Fréttablaðið - 05.05.2004, Blaðsíða 40

SÍMANÚMER FRÉTTABLAÐSINS: 515 75 00, fax: 515 75 16 Ritstjórn: 515 75 05, fax: 515 75 06, ritstjorn@frettabladid.is
Auglýsinga- og markaðsdeild: 515 75 15 - fax 515 75 16, auglysingar@frettabladid.is Dreifing: 515 75 00, dreifing@frettabladid.is
VI Ð S EG J U M F R É T T I R
Bakþankar
STEINUNNAR
STEFÁNSDÓTTUR
SM Á A U G L Ý S I N G AS Í M I N N E R 550 5000
Saga af blaði
Fyrir rúmum þremur árum hóf égstörf í nýstofnuðu fyrirtæki. Við
vorum líklega um 30 sem höfðum
safnast saman í sérkennilegu fyrr-
um verksmiðjuhúsi í Þverholti og
markmiðið var að gefa út dagblað,
dagblað sem átti að dreifa ókeypis í
hús, fyrst á höfuðborgarsvæðinu og
svo kannski víðar. Þarna var ekkert
til nema tölvur, skrifborð og stólar
en það gerði ekkert til því hugurinn
var mikill. Allt í kringum okkur var
fullt af fólki sem sagði að það væri
ekki hægt að gefa út ókeypis blað á
Íslandi, að blaðið væri svo lélgt að
enginn myndi vilja lesa það, að því
væri svo illa dreift að enginn gæti
lesið það og þess vegna myndi eng-
inn vilja auglýsa í því og þar fram
eftir götunum.
Á DAGINN kom hins vegar að les-
endur fögnuðu blaðinu. Auglýsend-
ur gerðu sér grein fyrir þessu og
smám saman fjölgaði þeim. Allt
virtist á réttri leið þar til kom í ljós
að eigendur blaðsins höfðu alls ekki
haft fjárhagslegt bolmagn til að búa
til blað og þar af leiðandi gekk illa
að reka það og á endanum gekk það
alls ekki. Þá komu til sögunnar nýir
eigendur, eigendur sem höfðu bol-
magn til að búa til blað. Reyndar
vissum við starfsfólk blaðsins í upp-
hafi ekki hverjir þessir eigendur
voru en okkur var flestum nokkuð
sama enda höfðum við ekki vanist
því að fyrri eigendur skiptu sér af
því sem við skrifuðum í blaðið og
höfðum enga ástæðu til að ætla að
hinir nýju ætluðu sér að gera það.
Það sem við fundum var að afkoma
okkar var nú tryggð. Við vorum að
vinna í alvöru fyrirtæki.
BLAÐIÐ óx og dafnaði, ný blöð
bættust við og starfsmönnum fjölg-
aði, stundum svo ört að maður hafði
ekki undan að bjóða nýja velkomna
til starfa. Það sem áður hafði virst
fjarlægur draumur, að blaðið yrði
mest lesna dagblað á Íslandi, varð
að veruleika og enginn talaði lengur
um að hér væri ekki hægt að gefa
út ókeypis blað. Við vissum samt
alltaf að það hentaði ekki alveg öll-
um ráðamönnum að blaðið væri til
og lifði svona góðu lífi. En okkur
grunaði aldrei að þeir gætu sett lög
sem geta leitt til þess að okkar bíð-
ur ekkert annað gert en að pakka
saman og þakka fyrir okkur. ■