NT - 24.12.1985, Blaðsíða 8

Þriðjudagur 24. desember 1985 8
Uáltvari frjálslyndls,
samvinnu og félagshyggju
Útgefandi: Núlíminn h.f.
Rilstj.: Helgi Pélursson
Ritstjómarfulltr.: Niels Árni Lund
Framkvstj.: Guðmundur Karlsson
Auglýsingastj.: Steingrimur Gíslason
Innblaðssf].: Oddur Ólafsson
Skrilstofur: Siðumúli 15, Reykjavik.
Sími: 686300. Auglýsingasimi: 18300
Kvöldsimar: Áskrift og dreifing 686300, ritst|órn
686392 og 686495, tækmdeild 686538
Setning og umbrot: Tæknirtoild NT.
Prentun: Bla&aprent h.t.
Kvöldsimar: 686387 og 686306
Veri í lausasölu 35 kr.og 40 kr. um helgar. Áskrift 400 kr.
r
JÓl
■ Jólahátíð er hafin. Hugir mannanna leita
saman, menn nálgast Guð sinn í anda og freista
þess, að njóta hins góöa í sjálfum sér. Hvort það
tekst fer eftir ýmsu. Þrátt fyrir gleðihátíöina miklu,
sem jólin eru, megum við ekki gleyma þeim miklu
skyldum sem á herðar okkar eru lagðar, ekki hvað
síst á jólum.
Við megum ekki gleyma börnunum. Öll munum
viö að einhverjar fyrstu minningar okkar eru oft
tengdar jólum og jólahaldi. Börn í hraðasamfélagi
nútímans fara oft á mis við hlýju og umhyggju, þótt
ekki sé það vilji foreldranna. Jólin eru því tími sam-
veru með börnunum. Við megum ekki gleyma því,
aö eitt faðmlag kann að lifa í minningu barnsins alla
æfi.
Við megum heldur ekki gleyma ættingjum og
vinum. Jól eru fyrir flesta orðin ein allsherjar fjöl-
skylduhátíð og það er vel. Nóg er samt, sem glepur
hugann og teymir menn til einveru, þrátt fyrir marg-
nefnda fjölmiðlabyltingu. Trúlega hefur ekkert eitt
aukið á einveru íslendinga hin síðari ár meir en
myndbandið og aukin notkun þess. Menn tala ekki
saman á meðan. Jólin eru því söngur og gleði með
fjölskyldunni sem alltof sjaldan gefur sér tíma til að
hittast. Við megum ekki gleyma þeim, sem bágt
eiga á jólum. Reyndar þarf kannski ekki að taka
þetta fram íslendingar hafa rækilega látið af hendi
rakna til bágstaddra hér á landi og víða um heim
undanfarin ár.
Það er umhugsunarefni og fyllir alla gleði, að
þegar illa hefur árað hjá okkur, eins og verið hefur
undanfarin ár, höfum við gefið meira til hjálpar-
starfs á hungursvæðum heims en nokkru sinni fyrr
og ekkert lát virðist ætla að verða á því. Þarna birt-
ist sannur jólaandi kristinna manna.
Við megum ekki gleyma trúarhátíðinni miklu,
jólunum.
Ekki er fráleitt að ætla, að ekki í annan tíma reyni
meir á trúartilfinningu og trúarþröf mannanna en á
jólum.
Jólin og kristin trú birtast í svari þínu við spurn-
ingu barnsins sem spyr: Af hverju fæddist jólabarn-
ið? Spurningin er flókin og svarió getur svo sannar-
lega vafist fyrir þér, en þar reynir á trú þína,- því
þarna hefst trúboðið.
íslendingar koma til kirkju á jólum þótt þeir geri
ekki mikið af því á öðrum tíma ársins.Þetta er löngu
viðurkennd staðreynd og ekkert til þess að hafa í
flimtingum. Ekki er vitað til, að menn verði'neitt
betur kristnir þótt þeir stundi reglulega kirkjusam-
komur. Koma tugþúsunda íslendinga til kirkju á
jólum er þögull vottur um trúarþörf þjóðarinnar.
NT óskar lesendum sínum og landsmönnum öll-
um gleðilegra jóla í faðmi fjölskyldu og vina.
Hvað var gert á
Ári æskunnar?
■ Undir kjörorðunum: Þátttaka-
þróun - friöur, ákváðu Sameinuðu
þjóðirnar, að árið 1985 skyldi til-
einkað æskulýðnum. Margt hefur
verið gert bæði af æskunni og þeirri
nefnd sem skipuð var til að hafa
umsjón með æskulýðsárinu. Sem
dæmi má nefna svokallaðan borg-
arstjórnarfund æskunnar, þar sem
18 fulltrúar reykvískrar æsku tóku
til máls. Var aðallega talað um mis-
notkun fíknicfna meðal unglinga
og sinnuleysi ráðamanna á sjálfu
ári æskunnar. í NT í okt. segir að
unglingarnir hal'i staðið sig glæsi-
lega, og í lok fundarins gaf borgar-
stjórn æskunnar þeim allt of fáum
kjörnu fulltrúum sem mættu á
íundinn miða á unglingaskemmtun
í Broadway mcð þeim orðum að nú
gætu þeir sjálfir séð hvernig ungl-
ingar skemmtu sér. Einnig var
haldin friðarvika sem unglingar í
félagsmiðstöðvum borgarinnar
efndu til. Haldnir voru umræðu-
fundir um frið og gerð voru
veggspjöld. Síðan var farið með
skcmmtiatriði milli félagsmið-
stöðva. Unglingar úti á landi hafa
ekki setið aðgerðarlausir allan
tímann.
Á Selfossi héldu t.d. unglingar
bæjarstjórnarfund og einnig var
starfrækt útvarpsstöð sem þeir sáu
um . Á Akureyri var í nóv. haldin
ráðstefna sem sótt var af nemend-
um framhaldsskóla á Norðurlandi.
Þar voru samþykktar ályktanir um
menntamál, húsnæðismál, sam-
göngumál og atvinnumál og sendar
til fjórðungssambandsins.
Þetta sem hér hefur verið nefnt
er aðeins hluti af öllum þeim upp-
ákomum sem efnt hefur verið til á
■ Soffía Eiríksdóttir er 15 ára. Hún vann á NT í starfskynningu í tæpa
viku.
NT-mynd: Róbert.
árinu. Hinar ýmsu stofnanir hafa
lagt sitt af mörkum, t.d. sýndi Stúd-
entaleikhúsið unglingasöngleikinn
EKKÓ, verslanir hafa veitt ungu
fólki afslátt á hinum ýmsu vörum
og ferðaskrifstofur hafa verið með
sérstaka unglingsafslætti.
Það má því segja að ár æskunnar
hafi allstaðar fengið mjög góðar
viðtökur, og verðskuldaða umfjöll-
un.
Soffía Eiríksdóttir tók saman
Af samskiptum
manna og hesta
Erlingur Davíðsson skráði.
Bókaútgáfan Skjaldborg 1985
288 bls.
■ 1 formála þessa fimmta bindis rit-
raðarinnar „Með reistan makka,“
kemst skrásetjarinn, Erlingur Dav-
íðsson, svo að orði: „Allar fjalla frá--
sagnir þessara bóka um hesta og
samskipti manna og hesta. Með frá-
sögnunum cru mcnn öðrum þræði að
gjalda reiðskjótum sínum þakkar-
skuld fyrir liðnar unaðsstundir."
Þessi orð væru ef til vill nægjanleg
kynningá ritröðinni. Hún ersafn frá-
sagna hestamanna af fákum sínum
og samskiptum við þá. í þessu bindi
eru fjórtán frásagnir, flestar eftir
fólk úr Eyjafirði og næsta nágrenni,
en þó nokkrar ættaðar lengra að.
í frásögnum sögumanna kennir
margra grasa. Hér segir frá góðhest-
um, tamningum, kappreiðum og
ferðalögum á hestum og hafa ntörg
þeirra orðið minnisstæð. Allar eru
frásagnirnar skemmtilega persónu-
legar, ntálfar höfunda er ólíkt og hef-
ur skrásetjarinn sýnilega lagt sig f
líma við að hver frásögn héldi ^'num
einkennum.
Hér verður ekki álpast til þess að
reyna að meta hverja frásögn, þær
eru allar skemmtilegar aflestrar,
hver á sinn hátt og allir geta sögu-
mennirnir sagt frá ólíkri reynslu í
■ Erlingur Davíðsson
samskiptum sínum við þarfasta
þjóninn.
Allur frágangur bókarinnar er
með ágætum, hún er prentuð á vand-
aðan pappír og prýdd mörgum
skemmtilegum myndum.
Jón Þ. Þór
ER NOKKRU LOKIÐ?
Konur
hvað nú?
Staða íslenskra kvenna í kjölfar
kvennaárs og kvennaáratugar Sam-
einuðu þjóðanna 1975-1985.
Ritstjóri: Jónína Margrét Guðna-
dóttir.
Útgefandi: ’85 nefndin, samstarfs-
nefnd í lok kvennaáratugar S.Þ. og
Jafnréttisráðs.
Reykjavík 1985.
■ Þegar flett er titilblaði með þeim
upplýsingum sem hér eru greindar
blasir við augum upptalning þeirra
félaga sem aðild eiga að samstarfs-
nefndinni og cru þar flest eða öll
landssamtök kvenna og margt fleira.
Jafnréttisráð á hér mikinn hlut því að
j það er þátttakandi í samstarfsnefnd-
! inni auk þess að vera annar aðili
útgáfunnar á móti samstarfsnefnd-
inni.
Þetta er mikið fræðirit enda á hér
j að vera samkvæmt því sem áður er
sagt úttekt á stöðu ísl. kvenna. Mun
ýmsum finnast að sumir kaflarnir séu
nokkuð þurrir og þungir aflestrar svo
sem skýrslur um setu kvenna í sveit-
arstjórnum og nefndum ýmiskonar
og töflur og línurit um laun og tekjur
og skoðanir á hinu og þessu. Samt er
í þessu mikil tölfræði og víst eru
þetta upplýsingar sem mikill fróð-
leikur er í fyrir þá sem nenna að
kryfja til mergjar.
I bókinni eru 14 ritgerðir, allar eft-
ir konur, sín eftir hverja. Þar er m.a.
rætt um listsköpun kvenna í bók-
menntum, tónlist, myndlist, leiklist,
byggingarlist, ballett og kvikmynda-
gerð. Og þar er frá talsverðu að
segja.
Enginn mun draga í efa eftir að
hafa lesið þessa bók að konur kunna
að gera fræðilega grein fyrir sínu
máli og sýna töflur og línurit rétt eins
og karlar. Og fyrir þá sem vilja kyn-
greina þjóðfélagið er þetta rit hrein
og bein náma.
Mikil vina liggur að baki þessari
bók. Töflur hennar verða framvegis
bornar saman við nýjar töflur sem
framtíðin efnir til.
H.Kr.