Tíminn - 12.07.1972, Side 8

TÍMINN
Miövikudagur 12. júlí 1972
8
SUF-
ráðstefna
Umsjón Samband ungra framsóknarmanna
um iðnþróun og orkumál
verður haldin í Hótel Mælifelli á Sauðárkróki ásunnudaginnjó.júlí
Ólalur
Valgarft
Steingrímur
Sveinn
Már
Samband ungra framsóknarmanna hefur
ákveöið að gangast fyrir ráðstefnu um
iðnþróun og orkumál á Norðurlandi
Dagskrá:
1. Ráðstefnan sett — Már Pétursson, form SUF
2. Ávarp — ólafur Jóhannesson, forsætisráð-
herra
2. Framsöguerindi um virkjunarmál á Norður-
landi — Valgarð Thoroddsen, rafmagnsveitu-
stjóri
4. Framsöguerindi um iðnþróun á Norðurlandi,
—Sveinn Björnsson, framkvæmdarstjóri.
5. Framsöguerindi um Framkvæindastofnun
rikisins og starfsemi hennar — Steingrimur
Hermannsson, alþingismaður.
6. Umræður og ályktanir.
Sveitastjórnarmönnum i Norðurlandskjör-
dæmi vestra verður sérstaklega boðið að sitja
ráðstefnuna og taka þátt i störfum hennar.
Þannig var grundvöllurinn markaður:
„Náið samstarf um landsmáP'
Byltingin sem gerðist 1916—17 hófst með þvi, að i þinginu
og út um land myndaðist nýr landsmálaflokkur. Liðsmenn
hans og foringjar voru framgjarnir bændur, sem studdust við
samvinnuhreyfinguna, sem var þá áratuga gömul. í öðru lagi
tókst þessum samvinnubændum og þeirra fylgismönnum að
breyta Sambandi islenzkra samvinnuféiaga úr fræðslusam-
tökum i heildsölu, sem verzlaði jöfnum höndum með erlenda
og innlenda vöru. Næsta sóknin var á vegumverkamanna og
sjomanna, einkum í Reykjavik. Þeir efldu mjög samtök sin
og mynduðu tvenns konar sambönd. Annað var pólitiskt fé-
lag, Alþýðuflokkurinn, en hitt kaupkröfufélag, Alþýðusam-
bandið. Hér stóðu hlið við hlið tvær stéttahreyfingar. Báðar
höfðu ákveðið verksvið. önnur sneri sér aðallega að málefn-
um sveitanna, bæði um atvinnu- og félagsmál. Hin hreyfingin
beitti sér fyrir málefnum fátækari stétta við sjóinn, sjó-
manna og verkamanna. Takmark beggja hreyfinganna var
að bæta kjör félagsmanna, efla menningu þeirra og pólitisk-
an samtakamátt. Framsóknarmenn og Alþýðuflokkurinn
höfðu með sér frá upphafi all náið samstarf um landsmál.
Báðir þessir ungu flokkar áttu i höggi við efnastéttir landsins,
kaupmenn og útvegsmenn og mikinn hluta embættis- og
launastétta landsins.
„Að fyrirbyggja óþarfa árekstra”
Mér varð ljóst að vera min i Dagsbrún og sjómannafélag-
inu myndi sæta gagnrýni og þvi vera mjög haldið fram við
bændur landsins, að ég væri tviskiptur i pólitisku viðhorfi,
þar sem ég væri með annan fótinn i verkalýðshreyfingunni en
hinn hjá bændum. Ég sá þetta fyrir, en ég lét það ekki hafa á-
hrif á gjörðir minar. Ég vann kauplaust, bæði fyrir bændur
og verkamenn og bað ekki um hlunnindi eða viðurkenningu,
nema þá sem fékkst með ánægju af starfinu. Mér þótti mikil
nauðsyn að vinna með bændum og verkamönnum á byrjun-
arstigi stéttasamtakanna, þvi að verkið var margþætt og
hendur helzt til fáar til stuðnings við erfið málefni. Til min
var leitað með starfsreglur Framsóknarflokksins, Alþýðu-
flokksins og Alþýðusambandsins. Hafði ég hvarvetna það i
huga, að hver af þessum nýju hreyfingum gæti náð eðlilegum
þroska og að jafnframt væri leitazt við að fyrirbyggja óþarfa
árekstra milli þessara samtaka, að minnsta kosti meðan þær
voru á bernskuskeiði.
Úr „Bylting á IslandT eftir Jónas Jónsson frá Hriflu