Eintak - 28.07.1994, Page 29

Stærð marka í fótbolta var ákveðin á enskri krá 1863 þegar markmenn voru miklu lægri í loftinu
en þeir eru á okkar dögum. Á svipuðum tíma var tennisvöllurinn stikaður út og hefur ekki breyst
þrátt fyrir að búnaður og atgervi tennisleikara sé allt annað en þá var. Úrslitaleikir í HM
í fótbolta og á Wimbledon-tennismótinu vekja spurningar um hvort byltingar sé ekki þörf.
77/ vamar gegn sketfíleg um
leiðindum
Þótt heimsmeistarakeppnin í fót-
bolta haíi að flestu leyti farið vel
fram og verið ólíkt skemmtilegri en
keppnin á Italíu 1990 er ekki hægt
að neita því að úrslitaleikurinn - og
reyndar líka nokkrir leikjanna þegar
nær dró úrslitaleiknum - olli nokkr-
um vonbrigðum. Hann var máski
ekki tilþrifalítill, en það dró heldur
ekki til neinna sérstakra tíðinda fyrr
en í vítaspyrnukeppninni. Kannski
er ástæðan einfaldlega sú að liðin
eru of góð; varnar- og miðjumenn
eru svo sterkir að það mega gerast
stórslys til að þeim verði á það
glappaskot að fá á sig eitt mark,
hvað þá tvö.
Þó var skorað það mikið af mörk-
um í heimsmeistarakeppninni að
umræður um að breyta reglum fót-
boltans hafa að nokkru leyti hljóðn-
að. Þessar umræður náðu hámæli
eftir hin skelfilegu leiðindi sem ein-
kenndu heimsmeistarakeppnina á
Italíu og eftir hana var reyndar grip-
ið til þess ráðs að breyta reglum um
rangstöðu þannig að leikmaður sem
er jafnfætis varnarmanni telst ekki
rangstæður lengur og einnig var sett
sú nýja regla að markvörður má
ekki handfjatla boltann eftir send-
ingu frá varnarmanni.
Og kannski er von á frekari breyt-
ingum sem hafa þann tilgang að
gera leikinn hraðari, fjölga mörkum
og tryggja að boltinn sé í leik stærst-
an hluta leiktímans. Á næstunni
ætlar FIFA, Alþjóðaknattspyrnu-
sambandið, að beita sér fyrir til-
raunum með innspörk í staðinn
fyrir hin hefðbundnu innköst. Slík-
ar breytingar gætu sannarlega orðið
uppgrip fyrir leikmenn á borð við
Rúmenann Hagi og Búlgaranh Sto-
itchkov, en auðvitað er allsendis
óvíst hvernig íhaidssömum knatt-
spyrnuunnendum kann að líka.
Afturhaldssamir
áhorfendur og
skipuleggjendur
íhaldssömum? Væri kannski ekki
nær að segja afturhaldssömum? I
nýlegri grein í breska tímaritinu The
Fpectator fjallar dálkahöfundurinn
Simon Jenkins um ómælda
íhaldssemi íþróttaunnenda og þó
ekki síst þeirra sem stjórna íþrótta-
hreyfingum heimsins.
I greininni kemur fram að reglur
í fótbolta - líkt og í nokkrum helstu
íþróttagreinum - eigi uppruna sinn
á Viktoríutímanum, á síðari hluta
19. aldar. Þær séu ásamt enskri
tungu ein helsta gjöf breska heims-
veldisins til heimsbyggðarinnar.
Um þetta eru ýmis dæmi: Stærð
golfholu var ákveðin 108 millimetr-
ar 1834 og hefur ekki breyst síðan
þá. Stærð marka í fótbolta var
ákveðin á krá í London 1863. Stang-
irnar skyldu átta fet á hæð og átta
yardar á milli þeirra. Það stendur
enn þótt markmenn hafi náttúrlega
verið miklu lægri í loftinu þá.
Á svipuðum tíma gerðist það að
sá virti Yale-háskóli í Bandaríkjun-
um ákvað að helga sig rúgbíi sem
var flutt inn frá Kanada fremur en
fótbolta frá Eton-drengjaskólanum
á Englandi. Strax þá voru Banda-
ríkjamenn farnir að kvarta yfir því
hversu fá mörk eru skoruð í fót-
bolta. Bandaríkjamenn færðu þó
reglur rúgbísins ívið nær reglum
fótboltans og úr varð svokallaður
amerískur fótbolti.
Það sama gildir um tennis.
Ákvarðanir um hæð netsins og
stærð vallarins voru teknar 1877,
löngu áður en leikmenn voru farnir
að beita einhverri sérstakri tækni í
uppgjöfum.
Síðan þá hafa orðið ómældar
framfarir í íþróttum, það er orðin
heil vísindagrein að rækta íþrótta-
menn og fer ekki í hana minni hug-
arorka en þurfti til að senda menn
til tunglsins. íþróttamenn eru orðn-
ir líkamlega stærri, sterkari og sér-
hæfðari og búnaðurinn sem þeir
nota er ekkert líkur því sem var fyr-
ir nokkrum áratugum, hvað þá fyrir
hundrað árum. Það þykir til dæmis
líklegt að enginn sem er undir 1.80 á
hæð geti náð neinurn viðhlítandi
árangri í tennis núorðið. Snið vall-
arins einfaldlega vinnur gegn þeim
sem smærri eru.
Leiðinlegir
úrslitaleikir
Úrslitaleikurinn á síðasta Wim-
bledon-tennismóti þar sem áttust
við Pete Sampras og Goran Ivan-
isevic þykir hafa sýnt veikleika
tennisíþróttarinnar glögglega. Leik-
urinn olli miklum vonbrigðum og
þótti beinlínis hundleiðinlegur.
Sampras þrumaði uppgjöfum á Iv-
anisevic á langt yfir 100 kílómetra
hraða. Ivanisevic átti ekkert svar, en
I efsta sæti í Bandaríkjunum og
10 vikna einokun ú toppnum í Bretlandi.
^ —1
^^jögur brúðkaup og jarðarfór
ef honum tókst fyrir tilviljun að
slæma spaða í boltann og senda
hann aftur yfir netið var hraðinn
slíkur að Sampras átti heldur ekkert
svar á móti. Niðurstaðan var sú að
boltinn komst varla í leik og sjón-
varpsáhorfendur voru ekki fyrr
búnir að kveikja á tækjum sínum en
honum var lokið. I þessari fall-
byssuskothríð eimdi varla mikið
eftir af þeim þokka og þeirri
skemmtun sem einkennir góðan
tennisleik þar sem boltinn gengur
ótt og títt á milli leikmanna. Þetta er
reyndar ekki í fyrsta skipti sem
Wimbledon-mót endar á þennan
hátt. Úrslitaleikurinn 1991, þegar
Michael Stich vann Stefan Ed-
berg, þótti mjög svipaður og þá
heyrðust háværar raddir um að eitt-
hvað yrði að gera.
Hins vegar virðist framleiðend-
um íþróttabúnaðar, skipuleggjend-
um íþróttaviðburða, sjónvarps-
stjórum og helstu leikmönnum
liggja við hjartaslagi ef minnst er á
breytingar eins og þær að hækka
netið eða breyta reglunni um að
leikmanni skuli leyft að gefa bolt-
ann upp aftur ef honum mistekst í
fyrra skiptið. Hugmyndir um að
gera sjálfa boltana mýkri og minnka
þannig ögn hraðann hafa heldur
ekki fengið mikinn hljómgrunn.
Enn minni hrifningu vekja róttæk-
ari hugmyndir þeirra sem sakna
gömlu tennisíþróttarinnar um að
banna einfaldlega nútíma tennis-
spaða sem eru gerðir úr léttum fi-
berefnum og taka aftur upp tré-
spaðana sem vissulega voru miklu
erfiðari í meðförum, en tryggðu þó
að listfengi og leikni átti einhverja
möguleika gegn kröftum og líkams-
styrk. Með slíkum breytingum álíta
margir að aftur yrði von á sígildum
úrslitaleikjum á borð við þegar Art-
hur Ashe sigraði Jimmy Connors
á Wimbledon 1975.
Niðurstaðan er sú, segja tennis-
fræðingar, að núorðið sé miklu
skemmtilegra að horfa á konur spila
tennis en karla; konunum sé ekki
eins lagið að koma sér upp óverj-
andi föstum uppgjöfum.
Verður hlustað
á byltingamennina?
En það er varla mikilla breytinga
von. Reglum er sjaldnast breytt í
íþróttum nema þá helst í greinum
sem geta verið lífshættulegar iðk-
endum sínum eins og kappakstur
og rúgbí. Að taka upp tréspaða er
líklega álíka fjarlægt og að fótbolta-
menn færu að nota reimaða boita á
nýjan leik. Það er varla von á því
heldur að mörkin í fótbolta verði
stækkuð eins og gjarnan hefur verið
krafist í Bandaríkjunum þar sem
menn eiga erfitt með að fella sig við
að eitt mark, skorað snemrna í fyrri
hálfleik, geti ráðið úrslitum. Rang-
stöðureglum verður varla breytt
meira en er - nema þá kannski að
fíaskó eins og á Ítalíu 1990 endur-
taki sig. Þá sigruðu Þjóðverjar Arg-
entínumenn í úrslitaleik með því að
skora úr einni vítaspyrnu í hryllilega
leiðinlegum leik. I þremur síðustu
leikjunum fyrir úrslitaleikinn höfðu
liðin tvö hvort um sig skorað aðeins
eitt mark í opnum leik úti á velli,
það er að segja þegar vítaspyrnur
eru undanskildar. Argentínumenn
skoruðu aðeins eitt mark í síðustu
þremur leikjum sínum.
Þrátt fyrir að heimsmeistara-
keppnin í Bandaríkjunum hafi ver-
ið mun skárri, svona oftast nær, er
engin trygging fyrir því að þetta
endurtaki sig ekki. (Það er til dæmis
áberandi hversu lítið er skorað í yf-
irstandandi íslandsmóti í fótbolta.)
Það hafa orðið gríðarlegar framfarir
í varnarleik síðustu árin, en engar
teljandi framfarir í sóknarleik frá
tíma Pelés. önnur lífvana heims-
meistarakeppni gæti leitt til þess að
aftur verði uppi háværar raddir um
að lægfæra reglur íþróttarinnar og
sennilega munu slíkar raddir líka
láta í sér heyra ef mistekst að koma
á deildakeppni í Bandaríkjunum
næstu misseri. Og þá mun íhalds-
samasta fólk heimsins, sem máski er
þorri knattspyrnuunnenda, aftur
sporna á móti byltingarmönnum
eins og til dæmis þjálfara Mónakó-
liðsins franska, sem segir að leik-
menn séu núorðið svo miklu stærri,
sterkari og fljótari en forðum tíð að
annað tveggja þurfi að gera til að
skapa meira rými; að stækka fót-
boltavellina eða fækka um einn
leikmann í hvoru liði.
En áður en það gerist verður sól-
in kannski farin að snúast aftur
kringum jörðina. ©
Mjólkurbikarinn
KR-ingar leika vel
á Kópavogsvelli
Allt annað var að sjá til KR-liðs-
ins í bikarleiknum við Breiðablik á
mánudagskvöld en í deildarleik
sömu liða fyrir viku. Baráttan var
miklu meiri, sóknin beittari og
markvissari auk þess sem liðinu féll
miklu betur að nýta hraða fram-
herjanna Tryggva Guðmunds-
sonar og Izudin Daða Dervic sem
báðir settu boltann í netið í leikn-
um.
Guðjón Þórðarson hefur að
sögn lengi verið búinn að velta því
fyrir sér að setja Dervic úr vörninni
í sóknina. Dervic er afar snöggur og
útsjónarsamur leikmaður og aðeins
voru liðnar um sjö mínútur af
leiknum á mánudagskvöld þegar
hann hafði skorað með glæsilegu
skoti eftir góða sendingu Þormóðs
Egilssonar. Lítið annað markvert
gerðist í fyrri hálfleiknum, miðjur
beggja liða börðust um undirtökin
og mikið var um vandræðalegar
sendingar.
I seinni hálfleik fóru hlutirnir
hins vegar að gerast. Aðeins tæpum
tveimur mínútum eftir að Ólafur
Ragnarsson hafði flautað til seinni
hálfleiks var knötturinn í marki
Blikanna eftir laglegt skot Tryggva.
Einar Páll Tómasson reyndi þá að
hreinsa frá en hitti boltann illa og
negldi upp í loftið. Guðmundur
Hreiðarsson, markvörður Blika,
var í baráttu við Dervic um boltann
og hafði Dervic betur og lagði bolt-
ann fyrir Tryggva sem skoraði ör-
ugglega frá markteignum.
Eftir þetta tóku KR-ingar öll völd
á vellinum og hver sóknin dundi á
Blikamarkinu á eftir annarri. Oft
skail hurð nærri hælum og glæsileg
aukaspyrna Salih Heimis Porca
lenti meðal annars á tréverki Blika-
marksins.
Um miðjan seinni hálfleik urðu
Kristjáni Finnbogasyni, rnark-
verði KR-inga, síðan á afar klaufa-
leg mistök. Hann stökk þá út í út-
hlaup en misreiknaði boltann eitt-
hvað og Sigurjón Kristjánsson
var ekki í vandræðum með að
skalla í autt markið. Klaufalegt hjá
Kristjáni og allt í einu var sem Blik-
ar hrykkju í gang og hver stórsókn-
in rak nú aðra. KR-ingar vörðust
vel og beittu stórhættulegum
skyndisóknum sem oft hefði mátt
nýta betur. Allt kom þó fyrir ekki
og þrátt fyrir mikinn hamagang á
lokamínútunum urðu lokatölurnar
2:1, KR í vil, og þeir eru þar með
komnir í undanúrslit Mjólkurbik-
arsins.
I heildina verður að segja úrslit
leiksins sanngjörn. KR-ingum féll
mun betur að þurfa ekki að ráða al-
gjörlega miðjunni og því veittist
þeim auðveldara að beita hröðum
og beittum skyndisóknum. Koma
Dervic í sóknina hleypti miklu lífi í
liðið og fjarvera Heimis Guðjóns-
sonar virtist ekki skipta neinu
máli. Þá var Sigurður B. Jónsson
aftur settur í vörnina og skilaði sú
breyting miklu, ögunin varð meiri
og taugaveiklunin minni en í und-
anförnum leikjum. Greinilegt er að
hugur er í vesturbæingum varðandi
bikarkeppnina og ljóst að þeir ætla
sér alla leið.
Blikarnir léku á köflum ágætlega
í Ieiknum. Inn á milli duttu þeir
niður í meðalmennskuna, sérstak-
lega í vörninni, en í heildina geta
þeir kvatt bikarkeppnina með
sæmd. Miðja liðsins saknaði nokk-
uð Arnars Grétarssonar sem lék
nokkuð framar en venjulega en að
sama skapi var meiri broddur í
sókn liðsins.©
Izudin Daði er sprækur í sókninni
Setjum auðvitað stefhuna á bikarinn
íí
11
Izudin Daði Dervic, landsliðs-
rnaður KR-inga í knattspyrnu, var
settur í sóknina gegn Blikum á
mánudagskvöldið. Daði, sem leikur
í landsliðsvörninni, sýndi þar og
sannaði að hann er vel liðtækur í
sókninni og getur gert mikinn usla
með hraða sínum.
Hvernig líkar þér breytingin?
„Bara ágætlega. Ég er nú ekkert
ókunnugur þessari stöðu, ég hef oft
Gunnar Smári Egilsson leggur hér til nokkrar breytingar á reglum í íþróttakeppnum
sem gætu gert þær meira fyrir áhorfendaaugað.
Skrúfið takkana undan tuddunum!
Alltaf þegar ég horfi á hundrað
metra hlaup á Ólympíuleikunum
finnst mér eins og það vanti eitt-
hvað. Ég hef horft á þessi hlaup síð-
an ég man eftir mér og mér skilst að
þeir sem hlaupa í dag hlaupi miklu
hraðar en um 1970. Að ekki sé talað
um þann tíma þegar íslenskir frjáls-
íþróttamenn höfðu eitthvað í ann-
arra þjóða menn að gera. Samt sé
ég engan mun. Mennirnir hlaupa
bara eftir brautinni og einn þeirra
kernur fyrstur í mark og einn lendir
í því að vera síðastur. Það er þó
skömminni skárra að horfa á
hundrað metra hlaup en hundrað
metra skriðsund. Þá sér maður ekki
einu sinni fólkið sem er að synda
helilur rétt aðeins í hnakkann á því.
Og reyndar ekki hnakkann sjálfan
heldur aðeins mismunandi sund-
hettur. í raun gæti maður sett
svona sund á svið með því að setja á
sig uppþvottahanska, dýfa hönd-
unum á kaf í baðkarið þannig að
fingurgómarnir einir standa upp úr
og draga hendurnar síðan fram og
aftur eftir vatnsyfirborðinu. Það er
álíka spennandi og sundkeppni
nema hvað maður ræður sjálfur
hvaða putti vinnur.
Samt veit ég alveg að hundrað
metra-hlaupararnir og sundmenn-
irnir eru rosalega góðir. En ég sé
það aldrei almennilega. Það eina
sem mér dettur í hug að geti bætt
úr þessu er að á áttundu braut
keppi alltaf venjulegur maður svo
rnaður geti haft samanburð á hvað
sjálfir íþróttamennirnir eru góðir. I
hundrað metra hlaupinu gæti það
verið maður í jakkafötum og ryk-
frakka og með skjalatösku að
hlaupa í dauðans ofboði eftir
strætó. Og í sundinu gæti þetta ver-
ið maður í stolinni skýlu frá Sund-
laug Kópavogs að reyna að synda af
sér ístruna.
Þetta held ég að yrði til bóta fyrir
íþróttina. Hún yrði skemmtilegri á
að horfa og áhorfendur væru meira
með á nótunum.
Mér skilst að stjórnarmenn Al-
þjóða knattspyrnusambandsins
hafi verið að leita að einhverjum
reglum sem geti gert fótboltann
bæði skemmtilegri fyrir áhorfendur
og hættuminni fyrir þá bestu á vell-
inum. Sem er aftur líka skemmti-
legra fyrir áhorfendur því ef varn-
armennirnir mættu óhindrað
sparka þá niður þá mundum við sjá
minna af þeim í hverjum Ieik og
eins yrði ferill þeirra styttri. Ein-
hverjar slíkar nýjar reglur voru
reyndar í heimsmeistarakeppninni
nýliðinni og aðrar eru óreyndar
enn. En mér finnst þessir stjórnar-
rnenn ekki á réttu róli í þessum til-
raunum sínurn.
Ein aðferð til að sýna alvöru
leiksins gæti verið sú að láta bolt-
ann alltaf liggja í markinu eftir að
öðru liðinu tækist að skora. Undir
lok leiks Rússa og Kanterúna hefðu
boltarnir sex iíklega brennt sig inn í
hnakkann á kamerúnska mark-
verðinum. Og hann mundi ábyggi-
lega verja betur í næsta leik til að
koma sér hjá þessari niðurlægingu.
Og ef menn vilja ganga lengra má
setja þá reglu að markmennirnir
yrðu að bera þessa bolta út af. Með
því yrði hneisa á borð við 14:2 leik
íslands og Danmerkur enn sögu-
legri því markmaðurinn
yrði sjálfsagt að ganga
eina þrjár ferðir út af með
boltana.
En besta hugmynd um
breyttar reglur fyrir fót-
boltann sem ég hef heyrt
kom frá Sigga bróður.
Hann vill afnema gulu og
rauðu spjöldin en í stað
þeirra vildi hann að dóm-
arinn skrúfaði einn takka
undan skónum hjá þeim
sem brytu af sér. Mestu
tuddarnir yrðu þá flat-
botna um miðjan leik —
eins og beljur á svelli.
Þetta hefði tvennt í för
með sér. Tuddarnir
mundu gæta sín og ef þeir
gerðu það ekki mætti hafa
nokkuð gaman af þeim
þar sem þeir væru að
reyna að fóta sig á vellin-
um. Eins mætti hafa gaman af nið-
urlægingu tuddanna þegar þeir
þyrftu að lyfta upp löppinni til að
dómarinn gæti skrúfað takka und-
an skónum þeirra. ©
spilað senter á ferlinum og í raun er
mér sama hvar á vellinum ég spila,
ef ég á annað borð er í liðinu.“
Eru sóknan’andrœði KR-inga þar
með úr sögunni?
„Það skal ég ekki segja til um.
Guðjón þjálfari tilkynnti mér þetta
rétt fyrir leikinn á mánudagskvöld-
ið og við höfðum ekkert æff þetta
sérstaklega. Það er hins vegar alveg
rétt að veikleiki liðsins hefur legið í
því að skora mörkin og þess vegna
var þessi breyting gerð. Eg hef hins
vegar ekki hugmynd um hvort ætl-
unin er að hafa mig þarna enda
skiptir það mig engu máli.“
Ertu sáttur við gengi liðsins?
„Nei það er ég auðvitað ekki. Ég
held að það sé enginn KR-ingur
sáttur við stöðuna eins og hún er í
dag. Vandamálið hefur verið
markaskorun, við höfum leikið
mjög vel úti á vellinum en gengið
illa að skapa okkur færi og nýta
þau. Slæmt gengi okkar á heima-
velli er tilkomið vegna þess að í
Frostaskjólið koma allir til að verj-
ast og setja sóknina í annað sætið
þar á eftir. Mörkin, sem við höfum
fengið á okkur, eru flest tilkomin úr
skyndisóknum og þar höfum við
klikkað. Ég er hins vegar klár á því
að í kvöld gerum við okkar besta
gegn Stjörnunni og ef við vinnum
einn leik er ísinn brotinn."
Er auðvcldara að spila á útivelli?
„Já, að þessu leytinu til. Þá er
pressan engin á okkur og liðin
reyna sjálf að sækja, sem aftur gefur
okkur aukin sóknarfæri. Ég held
hins vegar að þetta sé allt að koma
hjá okkur, það eru enn átta um-
ferðir eftir og enn á margt eftir að
Izudin Daði Dervic
„Auðvitað er enginn sáttur við gengi liðsins en enn
eru átta umferðir eftir og margt á eftir að gerast. “
gerast.“
Er stefnan enn sett á titilinn?
„Hún hefur nú í raun aldrei verið
sett sérstaklega á hann I sumar. Nýr
þjálfari var að taka við liðinu og
nokkrir nýir leikntenn gengu í raðir
þess. Þessir
menn þurfa
allir tíma til
að aðlagast og
þess vegna
gerum við
okkur raun-
hæfar vonir
um Evrópu-
sæti. Á næsta
ári er síðan vel
raunhæft að
fara að tala
um sjálfan tit-
ilinn ef breyt-
ingar á liðinu
í haust verða
ekki of mikl-
ar.“
Og á þá að
vinna bikar-
inn í sumar?
„Við höfum
auðvitað sett
stefnuna á
bikarmeist-
aratitilinn
eins og Grind-
v í k i n g a r ,
Þórsarar og
Stjörnumernn
hafa eflaust
einnig gert.
Þjálfari liðsins
er mjög góður
og mér finnst
ljóst að aðeins
sé í raun tímaspursmál hvenær lið-
ið hrekkur almennilega í gang. Við
stefnum auðvitað alltaf á að gera
okkar besta og ef það tekst erurn
við ánægðir.“©
UBK - KR
1:2
Sigurjón Kristjánsson (69.) -
Izudin Daði Dervic (7.),
Tryggvi Guðmundsson (47.)
Guðmundur Hreiðarsson -
Úlfar Óttarsson (Tryggvi Vals-
son 68.), Gústaf Ómarsson,
Einar Páll Tómasson, Hákon Sverris-
son - Sigurjón Kristjánsson, Valur
Valsson (Jón Stefánsson 88.), Arnar
Grétarsson, Kristófer Sigurgeirsson -
Rastislav Lazorik, Grétar Steinsdórs-
son.
Krisján Finnbogason - Þor-
móður Egilsson, Óskar Hrafn
Þorvaldsson, Sigurður B.
Jónsson - Hilmar Björnsson, Salih
Heimir Porca, Rúnar Kristinsson, Ein-
ar Þór Daníelsson, James Bett -
Tryggvi Guðmundsson, Izudin Daði
Dervic.
Áminningar:
Lazorik, Valur, Tryggvi, Grétar og Há-
kon hjá UBK og KR-ingarnir Dervic
og Rúnar.
Maður leiksins:
Salih Heimir Porca, KR.
Fvlkir - Stiarnan
1 :3
Ómar Bendtsen (76.)
Lúðvík Jónasson (28.) Ottó
Karl Ottósson (64.) Bjarni G.
Sigurðsson (84.)
Sigurður Guðmundsson -
Lúðvík Jónasson, Goran
” Micic, Birgir Sigfússon, Ottó
Karl Ottósson, Baldur Bjarnason,
Ragnar Gislason, Valgeir Baldursson
(Rögnvaldur Rögnvaldsson 65. mín),
Birgir Sigfússon, Ingólfur R. Ingólfs-
son, Leifur Hafsteinsson, Bjami G.
Sigurðsson.
Kjartan Sturluson - Axel Ing-
Akv varsson, Ingvar Ólafsson
'Ws (Gunnar Þór Pétursson 78.
mín), Brandur Sigurjónsson, Halldór
Steinsson, Ásgeir Már Ásgeirsson,
Þórður Gíslason (Ásgeir Freyr Ás-
geirsson 78. mín.), Finnur Kolbeins-
son, Ómar Bendtsen, Kristinn Tóm-
asson, Zoran Milovic.
Áminningar:
Gul spjöld: Axel Ingvarsson, Halldór
Steinsson og Ómar Bendtsen hjá
Fylki og Bjarni Sigurðsson, Goran
Micic, Valgeir Baldursson og Baldur
Bjarnason hjá Stjörnunni.
Rautt spjald: Axel Ingvarsson eftir
annað gult spjald sitt I leiknum.
Maður leiksins
Ottó Karl Ottósson Stjörnunni.
Grindavík - ÍBV
0:0
Gríndavík vann 6:5 í vítakeppni
Haukur Bragason - Gunnar
Gunnarsson, Bjöm Skúlason,
Milan Jankovic, Þorsteinn
Guðjónsson - Guðjón Ásmundsson,
Sigurður Sigursteinsson, Ólafur Ing-
ólfsson (Óli Flóventsson), Ingi Sig-
urðsson - Grétar Einarsson, Þórarinn
Ólafsson (Luca Kostic).
Gunnar Sigurðsson - Friðrik
Sæbjömsson, Jón Bragi Áma-
son, Sigurður Ingason (Krist-
ján Georgsson), Þórir Ólafsson - Zor-
an Ljubicic (Martin Eyjólfsson),
Nökkvi Sveinsson, Hermann Hreið-
arsson, Sigurður Gylfason - Stein-
grímur Jóhannesson, Sumarliði Árna-
son.
Áminningar:
Þorsteinn Guðjónsson og Ingi Sig-
urðsson Grindavík
Maður leiksins:
Nökkvi Sveinsson ÍBV
1 -deild
Staðan
Akranes 10 16:4 21
FH 10 8:5 18
Keflavík 10 17:11 15
Fram 10 17:16 14
KR 10 13:8 12
ÍBV 10 12:11 11
Breiðablik 10 10:22 11
Þór 10 16:18 10
Valur 10 11:19 10
Stjarnan 10 9:15 8
Markahæstu menn:
Bjarni Sveinbjörnsson, Þón 8
Óli Þór Magnússon, IBK: 7
Sumarliði Arnason, Þón 7
Mihajlo Bibercic, ÍA: 6
Helgi Sigurðsson, Fram: 6
Leifur G. Hafsteinsson,
Stjömunni: 5
28 £
port
FIMMTUDAGUR 28. JULI 1994
i'
ú
FIMMTUDAGUR 28. JÚLÍ1994
X'
port
29