Morgunblaðið - 10.10.2005, Page 34

Morgunblaðið - 10.10.2005, Page 34
34 MÁNUDAGUR 10. OKTÓBER 2005 MORGUNBLAÐIÐ MINNINGAR Atvinnuauglýsingar Smiðir eða smiðsvanir menn óskast til starfa. Næg verkefni framundan. Upplýsingar í síma 891 9938. Raðauglýsingar 569 1100 Tilboð/Útboð Auglýsing um deiliskipulag fyrir Selhraun Suður í Hafnarfirði Bæjarstjórn Hafnarfjarðar samþykkti á fundi sínum þann 30. ágúst 2005 að auglýsa til kynningar deiliskipulag Selhraun Suður í Hafnarfirði í samræmi við 25. gr. skipulags- og byggingarlaga nr. 73/1997 m.s.br. Deiliskipulagið felur m.a. í sér 28 athafnalóðir og bensínstöð. Flestar lóðir eru á bilinu 2.000 fermetrar til 4.000 fermetrar, en einnig einingar frá 4.000/4.500 fermetrum, upp í liðlega 6.000 fermetra. Algengt nýtingarhlutfall er 0,37 - 0,49. Deiliskipulagið verður til sýnis í þjónustuveri Hafnarfjarðarbæjar, Strandgötu 6, frá 10. október til 7. nóvember 2005. Nánari upplýsingar eru veittar á umhverfis- og tæknisviði. Þeim, sem telja sig hagsmuna eiga að gæta, er gefinn kostur á að gera athugasemdir við breytinguna og skal þeim skilað skriflega til umhverfis- og tæknisviðs Hafnarfjarðarbæjar eigi síðar en 21. nóvember 2005. Þeir, sem ekki gera athugasemd við breyt- inguna, teljast samþykkir henni. Umhverfis- og tæknisvið Hafnarfjarðar. VELKOMIN TIL HAFNARFJARÐAR! Hafðu samband og fáðu frekari upplýsingar um Hafnarfjörð og margvíslega starfsemi á vegum sveitar- félagsins hjá þjónustuveri bæjarins í síma 585 5500 og á heimasíðunni www.hafnarfjordur.is Seltjarnarnesbær Seltjarnarnesbær óskar eftir tilboðum í jarð- vinnu og lagnir á íþróttasvæði bæjarins við Suðurströnd. Helstu magntölur eru: Uppgröftur 35.000 m³ Aðflutt fylling 13.000 m³ Snjóbræðslulagnir 45.000 m Stofnlagnir snjób- ræðslu 1000 m Fráveitulagnir 400m Malbik 850 m² Verkinu skal lokið 12. apríl 2005. Útboðsgögn verða afhent á skrifstofu VSÓ Ráðgjafar ehf. Borgartúni 20, 105 Reykjavík frá og með þriðjudeginum 11. október 2005. Tilboðum skal skila á sama stað eigi síðar en þriðjudaginn 25. október 2005 kl. 11:00 og verða þau þá opnuð að viðstöddum þeim bjóð- endum sem þess óska. Tilkynningar Markaðsyfirlit - yfirborðsefni fyrir steinfleti og viðarfleti utanhúss Hjá Rannsóknastofnun byggingariðnaðar- ins koma á næstunni út nýjar útgáfur markaðs- yfirlita í Rb-blaðaröðunum „Yfirborðsefni fyrir steinfleti utanhúss” og „Yfirborðsefni fyrir við- arfleti utanhúss”. Í markaðsyfirlitunum er framleiðendum og inn- flytjendum gefinn kostur á að fá flokkaðar og skráðar þær vörur sínar, sem heyra undir máln- ingu, vatnsfælur, viðarolíur, olíubæs, grunna og tengd efni. Umsóknareyðublað má fá sent í tölvupósti. Nánari upplýsingar hjá stofnuninni í síma 570 7300. Umsóknum skal skila í síðasta lagi 19. okt. nk. Félagslíf  MÍMIR 6005101019 I  HEKLA 6005101019 VI I.O.O.F. 10  18610108  O.* Raðauglýsingar augl@mbl.is ✝ Jóna JóhannaJónsdóttir fædd- ist á Vegamótum í Vestmannaeyjum 29. desember 1907. Hún lést á Hrafnistu í Reykjavík 4. október síðastliðinn. Jóna var dóttir hjónanna Guð- ríðar Bjarnadóttur og Jóns Jónssonar sem bjuggu lengst í Brautarholti. Systk- ini Jónu voru Jóna, Ragnheiður og Ólaf- ur. Jóna giftist Kristni Ólafssyni lögfræðingi, f. 21. nóvember 1897, d. 5. apríl 1959. Börn þeirra eru: 1) Ása Sigríður, f. 1930, gift Christian H. Gudnason. Þau eiga fjögur börn og sex barnabörn, 2) Birgir, f. 1931, kvæntur Margréti Jóhanns- dóttur, þau eiga þrjár dætur og sjö barnabörn, 3) Edda, f. 1933, gift Theódóri Diðrikssyni, þau eiga tvö börn, 4) Ólafur Haukur, f. 1937, kvæntur Veroniq- ue Pasquier, þau eiga tvö börn og hann á tvö börn frá fyrra hjónabandi og tvö barnabörn og 5) Kristín, f. 1946, hún á eitt barn og eitt barna- barn. Jóna og Kristinn fluttust 1929 til Neskaupstaðar í Norðfirði og bjuggu þar til 1937, þau bjuggu í Vestmannaeyjum frá 1937, en 1944 fluttu þau til Hafnarfjarðar og bjuggu þar uns Kristinn lést. Jóna bjó áfram í Hafnarfirði til 1967 að hún fluttist til Reykjavíkur og á Hrafnistu bjó hún frá 2001. Jóna verður jarðsungin frá Bæn- húsi í Fossvogi í dag og hefst at- höfnin klukkan 15. Jóna verður mér um margt minn- isstæð. Ekki hvað síst fyrir húm- orinn, glettnina og lífsgleðina en einnig fyrir glæsileikann og reisn- ina sem einkenndi hana alla tíð, langt fram á tíræðisaldur. Hún var sjálfstæð og órög við að fara eigin leiðir. Fór ein í ferðalög og leikhús ef því var að skipta, nokkuð sem ekki var sjálfsagt á árum áður fyrir konu af hennar kynslóð. Hún hafði yndi af ferðalögum innanlands og utan og í seinni tíð jafnaðist fátt á við bílferð út á land. Ég kynntist Jónu fyrst á ung- lingsárum mínum þegar ég vegna vináttu við Kristínu dóttur hennar varð heimagangur á heimili hennar. Þá hélt Jóna heimili með fjórum barna sinna sem á þessum árum voru þó að flytja að heiman eitt af öðru. Eiginmann sinn, Kristin Ólafsson, hafði Jóna misst á besta aldri. Heimilisbragurinn á Hverfisgötu 10 í Hafnarfirði var skemmtilegur. Þar ríkti léttleiki og engin óþarfa smámunasemi. Þetta var mamma sem taldi ekki reglubundna mat- argerð eða tiltekt alltaf mikilvæg- asta. Kunni þó sitthvað fyrir sér í þeim efnum og reiddi iðulega fram dýrindismáltíðir. Hún undi sér löngum stundum við hannyrðir. Og sjálfsagt þótti henni að baka handa okkur Kristínu súkkulaðikökuna góðu, sem af einhverjum ástæðum gekk undir nafninu portion. Man ekki betur en sú kaka væri alltaf til á heimilinu. Börn og unglingar finna fljótt hvað að þeim snýr í samskiptum við fullorðna. Alltaf mætti ég á þessum árum hlýju viðmóti og vinsemd og reyndar æ síðan. Lífið fór að mörgu leyti mjúkum höndum um Jónu en erfiðleikum sem að steðjuðu tók hún af æðru- leysi. Hún var heilsuhraust og bar vel háan aldur. Ég kveð Jónu þakklát fyrir að hafa átt vináttu hennar. Börnum hennar og öðrum aðstandendum sendi ég innilegar samúðarkveðjur. María Þ. Gunnlaugsdóttir. Ætli elsta minningin sem ég á um Jónu vinkonu mína sé ekki frá þeim tíma þegar ég var málglaður og forvitinn snáði á forskólaaldri einhvern tímann á fyrstu árum næstsíðasta áratugar. Okkur Jónu, sem bjó gegnt okkur á þriðju hæð- inni í Bogahlíðinni, varð strax vel til vina, enda var hún með afbrigðum barngóð og gjafmild. Ég man að það var sérstaklega gaman að leika sér í íbúðinni hennar því að þykkt teppið og framandleg grænbólstruð húsgögnin höfðu á sér ævintýra- legan blæ í huga barnsins og ekki spillti að hamaganginum fylgdu gjarnan nýbakaðar pönnukökur. Ég man líka vel eftir málverkunum hennar og hversu hissa ég var að sjá að eitt málverkið virtist óklárað, og að á öðru hafði málarinn ekki haft efni á að klæða módelið, sem stóð á Evuklæðunum úti á svölum í framandi borg þar sem rósir og önnur blóm teygðu sig út fyrir svalahandriðið og í átt til götunnar. Út frá þessum myndrænu ann- mörkum ályktaði ég að Jóna hefði keypt málverkin af fátækum mál- ara og undirstrikaði það enn frekar í huga mér gjafmildi hennar og hlýju. Svo liðu árin og eftir því sem mér óx fiskur um hrygg hafði ég ánægju af því að fá að kynnast henni betur og er mér sérstaklega minnisstætt hversu gaman hún hafði af því að taka í spil þegar ég var á lokaárum grunnskólans. Um þessar samverustundir er það að segja að enginn vetrareftirmiðdag- ur var svo grámyglulegur að hann lifnaði ekki við yfir spilum á stofu- borðinu hjá Jónu. Sat þá nágranna- kona mín gjarnan gegnt málverk- inu eftir hana Höllu Kristínu dótturdóttur sína sem hún talaði alltaf um af svo miklu stolti. Ég sat hins vegar jafnan gegnt litlu mál- verki í svörtum ramma sem sýndi gamlan mann á gangi á lítilli götu einhvers staðar í Vestmannaeyjum – eyjaklasanum sem Jóna talaði svo gjarnan um þegar hún lét hugann reika til æskustöðvanna. Jóna hafði mikið yndi af ferðalög- um og hafði gaman af því að sýna gestum myndir frá ferðum sínum um suðrið og til Danmerkur þar sem hún dvaldi langdvölum af fjöl- skylduástæðum. Fyrir vikið fannst mér á yngri árum og mun jafnan finnast að hún hefði á sér yfirbragð heimskonunnar sem hafði séð flest þess vert í veröldinni. Jóna hafði líka gaman af hannyrðum og tók gjarnan upp prjóna og garn þegar liðið var á daginn og ósjaldan sat hún einbeitt við prjónaskap þegar mig bar að garði. Leyndi sér ekki að Jóna hafði mikla hæfileika á þessu sviði og raunar kemur ekki á óvart að svo margir afkomendur hennar skuli hafa hlotið ríka list- hæfileika í vöggugjöf. Þegar ég hóf svo nám í mennta- skóla kynntumst við ennþá betur. Þjóðmál bar stundum á góma og annað sem þá heillaði hugann, en oftast barst þó talið að sameigin- legu áhugamáli okkar, myndlist. Spillti þá ekki að íbúð hennar stát- aði af glæsilegu safni fjórtán Kjar- valsverka; þ.m.t. verkinu af óklæddu stúlkunni, sem Jóhannes hafði málað einhvern tíma á náms- árunum á Ítalíu. Jóna var ótrúlega ern og minn- isgóð og á góðum degi gat hún ver- ið óborganleg í mannlýsingum. Þannig minnist ég frásagna hennar af Kjarval og skáldunum Einari Benediktssyni og Halldóri Laxness, sem hún lýsti með miklum tilþrif- um. Líklega hafa þessi samtöl átt sinn þátt í því að ég fór í nokkrar pílagrímsferðir til Evrópu til að skoða málverk gömlu meistaranna – og módernistanna ef því var að skipta – og var einkar ánægjulegt að segja henni frá því sem fyrir augu hafði borið. Hún bauð þó jafn- an betur og sýndi mér t.a.m. eitt sinn bók um Skagamálarana svo- nefndu frá Danmörku og langaði mig þá strax aftur út til að skoða söfn, svo örvandi gátu frásagnir hennar verið. Mér er í fersku minni síðasta skiptið sem við hittumst. Það var um miðjan febrúar 2004, en Jóna hafði þá flutt sig um set á dval- arheimilið Hrafnistu. Þegar ég kom að heimsækja hana virtist hún una sér vel við spil og söng á meðal vist- manna og var raunar svo mikið fjör meðal viðstaddra að ég þurfti að hækka röddina umtalsvert svo að hún gæti greint orðaskil. Svo geng- um við inn á herbergið hennar þar sem hún sagði mér sögur af lífinu í Vestmannaeyjum forðum og hversu lífsbaráttan var þá hörð. Hugurinn var þá greinilega kominn aftur til æskustöðvanna og eftir nokkra um- hugsun bað hún mig um að rétta fram hendurnar sem og ég gerði. Hún horfði svo á þær um stund og sagði að ég hefði ekki þurft að erf- iða mikið um ævina. Svo kvaddi ég hana með því loforði að ég myndi heimsækja hana næst þegar ég kæmi heim frá Ástralíu. Úr því verður nú því miður ekki. Jóna var greind og glæsileg heimskona og gaman að hafa fengið að kynnast henni. Að lokum votta ég ættingjum hennar og vinum mína dýpstu samúð. Baldur Arnarson. JÓNA JÓHANNA JÓNSDÓTTIR REYNSLA • UMHYGGJA • TRAUST Þegar andlát ber að höndum Önnumst alla þætti útfararinnar ÚTFARARSTOFA KIRKJUGARÐANNA Vesturhlíð 2 • Fossvogi • Sími 551 1266 • www.utfor.is

x

Morgunblaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.