Fréttablaðið - 27.08.2003, Blaðsíða 32
SÍMANÚMER FRÉTTABLAÐSINS: 515 75 00, fax: 515 75 16 Ritstjórn: 515 75 05, fax: 515 75 06, ritstjorn@frettabladid.is
Auglýsinga- og markaðsdeild: 515 75 15 - fax 515 75 16, auglysingar@frettabladid.is Dreifing: 515 75 00, dreifing@frettabladid.is
VI Ð S EG J U M F R É T T I R SM Á A U G L Ý S I N G AS Í M I N N E R 515 7500
Bakþankar
SIGURJÓNS M.
EGILSSONAR
Enn og aftur lék veðrið við okkur.Ég fékk mér spássitúr um mið-
borgina. Þó klukkan væri aðeins
rúmlega níu að morgni var nokkuð
af fólki á ferli. Hafði ekki gengið
lengi þegar ég mætti KR-ingi sem
var eitt bros og dáldið mont. Ekki af
ástæðulausu. Hans lið efst á Íslands-
mótinu og allt lék í lyndi. Átti ekki
orð um ágæti leikmanna og það vant-
aði eitt að ef Arnar og Bjarki væru
þrír en ekki tveir yrði KR sennilega
heimsmeistari ef ekki eitthvað enn
meira. Meðan ég hlustaði hugsaði ég
til þess að maðurinn réði engu um að
hann er KR-ingur. Hann bara er það.
EIRÐARLAUS ÞINGMAÐUR
gekk milli listaverka á Austurvelli.
Ljóst að hann var stefnulaus, enda
búinn að vera í sumarfríi mánuðum
saman og á eftir að vera í sumarfríi
lengi enn. Skrítið starf. Meira í fríi
en í vinnu. Nú eru heyannir á Al-
þingi og styttist í sláturtíð og að
henni lokinni geta lögfræðingarnir
og hinir mætt í þá vinnu sem þeir
voru kjörnir til. Eirðarlausi þing-
maðurinn réði engu um að sumarfrí
á Alþingi er lengra en annars staðar.
Kannski vill hann ekki vera í fríi.
Hann bara er það.
ÁSTFANGIÐ PAR gekk eftir Aust-
urstræti. Þau leiddust og á svipnum
mátti ráða að þeim leið vel. Þau
höfðu greinilega reynslu af ástinni,
bæði komin yfir miðjan aldur. Sumir
eru lánsamir að geta elskað og verið
elskuð. Aðrir fara á mis við annað og
enn aðrir við hvort tveggja. Fólk
ræður ekki hvort það er ástfangið.
Það bara er það – eða ekki.
SPRÆNANDI KONA kraup á
tröppur Héraðsdóms og mé. Ljótt að
sjá. Hún var drukkin blessunin og
tókst ekki betur til en svo að hún
sprændi ekki bara á tröppurnar, líka
á buxurnar og sjálfa sig. Henni var
um megn að hysja upp um sig blautar
buxurnar. Nakin frá nafla niður á hné
gekk hún óstyrkum fótum burt frá
hlandpollinum. Við hin horfðum á.
Hver hugsaði sitt. Veit ekki hvað aðr-
ir hugsuðu. Ég hugsaði með mér; hún
vill ekki vera svona, hún bara er það.
Fólkið í
Reykjavík