Fréttablaðið - 19.10.2003, Blaðsíða 11

■ Bref til blaðsinns
11SUNNUDAGUR 19. október 2003
Össur Skarphéðinsson, formað-ur Samfylkingarinnar, ræðst
af slíku offorsi að undirrituðum í
grein í Fréttablaðinu síðastliðinn
þriðjudag að ekki verður orða
bundist. Svo virðist sem það hafi
farið framhjá formanni Samfylk-
ingarinnar að kosningar fóru
fram í maí síðastliðnum og á þeim
tímapunkti greiddu kjósendur sitt
atkvæði um stefnu stjórnmála-
flokkanna. Þar sögðu kjósendur
meðal annars álit sitt á sjávarút-
vegsstefnu Samfylkingarinnar og
hollast væri formanninum að
sætta sig við þann dóm fremur en
ráðast á persónu undirritaðs með
þeim hætti sem raun ber vitni.
Fyrningarleið
veldur kollsteypu
Undirritaður hefur alla tíð lagt
mikið upp úr góðu sambandi við
starfsmenn ÚA og Brims og hald-
ið vakandi umræðu meðal starfs-
fólks um alla þætti sem snerta
starfsemi sjávarútvegsfyrirtækj-
anna. Í vikulegum pistlum í innan-
hússfréttabréfi ræði ég þau mál
sem ég tel að eigi erindi í umræð-
una meðal starfsfólks. Fiskveiði-
stjórnun er einn af þeim þáttum
sem snerta starfsumhverfi okkar
sem í fyrirtækjunum störfum og
væri ábyrgðarlaust annað en
ræða þann þátt, líkt og alla aðra.
Stjórnmálaflokkarnir lögðu í vor
á borð kjósenda stefnu sína í sjáv-
arútvegsmálum og hefði verið
óskiljanlegt ef við hefðum ekki
rætt í okkar röðum áhrifin fyrir
starfsfólk Brims af breyttri fisk-
veiðistjórnun sem Samfylkingin
og fleiri stjórnmálaflokkar boð-
uðu. Undirritaður sagði sína skoð-
un á fyrningarleið Samfylkingar-
innar og það gerðu eðlilega marg-
ir aðrir ábyrgir stjórnendur í
sjávarútvegi. Leið Samfylkingar-
innar hefði valdið kollsteypu í ís-
lenskum sjávarútvegi og sú skoð-
un mín stendur óhögguð.
Samstarf með
heimamönnum
Tilburðir Össurar Skarphéðins-
sonar til að gera starfsemi Brims
úti um landið tortryggilega eru
aumkunarverðir. ÚA kom að málum
á Hólmavík á sínum tíma þegar
mjög þrengdi að þar í rekstri og at-
vinnulífi. Á Hólmavík hefur síðan
verið haldið uppi öflugum rekstri
þrátt fyrir að þrengt hafi að í
rækjuiðnaðinum. Í 10 ár hefur ÚA
einnig staðið fyrir fiskvinnslu á
Grenivík og átt um þá starfsemi í
ágætu samstarfi við heimamenn. Á
Raufarhöfn hefur Jökull hafið
starfsemi á ný í breyttu formi enda
ekki markaðslegur grundvöllur
lengur fyrir þeirri vinnslu sem þar
var áður. ÚA hefur marglýst vilja
til að vinna með heimamönnum á
Seyðisfirði að því að tryggja þar
áframhaldandi starfsemi, finnist
aðilar á staðnum sem vilja kaupa
eða leigja rekstur Dvergasteins.
Hver sá sem fylgist með í sjávarút-
vegi sér að ÚA hefur í gegnum árin
alltaf unnið að því í samstarfi við
heimamenn á hverjum stað að finna
ásættanlegar lausnir þegar breyt-
ingar á rekstri eru óhjákvæmilegar.
Formaður Samfylkingarinnar sakar
undirritaðan í niðurlagi greinar
sinnar um aðför að starfsfólki fyrir-
tækja innan Brims. Slíkar ásakanir
eru sem betur fer sjaldséðar í orð-
ræðum og skoðanaskiptum hér á
landi en segja kannski mest um það
plan sem Össur Skarphéðinsson vill
draga umræðuna á. Ef formanns-
stóll í Samfylkingunni veitir þeim
sem hann vermir rétt til að saka
stjórnendur einstakra fyrirtækja í
samfélaginu um árásir á eigið sam-
starfsfólk þá erum við að sjá nýtt
birtingarform í stjórnmálum á Ís-
landi sem er mér ekki að skapi. ■
Hvaða læti
eru þetta
Hannes
Sigurður Jónsson skrifar:
Hannes Gissurarson skilur ekk-ert í þeim látum sem nú eru,
vegna ritunar hans á ævisögu
Halldórs Laxness. Þó hefur hann
sjálfur þyrlað upp moldviðrinu og
heldur því við með stórkallalegum
yfirlýsingum og hótunum um lög-
sókn. Í sjónvarpinu segir hann
sögu af því þegar gömul, hæglát
hjón leiddust fyrir glugga Hress-
ingarskálans og Steinn Steinarr
skáld hrópaði upp „Hvaða læti eru
þetta“.
Þann 20. nóvember 1949 skrif-
aði Steinn Steinarr pistil í Þjóðvilj-
ann. Þar segir:
„Vinur minn Karl Ísfeld, hefur
nýlega boðað blaðamenn á sinn
fund og lagt fyrir þá nokkurs kon-
ar fimm ára áætlun viðvíkjandi
væntanlegri þýðingu sinni á
finnska þjóðkvæðabálkinum
Kalevala. [“] og þýðandinn sjálfur
skal „sitja jöfnum höndum“ í
Reykjavík, Helsingfors og Uppsöl-
um, meðan á verkinu stendur“.
„Þetta eru gleðileg tíðindi,“ seg-
ir Steinn sem kveðst hafa mætur á
Kalevala, hann hafi einu sinni ver-
ið trúlofaður finnskri smámey, og
síðan haldið að Kalevala væri
amma hennar. Svo segir Steinn:
„Stúlkan sveik mig að vísu í
tryggðum, eins og oft vill verða, en
mér hefur alltaf síðan verið ein-
kennilega hlítt til þeirrar fjöl-
skyldu. Jæja, nú hefur þessi gamla
kona, sem ég hugði vera, farið
hamförum heldur en ekki betur og
er nú orðin að frægum bókmennt-
um, goðsagnakvæðum og hetju-
ljóðum, og vill láta þýða sig á ís-
lensku, hvað sem það kostar.
Hvaða læti eru þetta!“
Árið 1940 skrifaði Halldór Lax-
ness um útgáfu Jónasar Jónssonar
á kvæðum Einars Benediktssonar.
Þar stendur:
„Það hefur löngum verið trú á
Íslandi, að dauðir menn gætu
gengið aftur og fylgt lifandi mönn-
um, eða jafnvel ættum. Venjulega
er þá hinn dauði að ná sér niðri á
hinum, sem lifir, eða ætt hans, út
af einhverjum gömlum væringum,
sem verið höfðu á milli þeirra í lif-
anda lífi. Hins munu fá dæmi í
þjóðtrú, að lifandi draugur elti
dauðan mann, og hafa þó „mörg
dæmi gerst í forneskju“. Á ári því,
sem nú er að líða, höfum við samt
haft fyrir augum einkennilegt
dæmi um draugagang af hinni síð-
ari tegund,[ „ ]“.
Nú þegar Hannes Gissurarson,
við bumbuslátt og strákslæti, gum-
ar af væntanlegu þrekvirki sínu og
gistir jöfnum höndum, Los Angel-
es, Clervaux og Gljúfrastein, er
ekki úr vegi að fara með niðurlags-
orðin í pistli Steins.
„Og þegar ég nú þakka honum
af heilum huga fyrir þetta tilvon-
andi meistaraverk, vil ég nota
tækifærið til að mótmæla ein-
dregið og opinberlega þeirri
kennisetningu gömlu mannanna,
að andleg þrekvirki séu ævinlega
unnin í kyrrþey, án skrums og
skjalls [ „ ].“ ■
Gífuryrði flokksformanns!
Andsvar
GUÐBRANDUR SIGURÐSSON
■ framkvæmdastjóri Brims svarar Össuri
Skarphéðinssyni.