Fréttablaðið - 12.01.2004, Blaðsíða 32
SÍMANÚMER FRÉTTABLAÐSINS: 515 75 00, fax: 515 75 16 Ritstjórn: 515 75 05, fax: 515 75 06, ritstjorn@frettabladid.is
Auglýsinga- og markaðsdeild: 515 75 15 - fax 515 75 16, auglysingar@frettabladid.is Dreifing: 515 75 00, dreifing@frettabladid.is
VI Ð S EG J U M F R É T T I R SM Á A U G L Ý S I N G AS Í M I N N E R 515 7500
Bakþankar
ÞRÁINS BERTELSSONAR
Í
SL
EN
SK
A
A
U
G
LÝ
SI
N
G
A
ST
O
FA
N
/S
IA
.I
S
L
BI
2
33
17
0
1/
20
04
Þegar kemur að stórum viðburðum er ánægjulegt að eiga fyrir þeim.
Tiltaktu þá upphæð sem þú vilt spara í hverjum mánuði og bættu henni við
mánaðarlega fjárhæð í greiðsluþjónustunni. Þannig getur þú á auðveldan hátt
safnað fyrir t.d. ferðalagi, brúðkaupi, fermingu eða stórafmæli og notið hverrar
stundar. Kynntu þér málið.
Meiri sparnaður - fleiri gæðastundir
Greiðsluþjónusta
www.landsbanki.is
sími 560 6000
TILBOÐ
Fyrsta árið í greiðsludreifingu er
gjaldfrjálst - ekkert árgjald.
36 með
sinnepi
www. .is
Taktu þátt
í spjallinu á
...
Það er frábær árangur að strax ífyrsta innrásarstríðinu sem við
Íslendingar tökum virkan þátt í skuli
okkar menn hafa fundið þau gereyð-
ingarvopn í Írak sem allur heimur-
inn var að leita að en fann ekki: 36
fornar 120 millimetra sprengikúlur
(hugsanlega með sinnepi) sem höfðu
verið lævíslega faldar sem púkk
undir malarvegi í námunda við
Basra. Þetta sýnir svo að ekki verð-
ur um villst að Íslendingar geta vel
gagnast til sprengjuleitar á hættu-
svæðum.
ÞAÐ skyggir þó eilítið á gleðina að
frændur okkar Danir hafa uppi burði
í þá átt að eigna sér höfundarréttinn
og heiðurinn af þessu hernaðara-
freki. Þeim nægir ekki að hafa eign-
að sér hina rammíslensku myndlist-
armenn Ólaf Elíasson og Bertil Thor-
valdsen, því að óberstlautinant Finn
Winkler við Dönsku varnaraka-
demíuna þakkar sínum mönnum
sinnepssprengjufundinn og minnist
hvergi á íslenska þefvísi í því sam-
bandi. En óberstlautinant Winkler
dregur í viðtali við Ekstra Bladet
enga fjöður yfir þá staðreynd að ger-
eyðingarvopn af þessu tagi kynnu að
vera „lífshættuleg í höndunum á
skæruliðum, börnum eða öðrum sem
ekki eru menntaðir í hernaði“.
HÖFUNDARRÉTTUR á íslenskum
afreksverkum virðist vera mjög á
reiki. Látum vera þótt Íslendingar
sjálfir sýni látnum höfundum þá
ræktarsemi að endurprenta verk
þeirra undir nöfnum núlifandi
manna til að gera þau læsilegri í nú-
tímanum – en það tekur út yfir allan
þjófabálk þegar látnum snillingum
er stolið í heilu lagi og gerðir að
þjóðhetjum í öðrum löndum.
HÉR hafa frændur verið frændum
verstir. Norðmenn hafa verið stór-
tækari en aðrir við að innlima ís-
lenskt hugvit og gera það að sínu.
Þar nægir að benda á sæfarendurna
Leif Eiríksson og Keikó og rithöf-
undinn Snorra Sturluson, og er það
því tímabært að íslenskir ævisagna-
ritarar sjái sóma sinn í að rifja upp
afreksverk þessara snillinga og gera
þau að sínum. Að öðrum kosti væri
ráð að biðja vopnabræður okkar
meðal hinna staðföstu þjóða að skera
upp herör og ráðast með sinneps-
sprengjunum 36 inn í Noreg og Dan-
mörku til að endurheimta Thorvald-
sen, Ólaf Elíasson, Leif Eiríksson,
Snorra og Keikó.