Morgunblaðið - 15.05.2005, Blaðsíða 30

30 | 15.5.2005
Hvað gerir orkumálastjóri?
Hann stýrir stjórnsýslustofnun, Orkustofnun,
sem varð til í núverandi mynd við aðskilnað
Orkustofnunar og Íslenskra orkurannsókna árið
2003. ÍSOR sinnir rannsóknum og þjónustu en
stjórnsýsluhlutinn er hér, helstu verkefni eru
m.a. að stýra rannsóknum á sviði orkumála,
safna og miðla gögnum sem tengjast nýtingu
orkulinda og veita stjórnvöldum ráðgjöf og um-
sagnir.
Hvert er starf þitt alla jafna?
Ég verð í þessu starfi í tvo mánuði, en er ann-
ars deildarstjóri orkudeildar, sem sér um eftirlit
samkvæmt nýjum raforkulögum, niðurgreiðslur
til húshitunar, vettvang um vistvænt eldsneyti,
umsýslu Orkusjóðs og miðlun upplýsinga um
orkubúskaparmál.
Er þetta skemmtilegur vinnustaður?
Já. Ég er aðeins búin að vera hér í eitt ár, en
þetta hefur verið afskaplega gefandi.
Hvað gerirðu að loknum vinnudegi?
Sinni fjölskyldunni. Börnin eru fjögur talsins;
tveggja, níu, tólf og fimmtán ára.
Hvernig gengur að samhæfa fjölskyldu og
starfsframa?
Afskaplega vel, við erum samhent hjónin og
allt hefst með góðri samvinnu og skipulagningu.
Helstu áhugamál?
Fylgja börnunum í þeirra tómstundum, á
íþróttamót og tónleika, þau eru virk í mörgu.
Svo spila ég brids með vinkonum mínum. Við
erum fimm og hittumst alla þá fimmtudaga sem
a.m.k. fjórar okkar komast.
Ertu í fleiri klúbbum?
Ég er eiginlega í þremur saumaklúbbum. Það
er menntaskólaklíkan, þá hópur kvenna sem var
samtímis í háskólanámi í Danmörku, flestar í
verkfræði, og svo fór ég í MBA-nám að loknu
doktorsprófi og þar bættist við einn sauma-
klúbbur.
Er eitthvað saumað í þessum klúbbum?
Nei, ekkert saumað, en margt skrafað. Um-
ræðuefnin eru mismunandi eftir hópunum.
Hefurðu séð/heyrt eitthvað nýlega sem hefur
haft á þig áhrif, s.s. í leikhúsi eða fjölmiðlum?
Mér fannst merkilegur þátturinn í sjónvarpinu
um mannsheilann, hvernig virtist hægt að gera
börn áhugasamari um lestur og fleira með tö-
flugjöf. Þetta minnti mig á Syni duftsins eftir
Arnald Indriðason, og mér leist ekkert á þessar
tilraunir, en svo kom í ljós að þetta voru einfald-
lega lýsistöflur með Omega 3 fitusýru. En fyrst
þú nefnir leikhús, þá er ég á leiðinni á Kalla á
þakinu með öll börnin. Þau eru mjög spennt.
Sem sagt samhent fjölskylda?
Já, það gengur ekkert öðruvísi. Við tókum til
dæmis öll þátt í 1. maí-hlaupinu í Grafarvog-
inum, það yngsta að vísu í kerru.
Hvar ertu alin upp?
Hér í Reykjavík, í Smáíbúðahverfinu. En nú
kann ég best við mig heima hjá mér í Grafarvog-
inum.
Einhver baráttumál, eða hugsjónir, sem þú vilt
sjá komast í höfn í samfélaginu?
Nú er stórt spurt. Mér dettur í hug í svipinn
hugmyndin um gjaldfrjálsa leikskóla. Það sem er
alveg gjaldfrjálst býður oft heim hættunni á að
vera misnotað, þannig að mér finnst að hugsa
þurfi þetta betur.
Hvaða mál liggur nú fyrir á skrifborðinu þínu?
Við erum að afgreiða umsóknir um styrki til
jarðhitaleitar, sem er mjög spennandi. Ef hægt
er að finna fleiri jarðhitasvæði til nýtingar, má
minnka niðurgreiðslur ríksins til raforkunotk-
unar en þær eru um einn milljarður á ári. 90%
landsmanna nýta jarðvarma til húshitunar. Flest-
ir hinna nota raforku og ríkissjóður borgar
helming af þeim kostnaði, svo notandinn borgi
það sama og hitaveitunotandinn.
Hver eru plönin fyrir sumarið?
Að ferðast um landið með fjölskyldunni og
fellihýsið. Við höfum gert mikinn skurk í því á
síðustu árum að skoða landið, eftir að hafa verið
talsvert erlendis, en það eru alltaf heilmargir
staðir eftir. Það freistar okkar ekkert að fá okkur
sumarbústað á föstum stað. | sith@mbl.is
Alltaf heilmargir staðir eftir
KONA EINS OG ÉG | RAGNHEIÐUR INGA ÞÓRARINSDÓTTIR, SETTUR ORKUMÁLASTJÓRI
L
jó
sm
yn
d:
K
ri
st
in
n
In
gv
ar
ss
on
… aðeins búin að vera hér
í eitt ár, en þetta hefur
verið afskaplega gefandi.
L ímband er til margra hluta nytsamlegt og má ætla að lágmark ein rúlla sé til áhverju heimili og enn fleiri á skrifstofum og verkstæðum. Það var Richard G. Drew,fæddur árið 1899, verkfræðingur hjá námufyrirtækinu 3M í Minnesota, sem fann
upp límbandið snemma á síðustu öld. Frumgerð límbandsins, sem hann útbjó árið 1923,
var maskínuband fyrir málara, en tilgangurinn með bandinu var að hjálpa húsamálurum
að ná beinni línu milli tveggja lita. Bandið var breiður pappírsborði með lími á báðum end-
um – ekki í miðju. Drew betrumbætti svo uppfinningu sína árið 1930 með glæru, fjölnota
límbandi sem hann kallaði Scotch Brand Cellulose Tape. Scotch er nú skrásett vörumerki
og á sumum tungumálum, t.a.m. ítölsku, notað í daglegu tali um límband. Glæra límband-
ið náði fljótt almannahylli og má ætla að Drew hafi fylgst glaður með útbreiðslu uppfinn-
ingar sinnar lungann úr öldinni, en hann lést í hárri elli árið 1980.
Svo skemmtilega vill til að fyrsta límbandsstatífið með rifjárni, líkt og sjá má á myndinni,
var uppfinning Johns A. Borden, sem einnig starfaði hjá námufyrirtækinu 3M. Það var ár-
ið 1932. Má gera sér í hugarlund að þeir félagar Drew og Borden hafi frá degi til dags leitt
sjóðheitar límbandsumræður á kaffistofunni hjá 3M.
SAGA HLUTANNA | LÍMBAND
Bein lína fyrir málara
L
jó
sm
yn
d:
K
ri
st
in
n
In
gv
ar
ss
on