NT - 14.09.1985, Blaðsíða 16

Kuklið, Megas og ungskáldin:
Sérðu það sem ég sé?
Aldeilis ágæt skemmtun i Gamla bíói
Laugardagur 14. september 1985 16
Skáldin
Dularmögnuð tónlist fyllti salinn.
Skikkjuklæddur Sjón sté á sviðið og
sá útlínur líkama þíns. Já, þú leynist
víða Apartheid og nafn þitt er Del
Monte.
Pað var gaman að fylgjast með
Sjón. Túlkun hans á eigin ljóði var
stórgóð. Hann las, öskraði, söng og
hvíslaði. Tónlistin féll vel að flutn-
ingnum og flutningurinn hefði nálg-
ast fullkomnun ef skáldið hefði
kunnað verk sitt utanað. Pað sleit
flutninginn nokkrum sinnum í sund-
ur þegar skáldið í miðri og oft
mikilli innlifun þurfti að snúa sér til
hliðar til þess að kíkja á blaðið, en
góður var hann.
Sjón hvarf á braut og skáldbróðir
hans gekk á sviðið. Sá heitir Jóham-
ar og engu líkara var en þar væri
sjálfur Guðinn Brilljantín mættur
holdi klæddur, í fráhnepptum
frakka, hvítri skyrtu með lakkrís-
bindi.
Einar Melax spilaði á svuntuþeysi
undir Ijóðalestri Jóhamars, sem
kunni kvæði sitt utanað, öfugt við
Sjón, en flutningur hans var þó ekki
eins máttugur og hjá hinum fyrr-
nefnda.
Hlutur skáldanna var góður og
varla er hægt að ímynda sér að
nokkur sem sá og heyrði vogi sér að
halda því fram að Ijóðið sé dautt.
Skáldin sem frumflytja sín ljóð í
útvárpinu mættu taka þá Sjón og
Jóhamar sér til fyrirmyndar og auka
tónlist og áhrifahljóðum við lestur-
inn, þá færu kannski fleiri að hlusta!
Kuklið
Skáldin fóru og það opnaðist
hleri á gólfinu. Upp kom ungur,
snyrtilegur rnaður sem rótaði eitt
andartak, svo komu félagarnir.
„Við erum Kukl,“ sagði sá snyrtilegi
og tónleikarnir hófust.
Kuklið spilaði sína tónlist, sem
margir hafa reynt að skilgreina, en
engum hefur tekist. f>að verður því
látið liggja á milli hluta hvað stefnan
heitir, en víst er að það er ekki
pöpp.
Liðsmenn Kuklsins eru góðir
hljóðfæraleikarar og þeir fengu að
njóta sín á tónleikunum, sérstaklega
Sigtryggur á trommunum og Guð-
laugur á gítarnum. Bassinn var
stórgóður, en það hefði verið
gaman, já virkilega skemmtilegt ef
fólk hefði fengið að heyra meira í
Einari Melax. Oft á tíðum vissi ég
ekki hvað hann var að gera á
sviðinu, standandi við svuntuþeys-
inn, en góður var hann á nikkuna.
Það er líka þjóðlegt að grípa til
gamalla hljóðfæra.
Ekki var hægt að merkja að Einar
Örn væri í miklu stuði á tónleikun-
um, en úr rættist þegar leið á
kvöldið, en ég get ekki að því gert
að mér leiðist þegar verið að
skamma áhorfendur, við erum ís-
lendingar, ekki hljómleikavanir
Evrópubúar.
Björk var sjálfri sér lík. Stóð á
sviðinu og virtist feimin. Það draup
ekki af henni, en það breyttist allt
þegar hún fór að syngja. Þá umturn-
aðist hún, hoppaði, skoppaði og
söng eins og henni einni er lagið.
Kuklið var skemmtilegt, sviðs-
framkoman lífleg hjá Einari, Björk
og Guðlaugi.
Megas
Megas kom. Þessi krossfesti, dáni
og grafni maður reis upp með látum
og er nú helsti rokkari landsins.
Það var gaman að heyra hann
syngja með Kuklinu, sándið var
annað en maður á að venjast hjá
þeim gamla, en Megasar rokkið var
hið sama. Þegar á Ieið urðu Kukl
tónleikarnir smám saman Megasar
tónleikar og merkilegt nokk, gamli
maðurinn kenndi unglingunum að
blúsa.
Megas og Kuklið fluttu ný lög á
tónleikunum, en sum þeirra hafði
Megas reyndar tekið nokkrum dög-
um áður, á afmælistónleikum Harð-
ar Torfasonar, en með Kuklinu
voru útsetningarnar aðrar.
Það var dálítið leiðinlegt hve
Megas varð smám saman einráður á
sviðinu, þáttur Kuklsins hefði mátt
vera meiri. Það var engu líkara en
Kukl-Iiðið bæri allt of mikla virð-
ingu fyrir öldungnum, en þeir ungu
geta kennt þeim gömlu.
Sándið var gott í bíóinu og lýsing-
in var frábær. Ég man ekki eftir því
að hafa séð eins góða lýsingu á
tónleikum og þarna var. Tón-
leikarnir voru skemmtun, bæði fyrir
auga og eyra.
Og hér í lokin stutt frétt af
hljómsveitinni Kukl. Sumarstarfi
hljómsveitarinnar á íslandi lýkur
formlega með tónleikum í Félags-
stofnun stúdenta föstudagskvöldið
20. september. Þar koma fram auk
Kuklsins hljómsveitirnar Inferno og
The Voice.
í vetur mun hljómsveitin starfa
erlendis við hljómleikahald og út-
gáfu nýrrar hljómplötu.
Þannig er það í pottinn búið.
■ Á meginlandi Evrópu öskrar
fólk og æpir af hrifningu. Það sama
er uppi á teningnum á Norðúr-
löndunum þar sem fólk þekkir lögin
þeirra, dansar og syngur með á
tónleikum. En á Islandi mæta fáir
áhorfendur sem sitja prúðir í sætum
sínum og klappa á eftir hverju lagi.
Eru íslendingar ekki með á nót-
unum? Það hefur löngum loðað við
landann að meðtaka allt sem útlend-
'VT-mynd.r - Sverrir
ingurinn hefur stimplað gott og gilt.
Því eru þau undanskilin? Sumir
segja tónlistina ekki höfða til
fjöldans, enda sé um að ræða röð
ósamstæðra tóna sem hljómsveit-
armeðlimirnir framkalla hver í sínu
horni. En þeir einir geta dæmt sem
upplifað hafa!
Á dögunum var boðað til hátíðar.
Megas gekk til liðs við hópinn ásamt
tveimur íslenskum ungskáldum.
Vettvangur uppákomunnar var
óperuhúsið, vagga íslenskrar tónlist-
armenningar, sem flestir kalla
Gamla bíó.
Fáir voru mættir klukkan níu,
þegar tónleikarnir áttu að hefjast,
en úr rættist og salurinn var nokkuð
þéttsetinn þegar skemmtunin hófst
um klukkan hálf tíu.
Jazzvakning tOára:
Hátíð í
Háskólabíói
Tete Montoliu, Niels Henning Orsted Pedersen, Ole
Kock Hansen og Etta Cameron
■ Það var hátíðarstemmning í
Háskólabíói síðastliðið fimmtu-
dagskvöld, en þá hófst formlega 10
ára afmælishátíð Jazzvakningar.
Meðan gestirnir tíndust í hús
nutu þeir sveiflunnar frá Stórsveit
Kópavogs, sem búið hafði um sig í
anddyri bíóhússins. Stórsveitin lék
þar nokkur lög undir stjórn Árna
Schevings.
Það var vel til fundið að láta
Stórsveitina sveifla stemmningunni
í mannskaptnn meðan Rambo var
að Ijúka sér af á hvíta tjaldinu.
Tónleikagestir smelltu fingrum og
löbbuðu með jazztaktinn í kollinunt
inn í bíósalinn, þarsem Vernharður
stórjazzgeggjari tók á móti fólkinu
rneð þeirri leiðindafrétt að tón-
leikarnir yrðu að verða búnir og
■ Okkar maður á trommunum,
Péfur Östlund. NT-mynd: Árni Bjama.
allir komnir út úr húsi klukkan
23.00. Það þurfti nefnilega að kasta
kvikmynd á tjaldið. Já það er iilt að
eiga ekki tónlistarhús.
NHÖP og Tete Montoliu
Niels leiddi Tete að píanóinu. þar
sem hann sió fyrstu nótuna og þeir
voru byrjaðir.
Það er erfitt að skrifa um dúett
þeirra kumpána, svo frábær var
hann. Helst verður að vorkenna
öllum þeim sem ekki voru staddir í
Háskólabíói þetta kvöld.
Það þekkja allir Niels, einhvern
sannasta íslandsvin allra tíma.
TJann olli ekki vonbrigðum. frekar
en endranær. Færri þekktu til Tete,
katalónska píanistans, en eftir tón-
leikana gleyma honum fáir. Hann
er miklu meira en venjulegur jazz-
MIKILL SPARNAÐUR fílSfal
Raðveggir kosta ekki meira en efni í milliveggi þar sem hefðbundinni aðferð er beitt. Vegna þess að veggirnir koma samsettir frá verksmiðjunni og eru auðveldir í qppsetningu eru dæmi um allt að 80% tímasparnað. S
Sölustaðir FJALAR h/f
Reykjavík Akranes Siglufjördur Akureyri Egilsstaðir Neskaupstaður Vestmannaeyjar Selfoss Keflavík Innréttingamiðstöðin Guðlaugur Magnússon Bútur Bynor Trésmiðja Rjótsdalshéraðs Valmi hf. Brimnes G. Á. Böðvarsson Byggingaval Húsavík
Ármúla 17a Skarðsbraut 19 Rönargótu 16 Glerörgötu 30 Fellabœ B-götu 3 Strandvegi 54 Austurvegi 15 Iðavóllum 10 Símar 91-84585, 84461 Simi 93-2651 Sími 96-71333 Sími 96-26449 Sími 97-1700 Sími 97-7605 Sími 98-1220 Sími 99-1335 Sími 92-4500 Sími 96-41346