Morgunblaðið - 05.07.2005, Síða 27

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 5. JÚLÍ 2005 27
MINNINGAR
ástríðufullur safnari og manna fróð-
astur um hvað eina er að því laut sem
áhugi hans beindist að hverju sinni.
Hann náði saman undursamlegu
safni af Biblíum og eins Passíusálm-
um og varð betur að sér um íslenska
prentsögu en nokkur annar.
Lengst af var starfsvettvangurinn
kröfuharður, og aðstæður óneitan-
lega frumstæðar meðan Hallgríms-
kirkja var í smíðum. Séra Ragnar
líkti þeim tíma gjarna við fjörutíu ára
eyðimerkurgöngu Ísraelslýðs forð-
um. Stundum varð hann eins og Móse
þegar andinn kom yfir hann í stólnum
og hann komst í ham og brýndi söfn-
uð og samfélag til dáða. Orðsnjall var
hann og vandaði mál sitt og fram-
setningu alla. Hann átti til að vera
æði þungorður þegar hann tók upp
þjóðfélagsmál sem á honum brunnu.
Eftir sumar útvarpsmessur hans log-
uðu allir símar, ýmist af bálreiðum
eða þakklátum hlustendum. Sérstak-
lega var dýravernd honum hugleikin.
Hann var einn öflugasti talsmaður
málleysingjanna okkar á meðal.
Séra Ragnar Fjalar var hamingju-
maður í starfi og einkalífi. Með hlýju
og alúð hlúði hann að heimili sínu og
ástvinum og niðjum. Mikill harmur er
að þeim öllum kveðinn.
Við Kristín vottum þeim innilega
samúð um leið og við lofum góðan
Guð fyrir samfylgd, vináttu og sam-
starf allt. Við biðjum Guð að blessa
allt sem séra Ragnari var hjartfólgið.
Friður sé yfir minningu hans, friður
sé með sálu hans og blessun Guðs yfir
öllum sem hann unni.
Karl Sigurbjörnsson.
Elsku afi minn, þá ertu farinn frá
okkur. Ég veit að Jensína amma hef-
ur tekið vel á móti þér, með útbreidd-
an faðminn. Það er sárt að sjá á eftir
þér og erfitt að missa svona góðan vin
og góða fyrirmynd. Það er svo skrítið
hvernig lífið breytist á stuttum tíma.
Hvernig það beitir mann óskiljanlegu
óréttlæti og tekur frá manni það sem
er svo kært. Fyrir aðeins nokkrum
vikum var ég að aðstoða þig með
Biblíurnar þínar. Allt var eins og
venjulega. Þær eru margar góðar
minningarnar frá þeim mörgu fund-
um, aðeins við tveir og bækurnar.
Spjall um fortíð og nútíð, fjölskyldu
og málefni líðandi stundar. Alltaf
hafðir þú brennandi áhuga á því sem
ég var að fást við.
Alveg frá því að ég man eftir mér
hafið þið amma verið mér svo ein-
staklega góð. Ég geymi með mér
yndislegar minningar frá Auðar-
strætinu. Það hefur verið svo ómiss-
andi hluti af tilverunni og verður
áfram. Klettur í lífsins ólgusjó.
Lífshlaup þitt er og verður öðrum
til fyrirmyndar um ókomna tíð. Fáir
menn hafa jafn hreint hjarta og jafn
mikla trúfesti eins og þú og amma.
Alltaf hafið þið verið tilbúin að leggja
lið og hjálpa öðrum, allt ykkar líf. Allt
sem tengist ykkur ömmu er bæði
hreint og fagurt. Ógleymanlegur er
sá stuðningur sem þið veittuð okkur
þegar Ragnheiður Birna greindist
með hjartagallann. Ég þakka þér
bænirnar.
Þó að ég sé sorgmæddur þá er ég
líka þakklátur fyrir þá miklu blessun
að eiga þig sem afa og hafa fengið að
njóta handleiðslu þinnar og hugrekk-
is allan minn uppvöxt. Ávallt hefur
þú, ásamt ömmu, leitt fjölskylduna
eftir réttri braut, kennt okkur að
breyta rétt og vera án undantekning-
ar heiðarleg og samviskusöm.
Elsku afi minn, þá er komið að
kveðjustund í bili. Ég veit að þú lítur
eftir okkur og leiðir okkur áfram eftir
réttri braut á þeirri leið sem við eig-
um fyrir höndum. Þín er sárt saknað.
Þinn nafni,
Ragnar Fjalar Sævarsson.
Vertu, Guð faðir, faðir minn,
í frelsarans Jesú nafni.
Hönd þín leiði mig út og inn,
svo allri synd ég hafni.
(Hallgr. Pét.)
Elskulegur afi okkar er látinn og
við kveðjum hann hinstu kveðjunni.
Við gerum það með trega en viljum
trúa að honum líði betur núna. Minn-
ingarnar eru margar og allar eru þær
góðar, hann hefur verið fyrirmynd
okkar barnabarnanna, og lét svo
margt gott af sér leiða. Alltaf var
gaman að heimsækja afa og ömmu í
Auðarstræti, fá ísblóm og malt í stof-
unni og spjalla um lífið og tilveruna.
Okkur þótti mjög gaman að skoða
og fræðast um hið mikla biblíu- og
íkonasafn hans afa, hann var svo
fróður að hreinn unaður var á hann
að hlusta. Afa þótti alltaf gaman þeg-
ar fjölskyldan hittist, hvort sem það
var lítið afmæli eða stærri mannfagn-
aður og þá var hann hrókur alls fagn-
aðar og hélt skemmtilegar ræður
sem við munum sakna í framtíðinni.
Afi okkar var einstaklega mikill dýra-
vinur, það var sko ekki amalegt að
vera köttur í Auðarstræti og fá risa-
rækjur og gómsæta kjúklingabita í
hvert mál. Það var svo gaman að
heyra afa tala við kettina, það var
engu líkara en að þeir ættu sitt eigið
tungumál (afi veit hvað við meinum).
Afi var alltaf svo áhugasamur um það
sem var að gerast í okkar lífi og hann
var ætíð tilbúinn til þess að gefa okk-
ur góð ráð. Við sjáum afa fyrir hug-
skotssjónum okkar, þar sem hann
stendur á útitröppunum í Auddanum,
brosmildur eins og ávallt, með ömmu
og Bósa sér við hlið. Við trúum því að
Jensína amma og Bósi hafi tekið vel á
móti afa á þeim stað sem hann er
núna.
Við söknum afa sárt og þökkum
fyrir allt og allt.
Svanhildur, Herdís, Guðný og
Valý Ágústa Þórsteinsdætur.
Margar bestu minningar mínar um
afa minn eru frá menntaskólaárunum
þegar ég bjó á Bollagötunni, stein-
snar frá Auddanum eins og við köll-
um alltaf Auðarstræti. Ég leit þá oft
inn og þáði kaffi og meðlæti hjá
ömmu og afa. Yfir kaffibollanum upp-
hófust skemmtilegar umræður, við
afi skiptumst gjarnan á skoðunum.
Ekki vorum við alltaf sammála en við
nutum þess að rökræða hlutina fram
og til baka og skoða þá hvor af sjónar-
hóli annars.
Síðustu skiptin sem ég hitti afa
voru drengirnir mínir, Þór Fjalar og
Magnús Fjalar, yfirleitt með. Þá fór
alltaf ákveðið ferli í gang. Ég sé það
fyrir mér eins og það hafi gerst í gær.
Afi byrjaði á því að átta sig á því hvor
þeirra væri Þór. Að því loknu tíund-
aði hann stoltur alla Fjalarana í fjöl-
skyldunni, nefndi hvern einasta á
nafn, strauk svo strákunum mínum
yfir kollinn með orðunum: „Guð veri
með þér.“
Það er erfitt að vera erlendis þegar
nákominn ættingi fellur frá. Ég von-
aðist til þess að hitta afa minn aftur
en varð ekki að ósk minni. Ég hringdi
í byrjun júní og fann þá að veikindin
höfðu ágerst, vonaði samt að einhver
bati næðist. En kallið kom. Minning-
in um afa mun lifa með okkur um
ókomna framtíð. Guð blessi elsku afa
og láti kærleiksljós sitt lýsa ömmu
minni.
Ingi Fjalar Magnússon
og fjölskylda.
Ég fæddist á sunnudegi. Móðurafi
minn, sr. Ragnar Fjalar Lárusson,
minnti mig ætíð á það þegar að hann
og amma mín, Herdís Helgadóttir,
óskuðu mér til hamingju með afmæl-
ið. Enn fremur bætti afi gjarnan við
að þau hjónin hefðu nýverið komið
heim úr messu í Hallgrímskirkju
þegar þeim var tilkynnt að fimmta
barnabarn þeirra væri fætt í þennan
heim. Að lokum bætti afi því við að
núverandi biskup Íslands hefði ein-
mitt hlotið prestsvígslu þennan sama
dag. Á sama tíma og ég þakkaði kær-
lega fyrir afmæliskveðjurnar, yljaði
þessi stutta frásögn mér um hjarta-
rætur.
Mér er margt minnisstætt þegar
að ég hugsa um móðurforeldra mína.
Sem barni þótti mér alltaf hálfgert
ævintýri að fara í heimsókn í Auðar-
stræti, fallegt heimili ömmu og afa.
Barnabörnin hlupu upp og niður stig-
ana og í mörgum herbergjum var
hægt að koma sér fyrir og spjalla.
Núna í seinni tíð fólst ævintýrið einna
helst í því að skoða biblíusafn afa
míns. Þar lét afi ljós sitt skína og
sagði skemmtilega frá.
Ég fermdist í Hallgrímskirkju og
afi minn leiddi fermingarfræðsluna
með miklum myndarbrag. Mér er
sérstaklega minnisstætt atvik þegar
að ég valdi mér ritningarvers. Ég átti
erfitt með að velja mér vers svo ég
bað afa um aðstoð. Afi áleit aðeins eitt
vers koma til greina: „Sælir eru
hjartahreinir því þeir munu Guð sjá.“
Mér hefur aldrei verið hrósað meira.
Afi hafði ómælda trú á mér og hélt til
að mynda glimrandi ræðu, eins og
honum einum var lagið, þegar ég
fagnaði þrítugsafmæli mínu nú fyrir
stuttu. Þeirri ræðu mun ég aldrei
gleyma.
Afi kvaddi á sunnudegi. Ég þakka
kærlega fyrir allar góðu stundirnar,
minningarnar geymi ég í hjarta mínu.
Afi var stórbrotinn maður, umburð-
arlyndur og hjartahlýr. Hann var
dýravinur og góð fyrirmynd. Um leið
og ég bið Guð um að styrkja ömmu
mína þá veit ég að Guð geymir afa
minn því sælir eru hjartahreinir, þeir
munu Guð sjá.
Maj-Britt Hjördís Briem.
Elsku afi. Það er erfitt að hugsa til
þess að þú sért ekki lengur á meðal
okkar. Við bjuggumst ekki við að
þessi dagur kæmi svona fljótt. Við
vonuðumst alltaf innst inni eftir
kraftaverki og að þú myndir ná þér
aftur að fullu. Við getum þó huggað
okkur við það að eiga heilan helling af
fallegum minningum um þig. Það
verður skrítið að koma í Auðarstræti
og hugsa til þess að þú takir ekki á
móti okkur með opnum örmum og
tveimur kossum, einum á hvora kinn.
En við vitum að þú verður með okkur
í anda. Það var alltaf gaman að hlusta
á þig segja sögur því þú varst ein-
staklega góður sögumaður og mikill
húmoristi. Þú varst mikill safnari og
við erum ekki frá því að hafa erft ör-
lítinn hluta af söfnunarþörfinni. Það
var því mjög skemmtilegt þegar þú
sýndir okkur bókasafnið þitt, spila-
safnið og öll hin söfnin þín enda bóka-
og spilasafnið með þeim mestu á
landinu.
Elsku afi, þangað til við hittum þig
aftur munum við minnast þín með
hlýju í hjarta og brosi á vör.
Þín elskandi barnabörn,
Tryggvi, Jenný Halla
og Ragnar Fjalar.
 Fleiri minningargreinar
um Ragnar Fjalar Lárusson bíða
birtingar og munu birtast í blaðinu
næstu daga. Höfundar eru: Stefán
Lárusson; Guðlaugur Helgason;
Eiríkur og Katrín; Jens Fjalar; Elín
Helga; Nökkvi Fjalar og Ragnar
Jónsson; Þorvaldur Friðriksson,
Elísabet Brekkan og börn; Sigurður
Pálsson, sóknarprestur; Ólafur
Jóhannsson; Þór Jakobsson;
Jóhannes Pálmason; Vigfús Þór
Árnason; Úlfar Guðmundsson,
Eyrarbakka; Theódóra, Inga og
Þórdís Todda; Patricia.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlý-
hug við andlát og útför eiginkonu minnar,
móður, systur okkar, mágkonu og svilkonu,
UNNAR AÐALSTEINSDÓTTUR,
Giljalandi 29,
Reykjavík.
Ólafur Friðfinnsson,
Sunneva Líf Ólafsdóttir,
Íslaug Aðalsteinsdóttir,
Ragnar Aðalsteinsson, Anna Hatlemark,
Ása Aðalsteinsdóttir, Guðjón Guðmundsson,
Björn Friðfinnsson, Iðunn Steinsdóttir,
Guðríður Friðfinnsdóttir, Hermann Árnason,
Stefán Friðfinnsson, Ragnheiður Ebenesersdóttir,
Sigrún Bára Friðfinnsdóttir, Ólafur Lárusson,
Elín Þóra Friðfinnsdóttir,
börn og barnabörn.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
TÓMAS MAGNÚSSON,
Stóru-Sandvík,
lést á heimili sínu föstudaginn 1. júlí.
Útförin fer fram frá Selfosskirkju laugardaginn
9. júlí kl. 13.30.
Fyrir hönd aðstandenda,
Sigríður Kristín Pálsdóttir.
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og
tengdasonur,
HJÖRTUR BENEDIKTSSON,
framkvæmdastjóri,
Laufengi 152,
Reykjavík,
áður Seiðakvísl 36,
sem andaðist á Landspítala - Háskólasjúkra-
húsi við Hringbraut miðvikudaginn 29. júní sl.,
verður jarðsunginn frá Bústaðakirkju miðvikudaginn 6. júlí kl. 13.00.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir en þeim sem vilja minnast
hans er bent á Styrktarfélag krabbameinssjúkra barna eða önnur líknarfé-
lög.
Brynjólfur Hjartarson, Edda Björk Viðarsdóttir,
Benedikt Hjartarson, Jóhanna María Vilhelmsdóttir,
Ásgerður Hörn Benediktsdóttir,
Hjörtur Jarl Benediktsson,
Emilía Rán Benediktsdóttir,
Brynjólfur Karlsson.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
EGILL JÓNASSON,
Hagatúni 11,
Höfn,
lést laugardaginn 2. júlí.
Aðalheiður Hannesdóttir,
Hannes Ingi Jónsson, Signý Knútsdóttir,
Jónas Egilsson, Brynhildur Hall,
Borgþór Egilsson, Arna Ásmundardóttir,
og barnabörn.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, bróðir, afi og langafi,
NIELS J. HANSEN
húsasmíðameistari,
Dvergholti 17,
Mosfellsbæ,
lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi
föstudaginn 1. júlí.
Útförin fer fram frá Fossvogskirkju fimmtudaginn 7. júlí kl. 13.00.
Guðlaug Kristófersdóttir,
Þórður Guðni Hansen,
Þ. Magnús Nielsson Hansen, Vala Jóhannsdóttir,
Sigurbjörg Nielsdóttir Hansen, George Holmes,
Guðbjörg Nielsdóttir Hansen, Smári H. Jónsson,
Jóna Hansen,
barnabörn og langafabarn.
Helluhrauni 10, 220 Hfj.
Sími 565 2566
www.englasteinar.is
Fallegir legsteinar
á góðu verði
Englasteinar
Sendum
myndalista
Minningarkort
Krabbameinsfélagsins
540 1990
krabb.is/minning