Eintak - 10.03.1994, Blaðsíða 4

Fimmtudagurinn 3> mars
Hringdi í Krumma til aö spyrja hvort
hann væri til aö lána mér Super VHS-
vélina hans og kaupa af mér reisubók-
arkorn þegar ég fer næst til Ríó, en rit-
arinn hans sagöi að hann væri ekki viö.
Hann heföi fariö út aö borða meö Dav-
íð. Ég missti einhvern veginn alla stjórn
á mér. Keyrði á milli veitingahúsa, labb-
aði inn eins og ég ætlaði aö fá borð, en
rauk á dyr ef ég sá þá ekki. Gafst upp
fyrir utan Bæjarins bestu klukkan eitt
um nóttina. Guö má vita hvert þeir fóru.
Föstudagurinn 4* mars
Ég var ákveðinn í aö bæta mér upp gær-
kvöldið og fara út aö boröa í kvöld.
Hringdi í nokkra kunningja en þeir voru
allir uppteknir. Endaöi meö því aö fara á
Loftleiöir meö stelpunum. Elín Hirst var
i fallegri dragt sem ég væri aiveg til í að
eiga. Hugsaöi undir boröum um hvort
vinirnir væru aö forðast mig, úr því
Davíð er hættur aö tala viö mig. Að ég
væri oröinn eins og eiginkonurnar sem
fengju aldrei aö vera meö þegar eitt-
hvað stendur til. Ætli strákarnir hafi
ekki verið í Perlunni í kvöld.
Laugardagurinn 5> mars
Það hvarflaði aö mér að það gæti verið
sniðugt aö Davíö tæki meö sér til
Stokkhólms nokkur eintök af bókinni
um ísland sem kom út á sænsku fyrir
nokkrum árum. Þar var einn kafli um
hann. Ég hringdi í Eyjólf, aöstoöar-
manninn hans, og bar þetta undir hann.
Hann hló og sagði aö Davíð væri farinn
og myndi hvort sem er ekki standa í
bókakynningum ytra. En sagðist samt
vera tilbúinn aö kaupa 200 eintök á
kostnað ráðuneytisins. Ég þakkaði.
Sunnudagurinn 6. mars
Fór á kaffihús og lenti þar á borði með
einhverjum allaböllum og Birtingar-
mönnum sem tóku því fagnandi að
þurfa ekki aö hvæsa hvorir á aöra en
geta þess í stað sagt mér blaðskellandi
frá því hvernig þeir ætluöu aö sigra
kosningarnar í vor. Fann mig ekki í
þessu hlutverki og fór. Fann á mér
hvernig þeir byrjuöu aö hvæsa aftur um
leið og ég varfarinn.
Mánudagurinn /. mars
Leið eins og ég væri einn í heiminum.
Allir sem ég þekki eru á Noröurlanda-
þingi. Lá heima og las styttar útgáfur af
nokkrum góöum bókum, pantaði pizzu
og reyndi að njóta þess aö vera meö
sjálfum mér. Gafst upp um fimmleytið
og fór í eróbikk.
Þriðjudagurinn 8. mars
Við morgunverðarborðið varö ég klökk-
ur og þakkaöi guði fyrir hlutskipti mitt.
Þrjár baksíðufréttir Moggans fjölluðu
allar um atvinnuleysi og eymd. Um tíma
vorkenndi ég þessu fólki sem þarf að
sækja vinnu út á hinn frjálsa markað. Ég
jafnaöi mig þó fljótt, fór út í Háskóla,
komst aö því aö ég átti ekkert aö kenna
og fór að sinna mínum málum.
Miðvikudagurinn 9- niars
Þegar ég var að labba eftir Austurstræti
sáég þennan hrokafulla kommatitt sem
skrifaði fréttina í DV um að Davíð kynni
ekki dönsku og vissi ekkert hvað hefði
farið fram á Noröurlandaþinginu. Ég
rauk á hann og hellti mér yfir hann.
Hann reyndi að verja sig en ég sótti á
hann og komst að því að Ólafur Ragnar
heföi verið forfallakennari hans. þegar
hann var í fyrsta bekk í gaggó. Ég vissi
þetta. Helvítið hann Ólafur er á bak við
þetta allt.
© Spilar svekkelsi Magnúsar inn í keiluhallarmálið?
© Páll húinn að losa sig við jeppann til Skúla í Tékkkristal
llt útlit er fyrir það
að Reykjavíkur-
‘ óorg komi í veg
fyrir að fjórar hæðir verði
reistar ofan á hús Keilu-
hallarinnar í Öskjuhlíð með því að
kaupa byggingaréttinn af fyrirtæk-
inu. Meirihluti og minnihluti borgar-
ráðs virðist sammála um að kaupin
þurfi að fara fram til þess að um-
hverfisslysi verði forðað eins og
borgarfulltrúinn KatrÍn Fjeld-
STED orðar það. Þetta mál er mjög
bagalegt fyrir Magnús Skúla-
SON arkitekt sem var formaður
bygginganefndar þegar útlit húss-
ins var samþykkt, því eigendur
Keiluhallarinnar voru komnir með
drög að hugmynd að húsi sem tók í
alla staði mið af aðstæðum í gömlu
malarnámunni þar sem byggingin
var síðar reist. Voru þessi drög
mjög umhverfisvæn Öskjuhlíðinni.
Það vildi svo til að það voru bygg-
ingafræðingar sem áttu þessa til-
lögu og virðist það hafa farið eitt-
hvað fyrir brjóstið á Magnúsi. Arki-
tektar hafa löngum verið svekktir út
í byggingafræðinga og talið sjálfa
sig betur til þess fallna að hanna
byggingar. Er sú afstaða meðal
annars talin hafa verið ástæða þess
Magnús og félagar hans í bygging-
arnefndinni komu því til leiðar að
samkeppni yrði haldin um bygg-
ingu Keiluhallarinnar. í samkeppn-
inni var hinni umhverfisvænu hug-
mynd byggingafræðinganna hafnað
og í staðinn valin tillaga arkitekta
að húsi sem allt eins hefði mátt
reisa á jafnsléttu. Það hús er núna
kallað umhverfis-og skipulagsslys...
|áll Magnússon sjónarps-
"stjóri Stöðvar2, lýsti því yfir
á starfsmannafundi í kjölfar
niðurskurðarhrinunnar hjá ís-
lenska útvarpsfélaginu, að rán-
dýr jeppi sem hann hefur haft til
afnota yrði seldur. Bíllinn er af
gerðinni Toyota Land Cruiser og
er mjög vel útbúinn, eða einn
með öllu eins og það er stund-
um orðað. Var áætlað að sölu-
verð hans væri rúmar fjórar millj-
ónir króna. Nú hefur jeppinn ver-
ið seldur og er kaupandinn
Skúli Jóhannesson, oftast
kenndur við verslun sína Tékkkrist-
al...
Gjaldþrot BB byggingarvara
I
ríftunarmál
Vilja ekki una yfirgangi Ómars Kristjánssonar þótt líkurséu á að nftunarmáli
fýlgdu aðeins útgjöld þeirra sjátfra.
NETHYLUR 2
Kröfuhafar í þrotabú BB
byggingarvara vilja að greiðsl-
ur fyrirtækisins vegna bygg-
ingar hússins skili sér íbúið
en skráður eigandi er Vellir hf.
Kröfuhafar í þrotabú BB bygg-
ingarvara hf., sem fékk nafnið
BKB hf. skömmu fyrir gjaldþrot-
ið í september á síðasta ári, hafa
misst þolinmaeðina og hyggja á
riftunarmál til að fá eitthvað upp
í kröfur sínar. Samþykktar kröf-
ur í búið nema 28 milljónum
króna en aðeins fundust eignir á
móti fyrir 1 milljón.
Sem kunnugt er keypti Ómar
Kristjánsson, eigandi Þýsk- ís-
lenska, rekstur og lager BB bygg-
ingarvara í gegnum fyrirtæki sitt,
Tunguháls hf., þegar gjaldþrot
blasti við snemma á síðasta ári.
Þá breytti hann nafninu í BB
byggingarvörur en BKB hf. fór
hins vegar í gjaldþrot.
Kröfuhafar og skiptastjóri
búsins, Kolbrún Sævarsdóttir,
hafa ýmislegt við þessar til-
færingar að athuga. Segja
þeir að Ómar hafi tekið
yfir reksturinn til að tryggja
skuld fyrirtækisins við Þýsk-ís-
lenska en fyrirtækið hafi síðan
verið sent gjörsamlega eignalaust
í gjaldþrot. Þá telja þeir að Ómar
hafi fengið lagerinn nánast gef-
ins. Endurkoðandi BB bygging-
arvara, Jón Ólafsson, lækkaði
virði lagersins um tíu milljónir
króna án nokkurra skýringa,
skömmu áður en salan fór fram.
Hann var metinn á tæpar 21
milljón í ársbyrjun 1993 en var
seldur á 1.250.000 í febrúarlok
sama ár. Jón lést nýlega án þess
að skýrsla hafði verið tekinn af
honum vegna þessa. Birgir
Bernhöft, fyrrum eigandi BB
byggingarvara og núverandi
verslunarstjóri, segist ekkert vita
um þessa niðurfærslu og sömu
sögu er að segja um Ómar.
bréfi lögmanns
kröfu-
NAFNSPJALD VIKWNNAR
Þetta spartanska nafnspjald er komið frá Ijóðskáldinu Óskari
Ós
Áma Óskarssyni. Það er mjög við hæfi að útlit spjaldsins
sé fábrotið og rímar vel við þá þjónustu sem í boði er. Óskar
Árni kynnir til leiks hækuverkstæðið Einsemd og býður þjón-
ustu sína við skerpingar og viðgerðir. Mönnum til fróðleiks
skal það upplýst að hæka er gamalt japanskt Ijóðform sem
vestræn skáld hófu að spreyta sig á snemma á þessari öld.
Hækur eru yfirleitt ekki nema þrjár til fjórar linur, meitlaðar og
slípaðar niður í eina mynd, og er ætlað að vekja augnablikskennd
eða tilfinningu hjá lesendum. Óskar Árni hefur verið einna iðnast-
ur íslenskra skálda við hækusmíðar og gaf meðal annars út fyrir
örfáum árum bókina Tindátar háaloftanna sem innihélt svo til ein-
göngu Ijóð þessarar ættar. Til gamans fylgir hér ein mögnuð
hæka úr þeirri bók.
rækjutogarinn
skorðaður milli sóistafa
úti á Skagagrunni
hafa, Maríu Thejll, til þeirra,
sem dagsett er 1. mars síðastlið-
inn, skýrir hún frá því að hún
hafi fengið talningabækur hjá
skiptastjóranum til að meta með
þeim hvort höfða eigi riftunar-
mál á hendur Tunguhálsi hf.
vegna sölunnar. Boðar hún þá til
fundar af því tilefni. Þar sem ekki
eru til neinir peningar í búinu er
sýnt að kröfuhafar verða sjálfir
að ábyrgjast kostnað af slíku
máli.
Það er fleira sem kröfuhafar
vilja fá á hreint. Annað fyrirtæki
í eigu Birgis, Vellir hf., er skráð
fyrir húseign við Nethyl 2, en
ljóst er að BB byggingarvörur
greiddu umtalsverðar fjárhæðir
við bygginguna. Kröfuhafar vilja
að þeir peningar skili sér í búið.
María bendir hins vegar á í bréfi
sínu að fasteignin sé yfirveðsett
og eina eign félagsins. „Það, að
rifta greiðslum til Valla hf.
og krefja félagið um endur-
greiðslu, hefur þá væntan-
lega eingöngu í för með sér
gjaldþrot félagsins,“ segir
orðrétt í bréfinu. Ekki sé ljóst
hversu háar greiðslur um er að
ræða og kröfuhafar verði að
bera kostnað ef ráðist yrði í
frekari bókhaldsrannsóknir þar
sem ekki séu til peningar hjá bú-
inu.
Af þessu er ljóst að kröfuhaf-
arnir eru í mikilli klemmu. Ef
þeir fara út í að höfða riftunar-
mál eru jafnvel meiri líkur á að
þeir þurfi að leggja út fé en að
þeir fái eitthvað upp í kröfur sín-
ÓMAR KRISTJÁSSSON
Kröfuhafar hyggja á riftunar-
mál vegna kaupa Ómars
Kristjánssonar á rekstri og
lager BB byggingarvara.
Margir kröfuhafar, einkum
heildsalar með byggingarvörur,
vilja samt að farið verði í riftun-
armál í báðum tilvikum. Þeir
segja að yfirgangur Ómars Krist-
jánssonar og samkrull þeirra
Birgis Bernhöfts sé ekki líðandi.
Upphaflega boðaði María
kröfuhafana til fundar við sig á
þriðjudag en þeim fundi var
frestað. Akvörðun hefur því enn
ekki verið tekin um hvað gera
eigi í stöðunni. ©
UNDARLEQ
VERÖLD
HILMARS
ARNAR
Týndar úrklippur
ogtapaður þráður
Þetta er furðulegur heimur. Rétt í þann
mund sem ég ætla að gera upp ógrynni af úr-
klippum sem sanna þá kenningu mína að
mat, úrvinnsla og upplifun frétta lúti ein-
hverjum óræðum lögmálum sem hafa ekkert
með sannleikann að gera, þá hverfur þessi
bunki og ég sit uppi með nokkrar frásögur af
typpalausum trúarofstækismönnum.
Það er lítið fjör í frásögninni um ónefndan
vott Jehóva í Birmingham sem losaði sig við
leyndarliminn og sagði eftir á að hann hefði
valdið sér nógu miklum vandræðum. Eða þá
hinni hugljúfu frétt um hin samhentu hjón
Roger og Sally Cox. Roger, 35 ára og átta
barna faðir, skar af sér þiðvitiðhvað og hann
og kona hans brenndu síðan líffærið meðan
þau sameinuðust í eldheitri bænastund. Ro-
ger sagðist hafa gert þetta til þess að geta
helgað sig trúnni og trúboði hundrað pró-
sent. Og Sally vitnaði í Matteus XIX, 12 þar
sem segir frá þeim sem hafa gerst geldingar
sakir himnaríkis.
Ég ætlaði að finna eitthvað mergjað um
alla þessa fýrirrennara Lórenu Bobbitt, sem
einhverra hluta vegna fengu ekki beina sjón-
varpsútsendingu úr réttarsalnum, hópa fem-
ínista veifandi mótmælaskiltum og búrhníf-
um, svo ekki sé minnst á bola- og hnappa-
sölufólkið með allar hnyttnu athugasemd-
irnar.
Að mikilvægir hlutir afefnist er ekkert nýtt
í mínu lífi og ég nenni ekki einu sinni að
pæla í því hvort það er vegna álfanna, lífsam-
bands við aðra hnetti, eða þess að einhver
hafi teldð til í skipulögðu óreiðunni minni,
en það er ansi skítt þegar það verður til þess
að ég tapa þræðinum og næ ekki að afhjúpa
samsærið gegn vitund og vellíðan fólks sem
fer óvart að fantasera um og jafnvel fram-
kvæma hrylling sem fréttamenn hafa troðið
upp á það.
Eg er það mikil pempía að ég forðast helst
allan subbuskap og gleðst ekki yfir óförum
annarra nema þau séu fyndin. Auk þess forð-
ast ég að draga nokkurn lærdóm af fréttum
því maður þyrði ekki að hreyfa sig út úr húsi,
eða inn í það, ef maður færi að yfirfæra öll
óhöpp og kaldhæðni örlaganna sem hafa
hent aðra yfir á eigið líf. Að vísu er hægt að
koma sér upp ágætum afsökunum og ég veit
að þegar einhver ætlar að fá mig til að baða
mig í sjónum út af Rívíerunni í júlí eða ág-
ústmánuði (þegar þar geisa alltaf skógareldar
eins og glöggir fréttalesendur vita), þá mun
ég benda þeim á Katalínuflugbátana sem
fljúga í átt að rjúkandi hlíðunum eftir að
hafa safnað upp vatni með sérhönnuðum út-
búnaði sem gerir þeim kleift að ausa upp sjó
og sletta honum síðan yfir eldana. Þar næst
mun ég drúpa höfði í minningu breska tú-
ristans sem fannst látinn í brunarústum þar í
hlíðunum og velta því fýrir mér hvers vegna
krufningin hafi leitt í ljós að dánarorsökin
hafi verið mikið fall, en ekki bruni. Og síðan
spyrja baðstrandarvini mfna sem eru á leið-
inni að fá sér sundsprett, hvernig í ósköpun-
um hafi getað staðið á því að maðurinn hafi
fundist þarna á miðju brunasvæði íklæddur
sundskýlu, með froskafætur og katáragrímu.
4
FIMMTUDAGUR 10. MARS 1994