Tíminn - 26.11.1972, Blaðsíða 11
Simimcliitrnr 2(í. nóvember li)72
TÍMINN
11
'v.
*í ,
* »
«* *
■’^r ■ Jl*
’X
Nú er vetrarlegt um aðlitast — en samter verið að bræða sild. Myndin sú arna hlýtur að hala verið tekin. áður en „ævintýrið” ylirgaf Vopnfirðinga.
við áætlun frá Framleiðsluráði
landbúnaðarins um uppbyggingu
sláturhúsanna i landinu.
Sauðfé og slátrun.
— Vel á minnzt: Sláturhúsið.
Hvað slátruðuð þið mörgu fé i
haust?
— Þrátt fyrir þetta góða sumar
i sumar, var slátrað nokkru fleira
núna en i fyrra, þegar talan fór
niður i ellefu þúsund, en hafði iðu-
lega farið upp i fimmtán þúsund
áður á árum. En þessi lága tala i
fyrra er auðvitað bein afleiðing af
hinum gifurlegu fjársköðum i
ágústmánuði.
En svo ég svari þessu beint, þá
var nú i haust slátrað 12.517 dilk-
um og um það bil hálfu áttunda
hundraði af fullorðnu fé. Aukn-
ingin i kjötframleiðslunni er um
26 tonn frá árinu i fyrra.
— Hvað var meðalfallþunginn
mikill i haust?
— Meðaltalið var 15.83 kg, en
var ekki nema 15.49 árið áður.
Segja má, að þetta sé allgóð
meðalvigt, og ég man eftir að
minnsta kosti einum dilk, sem
var nokkuð yfir þrjátiu kiló-
grömm. Þvi miðurhef ég ekki hér
hjá mér upplýsingar um sjálft
metið, né heldur methafann, svo
það er bezt að segjá ekki neitt, til
þess að vera nú ekki að móðga
neinn að þarflausu.
— Sauðfé og tiðarfar er órjúfan-
lega tengt hvort öðru. Hvernig
ga» mönnum i göngurnar?
— Yfirleitt var hausttiðin frem-
ur góð, og það gaf ágætlega i allar
göngurnar. Þetta góða veður
hefur eiginlega haldizt fram að
þessu, þangað til núna um þessa
siðustu helgi (það er að segja
næst-siðustu helgina i nóvember.
Ég veit ekki, hvenær þið birtið
þetta spjall okkar). En núna, um
siðustu helgi, skali á bráðófært
norð-austanveður, sem náði yfir
Norður- og Austurland. Þá hlóð
niður svo miklum snjó hjá okkur i
Vopnafirði, að annað eins hefur
ekki komið, að minnsta kosti ein
þrjú eða fjögur ár.
Vegir og feröamenn
— Það er þá vist allt á kafi
núna, 21. nóv., þegar þetta viðtal
er tekið upp?
— Já. Það er allt á kafi i snjó.
Flugsamgöngur hafa legið niðri,
en reynt hefur verið að ryðja snjó
af vegum til þess að greiða fyrir
m jólkurflutningum.
— Þú nefndir þarna aðeins flug-
samgöngur. Eru ekki vegirnir út
úr héraðinu allir ófærir?
— Jú, biddu fyrir þér. Þeir eru
svo sannarlega bráðófærir, allir.
Það vita nú vist allir, sem til
þekkja, að við höfum löngum ver-
ið i ákaflega slæmu, eða réttara
sagt ófullkomnu vegasambandi.
Það er ekki fyrr en i fyrrasumar
og svo aftur i sumar, sem unnið
hefur verið að uppbyggingu veg-
arins á milli Vopnafjarðar og
Möðrudals, það er að segja i sam-
band við Austurlandsveg. Að visu
höfum við nokkuð komizt leiðar
okkar með þvi að fylgja strand-
lengjunni og fara leiðina Þórs-
höfn-Slétta og svo áfram. Auðvit-
að er það miklu lengri leið, og á
undanförnum árum hafa verið á
henni kaflar, eins og til dæmis
hálsarnir upp af Þistilfirðinum,
sem yfirleitt hafa alltaf orðið
ófærir i fyrstu snjóum. En nú i
sumar sem leið var unnið þar
mjög mikið að vegagerð, svo það
er nú von til þess, að við getum
notað þá leið meira en verið hefur
að undanförnu.
Næstum ekkert hefur verið
unnið i veginum yfir Hellisheiði,
enda að visu ekki hægt að gera
allt i einu. En við leggjum mikla
áherzlu á,að þegar lokið verður
uppbyggingu vegarins á hinni
svokölluðu Möðrudalsheiði, verði
undinn bráður bugur að þvi að
gera góðan veg yfir Hellisheiði og
tengja okkur þannig betur við
Austfirðina, sem við höfum verið
svo lengi einangraðir frá. Það er
mjög áberandi, hve fólk er farið
að ferðast miklu meira i gegnum
Vopnafjörð en áður var. Þegar
menn koma að norðan, þá gera
þeir mikið af þvi að fara i gegn-
um Mývatnssveit og þaðan beina
leið niðurá Fljótsdalshérað og i
Firðina. En i bakaleiðinni aka æ
fleiri út Jökulsárhlið, yfir Hellis-
heiði, norður i Vopnafjörð og sið-
an noröur Strandir. Þar með er
hringnum lokað, og það er áreið-
anlega ekki nein tilviljun, að
þetta fer svo mjög i vöxt, sem
raun er á. Það þarf ekki heldur
mikla framsýni til þess að sjá
fyrir aukninguna i þessu, eftir að
hringvegurinn um landið verður
kominn i gagnið.
— Þú nefndir þarna, að þið ætl-
uðuð að gera upphækkaðan veg til
Möðrudals. En segðu mér eitt:
Ætlið þið virkilega til eilifðarnóns
að láta veginn liggja á snjó-
þyngstu svæðunum, sem til eru i
heiðinni, svo sem eins og sunnan i
Kálfelli, sunnan undir Bruna-
hvammshálsi — og auk þess svo
að segja fram á blábrún Bustar-
fells, sem er stórhættulegur hlut-
ur, einkum að vetrinum?
— Já, þú segir nokkuð — og það
er von.að þú segir það. Vissulega
eru þessir staðir, sem þú nefndir,
mjög snjóþungir. En ég get glatt
þig með þvi, að þessi nýja upp-
bygging vegarins þræðir ekki
þann gamla i öllum atriðum. Per-
Framhald á bls. 13