Sunnudagsblaðið - 22.11.1964, Blaðsíða 9

Hún sagðist ætla a5 eignast dreng... meö Ijósgræna húð
__ AliÞÝSUBLAMÐ - SUlBÍUWaSBfcAJP J£5
hún las honum 1JÓ8 «g spilaBi fyr
>r hann hljómlist, sem var engu
lík, sem; ég lief heyrt áður, og
þó öllu lík,*
Hann hefur lesið mér ljóðin og
spilað fyrir mig hljómlistina og
ég þekki tregann, sem felst í Ijóð
unum og hljómlistinni og veit að
það er hans tregi. Og minn.
Fyrst var það vegna einmana-
leikans, sem hann tók hana, en
svo fóru þau að búa saman. Hon-
um fannst ekki lengur ljótt að sjá
hvíta húð og græna hvíla hlið við
hlið.
Hann fór að elska hana.
Ég hef alltaf hlustað þegjandi
á hann, þegar hann talar um
hana, því ég veit, að hann þarf
að tala um hana. Annars vcrður
hún alltaf í huga hans.
Hann elskaði hana innilega og
heitt eins og ég elska hann. Því
skil ég hann og þjáningu lians.
En hann gat ekki sótt hana.
Þeir sendu hann lieim, áður
en hún átti barnið. Tími hans var
liðinn og hann fær aldrei að fara
þangað aftur. Þcir vilja ekki kyn
blendinga.
Hann hefur gcngið af skrifstofu
á skrifstofu, frá ráðamanni til
ráðamanns, og hann fær cngin
svör.
Þeir liafa engar skýrslur um
þá innfæddu.
Hann þjáist af því, að hann lof
aði hcnni að sækja liana. Hann
lofaði henni að koma aftur, áður
en barnið fæddist. Hann sór það
bæöi við okkar guð og hcnnar.
Hann segir mér, að hún hafi
bara litið á sig og sagt ógn ró-
lega:
— Eí þú keinur ekki, þá dey
ég.
Ekkcrt annaö.
En liann má ckki fara aftur. Ég
má það, cn ckki hanu. Og bréfin
hans komu aftur öll i cinu og það
var stimplað yfir nafnið hennar:
UÁIN.
Hann veit ekkert um örlög lienn
ar, livers vegna liún dó eða hvað
varð um barnið þcirra.
Hún sagöisl ætla að eignast
dreng, sem yrði honum líkur, með
ljósgræna húð.
Hvorki dökkgræna né hvíta
heldur sambland tveggja heima
— þeirra beggja.
Ég ætla að segja honum að ég
skuli fara til Jarðarinnar og
sækja barnið þeirra og færa hon
uro það.
. Ég ætla að lofa honum því, að
barnið hans skuli ekki veröa
nefnt kynblendingur þar, eilt og
móðurlaust.
Ég verð móðir þess, og. haun
faðir þess, og það veröur Marsbúi
eins og við.
Og ég vcit, að þá brosir liann
við mér og kyssir mig, og þá gct
ég afborið að vera aðeins sú næst
bezta, — næst á eftir konunni á
Jörðinni.