Sunnudagsblaðið - 22.11.1964, Blaðsíða 17

ÞaS er horft á þig úr skugganum.
sem sé til, að þau voru ávörpuð
manni og konu, sem sátu við
sama borð og þau í salnum, og
Þau skáluðu hvert öðru til.
En vegna þess arna stóðu þau
hjón miklu lengur við í veitinga-
húsinu en þau höfðu ætlað sér.
var því orðið talsvert fram-
°rðið, þegar þau komu aftur til
ieiguherbergja sinna. Þau sáu
íi.iótlega á ýmsum ummerkjum,
að gerð hafði verið rækileg hús-
rannsókn hjá þeim. IJeyndar hafði
verið gengið eins vel um og hægt
Var» svo engin verksummerki sæj-
Us<;» en þau hjónin höfðu gert ráð
fyrir slíkri heimsókn og því sett
nákvæmlega á sig stöðu ýmissa
hluta í herbergjunum og sáu því
undir eins, ef hreyft var hið
minnsta við þessum hlutum. Þau
brostu kankvíslega hvort til ann-
ars. ..
Nokkrum kvöldum síðar, þegar
karl-leynilögreglumaðurinn var
að borga bjórinn sinn að venju,
vatt ræfilslega klæddur maður sér
að honum og hvíslaði: — Tom
hefur vinnu handa þér.
Hinn lét sér ekki bregða, og
hvíslið hélt áfram:.—- Vertu í ..
götu, rétt hérna fyrir utan klukk-
an hálffjögur á morgun, alveg
á slaginu. .
Meira var það ekki. Komumað-
ur renndi sér burt án þess að
bíða eftir svári.
Lögreglumaðurinn mætti daginn
eftir á tilskildum stað og tíma.
Um leið og hann kom á staðinh
ók bifreiö fyrir hornið, hægði á
sér en stanzaði ekki. Bílstjórinn,
en fleiri voru ekki í bílnum,. —
opnaði dyrnar, snéri sér frá stýr-
inu og benti lögreglumanninum
að koma. Hann lét ekki segja sér
það tvisvar, settist undtr stýrið
að beiðni hins, og ók burt og tók
við leiðbeiningum, þegar átti að
beygja til hægri cða vinstri.
Eftir nokkrar mínútur voru þeir
komnir í hverfi, þar sem göturnar
voru bæði þröngar og stuttar. —
Hægðu á þér, sagði leiðbeinand-
inn, og um leið sá lögreglumað-
urinn sendiferðabíl koma af hliðar
svæði einu.
Hvorugur bíllinn nam staðar,
en nú kon.u í Ijós þrír menn, sem
þegar í stað skutust inn í fólks-
bílinn, en upphaflegi bílstjórinn
í þeim bíl fór inn í sendiferða-
bílinn og settist þar undir stýri.
Nú var kominn nýr leiðbeinandi
við hlið lögreglumannsins, og nú
var ekiö fjölda stræta. Loks var
honum sagt að stanza, og leiðhoin-
andinn setti mikið af pcningaseðl-
um í hönd hans og benti honum
að fara út, en sjálfur ók hann
bílnum áfram.
Lögreglumaðurinn varð ekkerí
undrandi, þegar hann sá í kvöld-
blaðinu, að þennan dag hefði ver-
ið gerð enn ein árás á gjaldkera
með útborgunarlaun, og í þetta
sinn hefði verið rænt yfir þrjú
þúsund sterlingspundum.
Þannig hafði þetta verið fram-
kvæmt. Lögreglumaðurinn tók síð-
ar þátt í einu eða tveimur minni-
háttar aðgerðum. Eftir hæfilegan
tíma tókst honum að fá Tom til
að gefa stúlkunni sinni tækifæri
til að njósna fyrir þá. . >:■
Þau vöruðust að gefa Scotland
Yard nokkrar upplýsingar fyrst í
stað, til að vekja ekki grunsemd-
ir, ef illa færi. Þess vegná biðu
þau, þar til þau voru orðin viss
um, að glæpamennirnir treystu
þeím í einu og öllu. Ensvo var það
kvöld eitt, að „Númer 62” skauzt
inn í símaklefa og .sendi Scotland
Yard orðsendingu. , .
,( i . . ». . ,
*1 »f *. • .<•- .* Ci'
SUNNUDAGSBLAÐ 333
- ■ ■ -. . I/H't V v.
'ÁLÞÝÐUBLÁÐÍÐ'
• •• . • -