Tíminn - 22.10.1972, Page 4
TÍMINN
| Sunnudagur 22, október 1972
4
í landréttum — Bjólfell og Hekla í baksýn. Ljósmynd: Gunnlaugur Tryggvi Karlsson.
• •
Or Landmannaleitum og Olfusréttum
Korftum voru Landréttir ein-
hverjar frægustu réttir landsins,
og varð svo margt til ævintýris,
aft |>að kallaöi beinlinis á fjöida
fólks úr fjarlægum byggðarlögum
livert einasta haust. Þar var svo
sannarlega bæði ..lilegið og hjúfr-
að", ef ekki i laufskjóli greina, þá
einhvers staðar annars staöar,
þar sem viðhlitandi var — ef ekki
bara hvar sem var.
Nú hafa Landréttir um skeið
ekki verið nema svipur hjá sjón,
og á það jafnt við, hvort borið er
saman hin gömlu ár, þegar Land-
réttir voru ,,eins konar þjóðhátið
Rangæinga vestan Eystri-Rang-
ár" eða það árabil, er þar var
glaumhátið fólks, sem kom miklu
viðar að. Nú virðast flestallir
réttiri landinu þvi lögmáli undir-
orpnar, að öllu er lokið og allt autt
tómt — gerði. almenningur og
dilkar — áður en sól hefur unnizt
timi til þess að þoka sér öllu
lengra en i hádegisstað.
Eins og gefur að skilja hafa
Landréttir verið mikill fagnaðar-
dagur héraðsbúa svo lengi sem
menn vita, likt og aðrar stórréttir
á landinu. Þangaö þráðu allir að
komast á þvi svæði, er heyrði
réttinni til, og þangað streymdi
jafnan fjöldi fólks, nálega hverju
sem viðraði. Þessum liðnu dögum
hefur verið svo lýst:
,,Þessi þjóðhátið bar ekki ein-
kenni nútimaþjóðhátiðar: engin
fyrirfram samin dagskrá með
ákveðnum ræðum og öðrum
skemmtiatriðum. En fólkið
skemmti sér samt. Það hagaði
sér eins og þvi var sjálfu eðlileg-
ast: hitti fjölda vina og kunn-
ingja. gekk með þeim um nesið á
meðan bjart var og ræddi hugðar-
efni sin. Þegar dimma tók, dró
það sig upp undir klettana og
myndaði söngflokka. Klettarnir
hjálpuðu hljóðinu til þess að ber-
ast um mannabyggðina i nesinu,
og nutu söngelskir menn oft
unaðslegra radda i þessari söng-
höll náttúrunnar. Þegar einn
söngflokkur hætti, myndaðist
brátt annar. Á milli leitaði fólkið
til vinanna i tjöldunum, fjalla-
Ungt fólk og ekki enn til stái 'OBfcHma-atá' »mynd: Isak.
/
Rangæskt réttabros undir rótum Hekiu. Ljósmynd: Gunnlaugur Tryggvi Karlsson.