Eintak - 10.03.1994, Blaðsíða 17

BBgPPI

Hámarkinu náð í Boiui
Helgi Bjömsson söngvari og leikari
Kynlíf undir frostmarki
GuðmundurG. Pórarinsson kvikmyndagerðannaður
Hljómsveitin SSSól er meðal
annars þekkt íyrir tvíræða texta
enda má skilja hugtakið Rock ‘n’
Roll á ýmsa vegu að sögn Helga
Björnssonar, söngvara hljóm-
sveitarinnar. Helgi er ísfirðingur
og þar kynntist hann fýrst leyndar-
málum kynlífsins og ástarinnar.
„Ætli ég hafi ekki verið tíu ára
gamall þegar tvíburabræður úr
Reykjavík komu í bæinn,“ segir
Helgi. „Þeir voru sjóaðari en við
k sveitastrákarnir og voru
með klámblöð í fartesk-
inu. Maður fann ein-
hvern áður óþekktan
fiðring neðan þindar en
lét á litlu bera. Hin-
’ ir lífsreyndu höfuð-
borgardrengir gerðu
sér hins vegar lítið fýrir og
’fóru að fróa sér á gólfmu. Við
vissum ekki hvaðan á okkur stóð
veðrið og sátum bara eins og í bíó
og horfðum á aðfarirnar. Maður
þessa sjálfsfróun engan veginn
samskiptum við hitt kynið og var
mest að toga í hárið á stelpunum
og stríða þeim næstu árin. Stelp-
urnar voru náttúrlega þroskaðri en
við og fljótari að gera sér grein fyrir
gangi lífsins, og þegar við fórum
loks að nálgast þær á þessum vett-
vangi voru þær til í tuskið. Fyrstu
samböndin voru mjög tilviljunar-
kennd og maður þekkti kannski
ekkert viðkomandi. Það kom til
dæmis til mín stúlka í frímínútum
og sagði mér að vinkona sín, sem
ég kannaðist ekkert við, væri hrifin
af mér. Jú, jú, ég játti að ég væri til
í að vera með henni og það var
skipst á hringum og farið í bíó þar
sem munngælur fóru fram í skjóli
myrkurs. Svo var rnikið kelað í
partíum og þá fóru pörin inn í her-
bergi, oft fleiri en eitt saman, og
skriðu undir sæng þar sem var leg-
ið heilu kvöldin.
Þegar unglingsárin færðust yfir
var vinsælt að
rúnta um í
marga
klukku-
.tíma, sitj-
andi í faðm-
lögum í aftursætinu
hjá Geira Keilu leigubílstjóra.
FJann var á Lincoln Continental,
með átta rása scgulbandstæki og
öllum græjum, og tvö pör gátu
hæglega komið sér fyrir aftur í hjá
honum. Maður fékk það á ferð því
hendurnar voru á fleygiferð og há-
markinu var oft náð í Bolungarvík
eða Súganda.
Upp úr þessu var reynt að ganga
alla Ieið, en kunnáttan var af
skornum skammti svo maður vissi
ekki hvort maður hitti eða ekki,
eða hvað var yfirhöfuð í gangi. Ég
hef sennilega verið fjórtán ára þeg-
ar ég missti sveindóminn en þá
hringdi í mig stelpa, en ég hafði
áður verið með vinkonu hennar,
og kannski deilt með henni her-
bergi einhvern tímann í partíi. Það
hafa líklega farið á rnilli okkar ein-
hverjir straumar því hún hringdi í
mig upp úr þurru og bauð rnérd
heimsókn en foreldrar hennar
voru ekki heinra. Það var kynt
fram eftir kvöldi en þegar Iíða tók á
voru innstu leyndardómar ástar-
lífsins uppgötvaðir út um alla íbúð.
Þetta var yndisleg reynsla sem
rennur mér seint úr minni.“ O
Guðmundur G. Þórarinsson
kvikmyndagerðarmaður, hefúr
gert tvær fræðslumyndir fýrir
Nánrsgagnastofnun urn kynferðis-
mál. Unglingar eru helsti mark-
hópurinn fyrir þessar myndir og
hægt er að nálgast þær í flestum
bókasöfnum og grunnskólum
landsins. Hann segir að önnur
myndin, Öruggara kynlíf, fjalli
fyrst og fremst um hvernig hægt sé
að njóta kynlífs á tímum alnæmis
án þess að taka áhættu, en hin
myndin, sem heitir Vertu á verði,
sé unr varnir gegn kynsjúkdómum.
„Sem betur fer er tíðarandinn að
breytast varðandi umræðu um
kynferðismál,“ segir Guðmundur.
„Þegar ég var að alast upp var aldr-
ei minnst á kynferðismál, hvorki á
heimili mínu eða í skólanum.
Stelpurnar voru drégnar
afsíðis í tólf ára
bekk og þær
fengu ein-
hverja
fræðslu um
blæðingar og getn-
áðarvarnir en við
sfrákarnir vorurn
reknir út. Það var
ein blaðsíða, 73 eða
74 að því er mig
minnir, í heilsu-
fræðibók-
inni sem
mikill
spenn-
ingur
var
fyrir
°g
við
krakkarnir höfðum verið að flissa
yfir allan veturinn. Ég heid að þessi
blaðsíða hafi verið nokkurs konar
niðurlag í kafla unr hvernig börnin
verða til en svo þegar komið var að
því bitastæðasta, þar sem jafn
óvenjuleg orð og „snípur" og „reð-
ur“ komu fram, var flett yfir og því
sleppt.
Ætli maður hafi ekki verið svona
tíu ára þegar vinirnir fóru að stela
klámblöðum frá feðrum sínum og
svo var laumast inn í einhverjar
öskutunnugeymslur og þeim flett
mjög gaumgæfilega. Það var þögn
yfir hópnum, svo heyra mátti
saumnál detta, á meðan við grand-
skoðuðum myndirnar. Fljótlega
eftir þetta komumst við heldur
betur í feitt því einn okkar félag-
anna átti bróður sem var í sigling-
um og hann smyglaði bláum kvik-
myndum. Þegar stóri bróðir fór út
á sjó þá stálumst við í super 8 mm
kvikmyndavélina og fengum for-
vitni okkar svalað í myrkrinu. Það
versta sem gerðist á þessunr kvik-
myndasýningum var að stundum
festist filman í vélinni og mynd-
lampinn brenndi hana í sundur, og
þá komst upp um athæfi okkar.
Maður drakk í sig af ákefð hvern
myndramma sem birtist á tjaldinu
en eftir að myndinni var lokið sát-
um við í vinkli á meðan blóðþrýst-
ingurinn lækkaði.
Upp úr þessu kviknaði óstjórn-
legur áhugi á hinu kyninu en þekk-
ingin á kynferðismálum var fyrir
neðan frostnrark. Það var því við
hæfi að fyrsta kynlífsreynslan yrði í
hörkufrosti og skafrenningi og út-
koman var eftir því. Ég átti heima í
Mosfellssveit og um helgar voru
haldin sveitaböll í Hlégarði. Ég var
þrettán ára en aldurstakmarkið var
sextán þannig að rnaður hékk fyrir
utan húsið klæddur níðþröngum
útvíðum gallabuxum, stuttum
jakka og bol svo sá í naflann, og
háhælúðum skóm.
Eina helgina hitti ég stúlku sem
ég kannaðist við úr mínum árgangi
úr skólanum, þar sem við hokruð-
umst undir vegg, en það hafði ekk-
ert samband verið áður okkar á
milli. Ég sagði eitthvað álíka gáfu-
legt við hana og: „Eigum við að
gera það?“ Hún hefur sennilega
verið í svipuðum pælingunr og ég
og tók því vel í hugmyndina og við
fórum ofan í skurð bak við húsið.
Hún var í þybbnara lagi svo erfið-
lega gekk fyrir hana að kornast úr
þröngum buxunum. Það voru að
sjálfsögðu ekki notaðar neinar
getnaðarvarnir því maður vissi
ekki hvernig þær ættu að snúa,
hvað þá meir. Þetta var hræðileg
reynsla og það fraus á okkur botn-
inn. Athöfnin sjálf er mér gleymd
en ég minnist enn þá þeirrar sýnar
sem við mér blasti. Það stafaði
birtu af snjónum og skafrenning-
urinn fauk eins og slæða fyrir aug-
unum á mér þegar ég horfði upp
úr skurðinum á ljósin frá bæjunum
undir Esjuhlíðum. Þetta er ferlega
absúrd þegar ég rifja það upp en
sjónarhornið, sem var ekki á nokk-
urn hátt sexúelt, rennur mér ekki
úr rninni. Næstu mánuðina eftir
þessa reynslu lét ég allar kynlífs-
pælingar lönd og leið.“ ©
FIMMTUDAGUR 10. MARS 1994
17