Fréttablaðið - 18.11.2002, Page 24

24 18. nóvember 2002 MÁNUDAGURHVERJU MÆLIR ÞÚ MEÐ?
TÓNLISTARLÍF Helga Þórarinsdóttir
víóluleikari skellihlær. „Ja, ég get
að minnsta kosti svarað fyrir
strengina, en þar
sitja tveir og
tveir saman og
það er ráðið sér-
staklega á fyrsta
púltið. Annar er
kallaður „leiðar-
inn“ og er með
hæsta kaupið.
Hinn er það sem
við köllum upp-
færslumann og
hann er líka með
svolítið hærra
kaup en þeir sem eru „túttí“, eða
óbreyttir. „Túttí“ skipta reyndar
um sæti í hverri viku, bæði af því
það er erfitt og ekki síður leiðin-
legt að sitja alltaf aftast,“ segir
Helga og bætir við að hart sé
barist um stólana.
„Fólk þarf auðvitað að vera
mjög hæfileikaríkt til að komast
svona langt með hljóðfærið sitt.
Stundum heyrist talað um að mik-
ill klíkuskapur sé í gangi við
ráðningar en það er ekki rétt. Sá
sem sækir um spilar á bak við
tjald og enginn veit hver hann er.
Dómnefnd, skipuð öllum „leiður-
um“ í strengjunum, svo og þrem-
ur úr grúppunni sem verið er að
ráða í, hlustar á leikinn. Yfirleitt
er dómnefndin mjög sammála.
Og þetta á algjörlega að koma í
veg fyrir klíkuskap, það hafa all-
ir sömu tækifæri,“ segir hún með
áherslu.
Hljómsveitin æfir á hverjum
degi frá klukkan 9.30 og þá eru
flestir búnir að hita sig upp
heima. „Það eru engin æfingaher-
bergi í Háskólabíói, þannig að við
hlökkum ofboðslega til að fá okk-
ar eigið heimili.“
En hversu klár eruð þið?
„Nokkuð klár,“ segir Helga bros-
andi. „Við getum fengið nóturnar
einni eða tveimur vikum fyrir
fram. Þá kíkjum við á þetta
heima því það er bundið inn í
vinnutímann að æfa sig heima.
Strax á fyrstu æfingu hljóma
verk mjög þokkalega, svo þarf
bara að fínpússa. Það eru sífellt
gerðar meiri kröfur um að fólk sé
fljótt að lesa,“ segir Helga og á þá
að sjálfsögðu við nóturnar.
Helga segir félagslífið innan
hljómsveitarinnar skemmtilegt
og meðlimi sveitarinnar yndis-
legt fólk upp til hópa. „Þó alltaf sé
gríðarleg samkeppni í músíkinni
eru menn góðir vinir. Gagnrýnin
kemur bæði utan frá en ekki síst
innan frá og hljóðfæraleikarar
gagnrýna sig mest sjálfir. En inn-
byrðis erum við góðir vinir og
slöppum af saman eftir tónleika.
Félagsstarfið felst kannski aðal-
lega í því að fólk tekur sig saman
og spilar saman í hópum, fer í
ferðalög og gerir eitthvað
skemmtilegt. En það er ekki mik-
ið um partíhald.“ Helga rifjar
upp liðna tíma og ferðalög áður
fyrr og segir að þá hafi kannski
verið meira stuð.
Helga segir sviðsframkomu
hafa komið til umræðu innan
sveitarinnar, en aftekur að sá
sem hreyfi sig mikið sé endilega
betri músíkant. „Við fengum um
daginn leikstjóra til að koma og
ræða við okkur um sviðsfram-
komu og honum fannst reyndar
að við værum ekki nógu meðvit-
uð um að verið væri að horfa á
okkur líka. Hljómsveitin hefur
fengið orð á sig fyrir að vera
stirðbusaleg, en það er heldur
ekki hægt að fólk sitji allan tím-
ann skælbrosandi og sé ofboðs-
lega gervilegt. Þetta þarf að vera
í fínu jafnvægi.“
edda@frettabladid.is
Áhugamanni á sinfóníutónleikum fýsir að vita allt mögulegt. Af hver-
ju eru til dæmis alltaf þeir sömu fremst? Hversu langan tíma tekur að
læra verkin? Og af hverju eru sumir eins og trédrumbar á sviðinu
meðan aðrir sýna gríðarlegar tilfinningar í flutningnum?
HELGA ÞÓRARINSDÓTTIR
Æfingar hljómsveitarinnar eru
fyrir hádegi á virkum dögum
en hljóðfæraleikarar þurfa að
sjálfsögðu að æfa heima líka.
Guðríður Haraldsdóttir,
blaðamaður á Vikunni.
Ég var að ljúka við að lesa nýja bók eftir
Gerði Kristnýju, Marta smarta heitir hún og
er barnabók. Mér fannst hún mjög fyndin
og vel skrifuð. Gerður er mikill húmoristi og
það skín í gegn í bókinni.
„Það er heldur
ekki hægt að
fólk sitji allan
tímann skæl-
brosandi og
sé ofboðslega
gervilegt.
Þetta þarf að
vera í fínu
jafnvægi.“




 

 








 !"#


$!%&!&

'()#"*&
&+!&,#$
-!&#%
- !"#

 

    

 




 !  

  


 !    "


./.

012
.


.3

012
4
#!$% & 
#$  % & 012
56
'()*(012
5/3
+ ,-  (012

'.(012

'  (012
/47
'/  (012
343
'0
  (012
7/5
' ()*+
,-
  

(
)
*+
 ,
-





7

012
35//
Hvaða bók ert þú að lesa? Jón Böðvarsson hlaut Verðlaun Jónasar Hallgrímssonar:
Á stóran þátt í að opna heim Íslendingasagna
VERÐLAUN Jón Böðvarsson, sagna-
maður, fræðiþulur og fyrrver-
andi skólastjóri við Fjölbrauta-
skóla Suðurnesja, fékk á föstu-
dag afhent Verðlaun Jónasar
Hallgrímssonar, sem veitt eru í
tilefni Dags íslenskrar tungu.
Í rökstuðningi dómnefndar
segir meðal annars að Jón hafi
ætíð verið trúr þeirri sannfær-
ingu að íslenskar fornsögur ættu
brýnt erindi við nútímenn, að
sagnalist þeirra höfðaði til allra
og að persónur væru lifandi per-
sónur.
„Þannig hefur hann átt stærri
þátt en flestir núlifandi Íslend-
ingar í að opna töfrandi heim Ís-
lendingasagna fyrir nýjum les-
endum, tilgerðarlaust og með
sagnagáfuna að vopni.“
Þar kemur jafnframt fram að
vettvangur Jóns hafi verið í
kennslustofunni. Hann hefur hin
síðari ár kennt kvöldnámskeið
um íslenskar fornsögur og hafa
námskeið hans notið fádæma vin-
sælda. Jón hélt síðasta Njálu-
námskeið sitt í haust.
Jón fékk 500 þúsund krónur í
verðlaun og ritsafn Jónasar Hall-
grímssonar í skinnbandi.
Einnig voru tvær sérstakar
viðurkenningar veittar fyrir
stuðning við íslenska tungu. Það
voru orðabókarverkefnið Íslensk
plöntuheiti, rafræn útgáfa, og
hagyrðingakvöld Vopnfirðinga,
Með íslenskuna að vopni. Í Ís-
lenskum plöntuheitum er búið að
safna saman öllum heitum á
plöntum, bæði þeim sem vaxa
hérlendis og erlendis, í rafræna
útgáfu á Netinu. Með íslenskuna
að vopni hefur verið haldið á
menningarhátíð á Vopnafirði frá
1995, þó ekki alveg samfellt.

JÓN BÖÐVARSSON
Sagnamaður, fræðiþulur og fyrrverandi
skólastjóri við Fjölbrautaskóla Suðurnesja,
fékk á föstudag afhent Verðlaun Jónasar
Hallgrímssonar, sem veitt eru í tilefni Dags
íslenskrar tungu.
Leikstjóri leiðbeinir
um sviðsframkomu