Fréttablaðið - 24.03.2004, Blaðsíða 19

19MIÐVIKUDAGUR 24. mars 2004
Bóndi (?), á leið heim (af árshátíðsauðfjárbænda?), sá sig knúinn
til að svara grein minni frá 12.
mars sl. Að vísu er fátt um svör en
sambland af misskilningi (t.d.
„namm, namm“) og skítkasti í minn
garð, í formi tilvitnana í orð ann-
arra, sem segir mér reyndar meira
um bréfritara sjálfan en mig. Ein-
hver þau aumkunarverðustu skrif
sem ég hef séð á prenti. Sorglegt.
Mér finnst líka afar sorglegt, svo
ekki sé meira sagt, að bréfritari
kunni ekki að „lesa“ landið sitt. Að
hann sjái ekki með eigin augum
hvernig komið er. Enn sorglegra er
þó, að bréfritari skuli ekki fylgjast
með því sem sérfræðingar hafa rit-
að um ástandið.
Ég held að ég verði að rifja upp
fáeinar staðreyndir honum til
glöggvunar.
1. Við landnám telja flestir sér-
fræðingar að gróður hafi þakið um
75% af landinu. Nú er gróðurhulan
um 25% af því. Svo bréfritari sér að
íslenska jörðin er spilltasta
(skemmdasta) land Evrópu, ekki
satt?
2. Þá telja flestir, að skógur hafi
þakið 20-30% af gróðurhulunni
(sumir nefna lægri tölu en aðrir
hærri), en nú um 1%!
3. Landgræðslan hefur starfað í
tæp 100 ár en henni hefur ekki enn
tekist að endurheimta nema um 1%
af töpuðum gróðri.
4. Þó land sé þakið gróðri er hluti
þess oft með einhvers konar jarð-
vegsrofi, spillt og skemmt.
Sannleikurinn getur vissulega
verið heimskulegur!
Á móti styrkjum
Sný ég mér nú að því að rifja upp
inntak þess sem ég hef skrifað um
landbúnað.
1. Er á móti flestum styrkjum til
landbúnaðarins, alveg þó sérstak-
lega til sauðfjárbænda, því þannig
er ég þátttakandi, gegn vilja mín-
um, í að styðja við afbeit, ofbeit og
gróður- og jarðvegseyðingu. (Nánar
um styrki í lok bréfsins.)
2. Er á móti offramleiðslu á
rollukjöti. Þó alveg sérstaklega á
móti því að borga með óseljanlegu
kjöti og útflutningi, þar sem skját-
urnar hafa verið aldnar á fágætum,
þverrandi hálendisgróðri landsins.
Of dýrt spaug í alla staði.
3. Það eru 902 fjárbændur í land-
inu sem eiga 1-99 ærgildi.( Heimild:
Bændasamtökin.) Kallast þetta ekki
„hobbýbúskapur“ sem mætti af-
nema?
4. Öll dýr í beitarhólf með „fjár-
heldum“ girðingum.
5. Vil friða allt kjarr á Íslandi og
það helst „í gær“! (Bráðum tökum
við alla skurði landsins fyrir.)
Ísland borgar mest
til landbúnaðar
Í lokin vil ég gera athugasemd
við mjög svo villandi upplýsingar
landbúnaðarráðherra í spjallþætti
Sigmundar Ernis, á Skjá einum,
þann 21.3. sl. Hann sagði að „að-
eins“ 2% af þjóðartekjum okkar
færu til að styrkja landbúnað en
50% í Evrópulöndum!
Víst veit ég að ESB-lönd nota
50% af sameiginlegum sjóði til að
styrkja landbúnaðinn í viðkomandi
löndum og er það allt annað en 50%
af þjóðartekjum hvers lands fyrir
sig. Staðreyndin er sú, að Ísland
borgar langmest af öllum Evrópu-
löndum til landbúnaðarins.
Sorglegt að ráðherra rugli fólk í
ríminu með villandi orðalagi. Svo
mátti skilja á honum að hann ætti
allan heiðurinn af skógrækt og
ferðaþjónustu á Íslandi! Komu
þingmenn ekkert þar við sögu? ■
Íbúalýðræði
á Akureyri
Í Fréttablaðinu, 22. mars, er grein-in „Hugdetta bæjarstjórans“ eftir
Þorlák Axel Jónsson. Þorlákur rek-
ur aðdraganda þess að bæjarstjórn-
armeirihlutinn á Akureyri dró til
baka þá ákvörðun sína að loka leik-
skólanum á Klöppum, eftir að fjöldi
bæjarbúa hafði skrifað á mótmæla-
skjal og krafist þess að hætt yrði
við áformin. Þorlákur færir fram
ýmis rök og tölur til sönnunar þess
að lokun leikskólans hefði verið
vanhugsuð og röng. Nú skortir mig
þekkingu til að leggja mat á rök
Þorláks og þær tölur sem hann fær-
ir fram, en tel þó að það hefði verið
andstætt velferð barnanna að flytja
leikskólann og sameina hann öðrum
skóla. Ég fagna því þess vegna að
takast skyldi að beygja stjórnmála-
menn okkar í þessu máli.
Í lok greinar Þorláks kemur
fram undarleg þversögn sem vekur
spurningu um hvað honum gangi til
með grein sinni, en þar stendur:
„Bæjarstjórnarfundurinn í síð-
ustu viku var þriðji fundurinn í röð
þar sem meirihlutinn verður að
bakka með vanhugsuð áform sín.
Málin eiga það sammerkt að íbúa-
lýðræðið er að engu haft. Söm er
gjörðin þó að látið sé undan þrýst-
ingi til að bjarga sínu pólitíska skin-
ni.“
Það er undarleg rökleysa í
þessari málsgrein, ég fæ ekki séð
hvernig hægt er að saka Kristján
Þór Júlíusson um að fótum troða
íbúalýðræðið þegar hann tekur
tillit til vilja íbúanna og fellur frá
áformum sem þeir eru ósáttir við.
Nær væri að þakka honum fyrir
að virða íbúalýðræðið þegar hann
hlustar eftir rödd samfélagsins og
tekur tillit til hennar. ■
Andsvar
MARGRÉT JÓNSDÓTTIR
■ svarar Jóhannesi G. Gíslasyni.
Að kunna ekki að lesa landið sitt
Umræðan
SIGURÐUR HEIÐAR JÓNSSON
■ skrifar um íbúðalýðræði á Akureyri.
Útlendingaótti og blekkingar
„Útlendingaóttinn er kannski angi
af óttanum við hryðjuverk sem
stöðugt er verið að kynda undir. Nú
er búið að samþykkja ný lög um
hafnir þar sem skip í millilanda-
siglingum hafa viðkomu en þar þarf
nú að reisa tvöfaldar girðingar og
gott ef hafnarverðir eiga ekki að
fara að bera vopn líka. Og ekki má
gleyma því hvernig stjórnvöld
halda dauðahaldi í herinn sem á að
verja okkur gegn öllu illu með hin-
um frægu fjóru herþotum.
Enginn virðist hafa upplýst stjórn-
völd um að það gildi einu hversu
marga lása og slagbranda maður
setji fyrir dyrnar, einhvern veginn
finni glæponarnir einhverja leið
inn. Er ekki betri aðferð að beita
sér fyrir því á alþjóðavettvangi að
glæponarnir missi drifkraft og for-
sendur með því að efla friðsamleg
samskipti milli þjóða heimsins
áður en upp úr sýður? Slíkt virðist
ekki koma til greina hér á landi og
ráðamenn þjóðarinnar, sneyptir
eftir að hafa verið blekktir af kín-
verskum táningum, halda áfram að
múra sig inni”
- KATRÍN JAKOBSDÓTTIR Á WWW.MURINN.IS
■ Af Netinu