess að nokkur vissi ástæðuna
hætti hann nániinu og fór út á gresj-
una. Þar hefur hann haldið sig í þrjú
ár. Næsta sumar ætlar hann að nýju í
háskólann, en þar sem hann hefur
• Þessa hesta skaut Joe alla á nokkrum sekiindum, áður en þeir
höfðu tíma til að átta sig.
verða klístrug af svita og rauðu sand-
ryki. Sandurinn sest í augun, í eyrun
og á milli tannanna. „Á þessum
bévuðum stað fljúga krákurnar aftur-
ábak, svo þær fái ekki sandinn í
augun," segir Freddy.
Skyndilega stekkur Joe út úr bíln-
um og hleypur með riffilinn að trjá-
þykkni, þar sem þéttir runnar eru allt
um kring. Við heyrum fjögur skot.
, Við ökum fimm hundruð metrum
lengra og hér liggja fyrir framan
okkur fjórir hestar. Þrír eru skotnir
I gegn um höfuðið, en sá fjórði er með
i sundurskotna hálsæð.
1 „Þeir duttu dauðir, áður en þeir ‘
gátu áttað sig,“ segir Joe. Joe dregur
hestana inn í skuggann með togvindu
bílsins og þeir þremenningarnir draga
fram bitra íbjúga hnffa. Hver þeirra
er um tíu mínútur með sinn hest.
Aðeins Freddy mælir orð af vörum.
„Betra að slátra hestum en vera
atvinnulaus," segir hann, eins og
hann lesi hugsanir blaðamannanna,
urn leið og hann ristir einn hestinn á
kviðinn.
„Ef ég væri með
samviskubit
yrði ég vitlaus“
Freddy segir að það séu aðeins
stúlkurnar sem hann lendi í vandræð-
um með, fái þær að vita um starf
hans. „Þær hlaupa ef þær vita hvað ég
geri.“ En nú á hann vinkonu og segir
henni að hann sé fisksali.
Meðan svartir gammar og krákur
hnita æ þéttari hringa yfir okkur,
fleygja löðursveittir mennirnir kjöt-
fengið nóg af dýrunum ætlar hann í
almenna læknisfræði.
Sjálfur er Joe ekki margmáll um
sjálfan sig. Þegar við spyrjum hann
svarar hann út í hött eða brosir
aðeins. Þar að auki er hann alltaf að
flýta sér. Hann getur ekki veitt nema
í fjórar stundir, því þá fer kjötið að
iskemmast í glóandi sólarhitanum.
Hann verður að koma kjötinu í
kælivagn á réttum tíma, en vagninn
er hundrað kílómetra í burtu. Hann
hefur að þessu sinni fellt 22 hesta. Þar
á meðal er folald sem hann skaut af
tíu metra færi. Hann lokkaði það til
sín með hljóði sem líktist lágu hneggi.
„Joe,“ spyr blaðamaðurinn, „ert
þú fæddur slátrari?“ Joe svarar engu
og ypptir öxlum og brosir jafn elsku-
lega og ávallt.
„Eetta er ekkert
skemmtistarf“
Michael lendir og tekur fram riffil.
Hanri veitir þá hestinum, sem er brún
hryssa með Ijósan blett í enninu,
náðarskotið. „Hvað verður um fol-
aldið?“ hrópar blaðamaðurinn í gegn
um vélargnýinn. Þetta er svo sem tíu
daga gamalt foldald sem enga mögu-
leika á til þess að bjarga sér. „Það get
ég ekki,“ segir Michael. „Ég vona að
Joe Wilson sjái um það.“
Ég hafði heyrt um Joe Wilson í
Darwin. Hann ferðast um gresjuna
30-40 km á dag og skýtur villihesta úr
launsátri. Hanrl flær þá og hirðir
kjötið sem hann selur í dýrafóður í
verksmiðju. Það er soðið niður handa
hundum og köttum.
VALFODUR
INNIHALDSRIKT 00
FÓÐURSPARANDI
Iralfóður er fljótandi dýrafóður, Iralfóður er fóðursparandi, vegna
framleitt úr nýjum fiski. Við fram- þess hve prótein i öðru fóðri nýtist
leiósluna er ekki notast við hita, sem vel, sé Valfóður gefið meö.
skaðar næringargildi hráefnisins.
Ifalfóður er mikilvægt með ööru
fóðri, vegna líffræöilegs gildis þess.
P.O. BOX 269
222 HAFNARFJÖRÐUR
SIMI: 91-651211
SÍMI i VERKSMIDJU: 92-2273
V
leid
L
’ alfóöur er ódýr, innlend fram-
leiðsla.
<eitid nánari upplýsinga.
VID SETJUM CEYMSLUTANK HEiM
Á BÆ, ÞÉR AÐ KOSTNAOARLAUSU.
VARAHLUTIR - AUKAHLUTIR
HEILDSALA - SMÁSALA
PÓSTSENDUM SAMDÆGURS
BÆNDUR
BÍLAVERKSTÆÐI
OG AÐRIR EIGENDUR
LAND-ROVER BIFREIÐA
ATHUGIÐ!
HÖFUM ÚRVAL VARAHLUTA OG
BODDÝHLUTA í LAND-ROVER
EINNIG VARAHLUTI í RANGE-
ROVER OG MITSUBISHI
ÞEKKING OG REYNSLA
TRYGGIR ÞJÓNUSTUNA
du vandaðan mllllvegg!
Pantaðu millivéggjaplötumar
í síma (91)685006
Steinaverksmiðja
Breiðhöfða 3, 110 Reykjavík
BMVALLÁ"