Tíminn - 17.12.1972, Side 12
TÍMINN
Sunnudagur 17. desember 1972
ÍSLENZK HEIMSPEKI
Stjörnusambandsstöðin sótt heim —
Fræðzt um kenningar dr. Helga Pjeturss
— Það sem þúsundir milljóna hafa haldið vera
líf í andaheimi eða goðaheimi, er líf ó öðrum
hnöttum — Upphafsorð Nýals
llinn 28. janúar á næsta ári eru
liðin 24 ár frá láti eins mesta
hugsubar, visindamanns og pers-
ónuleika, er island hefur alið, og
jafnvel þótt vióar væri leitaö,
doktors llclga Pjeturss. Er hann
cinkum þekktur fyrir upp-
götvanir á svifti jarftfræftinnar og
cr heimskunnur og vifturkenndur
i'yrir uppgötvanir á eftli og
myndun móbergsins islenzka,
sem kollvörpuftu fyrri hug-
myndum. Ilann rannsakafti
einnig margt fleira i islenzkri
náttúru og ritafti greinar þar um i
erlcnd visindarit. llöfuftritgerft
hans cr ritgcrftin Om Islands
Geologi, sem út kom árift 1905, og
tekin var gild fyrir doktorsvörn
vift Hafnarháskóla þaft ár. Þctta
þekkja allir, sem á annaft borft
hafa fylgzt meft þróun islenzkra
visinda.
Erindi þessarar greinar var að
kynna annan þátt i ævistarfi
doktors Helga, sem hann helgaði
þrjátiu siðuslu ár ævi sinnar. Þar
er um að ræða rannsóknir og
kenningar, sem enga hliðstæðu
eiga i heiminum. Eftir 1910 sagði
Helgi skilið við jarðfræðina og
snéri sér að þvi, sem hann áleit
miklu mikilvægara, og það var að
skýra samhand og samstillingu
lifvcranna i alheiminum. Taldi
hann sig hafa gert meginupp-
götvanir i þessu efni, sem nauð-
synlegt væri að koma á framfæri.
Arið 1922 kom út fyrsta og jafn-
framt grundvallarrit hans um
þessi. efni,er bar nafnið Nýall. t
sama flokki ritaði hann siðar 5 rit
til viðbótar, Framnýal, Samnýal,
Þónýal, Ennnýal og Viftnýal. t
þessum ritum setur Helgi fram
þær kenningar, að lif hljóti að
vera á óteljandi jarðstjörnum
geimsins, og ekki bara ófullkomið
lif, heldur hljóti það viða að vera
komið mun lengra i átt til full-
komnunar en hér á jörð. Hann
setur þaö fram sem meginatriði
fyrir okkur að ná sambandi við
þessar fullkomnu verur, en sam-
bandið lelur hann nást einkum i
svefni eða gegnum miðla. Með
þessu gefur Helgi einfalda og, að
þvi er virðist, eðlilega skýringu á
draumnum, fyrirbæri, sem
margir hafa glimt við að skýra,
en oftast án teljandi árangurs.
Skarpleiki til að draga réttar
ályktanir af hlutunum var alla tið
megineinkenni Helga. Hann var
visindamaður til dauðadags (28.
jan. 1949), trúr hinni visindalegu
aöferð. Ekki entist honum aldur
til, frekar en mörgum, er miklir
visindamenn eru taldir, að færa
óyggjandi sörinur á kenningar
sinar. t minningagrein um Helga
segir á einum stað: „Allar til-
raunir til að litilsvirða kenningar
Helga Pjeturss á sviði liffræð-
innar. hljóta þvi að vitna um það
eitt, að þeir, sem það gera, hafa
takmarkaðan skilning á eöli
visinda og væri sæmzt að koma
þar hvergi nærri”.
t lok þessarar ófullkomnu
kynningar á doktor Helga
Pjeturss skal þess loks getið, að
hann hefur verið talinn manna
bezt ritfær á islenzka tungu. Er
allt, sem hann skrifar, óvenju
vandað.
Eitt kvöldið fyrir skömmu
brugðum við okkur á sambands-
fund (miðilsfund) hjá Félagi
Nýalssinna, og er hluti þessarar
greinar byggður á þeirri upplifun.
En meginefnið er byggt á viðtali
við formann félagsins, Kjartan
Kjartansson, sem skýrði okkur
frá helztu kenningum Helga
Pjeturss, tengslum þeirra við
nútima visindi, trúarbragðasögu
mannkynsins o.fl.
1 lok greinarinnar er sagt frá
þróun félagsins og starfsemi þess
i dag.
Kenning Helga Pjeturss
um eðli drauma
— Eftir langar athuganir kemst
Helgi að þeirri niðurstöðu, að
draumar eins manns séu ávallt að
undirrót vökulif annars, sagði
Kjartan. Það, sem einn dreymir,
er það^sem annar er að upplifa á
sömu stundu. Með nákvæmri
athugun sést þetta einna bezt á
þvi, að ef þig dreymir, að þú
horfir á sjálfan þig i spegli, þá
þori ég að fullyrða það, að þú
munt aldrei sjá þitt eigið andlit i
speglinum, heldur andlit annars
manns. Þetta kemur til vegna
þess, að það er annar maöur að
horfa á sjálfan sig i spegli. Og sú
mynd og það heilaástand, sem
skapast við að beina sjónum sin-
um á einhvern hlut, og (i þessu
tilfelli) við upplifun þess að horfa
á sjálfan sig i spegli, á sér ákveð-
ið ástand i heilanum. Hugsun er
ekkert annað en efnafræðilegar
breytingar i heilanum.
Sú hreyfing, sem samfara er
efnafræðilegu breytingunum i
heilanum, getur framkallazt i
heila annars manns, þannig að
sá, sem sefur, sér sýnir, sem þó
eru ekki orðnar til fyrir starfsemi
heila hans,heldur annars manns.
Með sýninni fær hann hugsana-
föruneyti, og þ.á.m. ég- til-
finningu þess, er raunverulega
horfir i spegilinn.
t stuttu máli: ástandið, er
skapast i heila þess manns, sem
horfir i spegilinn. Hann leiðir sig
i heila annars manns. Fer það
fram með geislun, en það er of
langt og visindalegt mál til þess,
að hægt sé að útskýra það hér til
nokkurrar hlitar.
Megnkjarni draumakenn-
ingarinnar eða ef til vill
draumauppgötvunarinnar
Með þessum formála er hægt að
snúa sér beint að kjarna upp-
götvana Helga Pjeturss. Þann,
sem horfir i spegilinn, kallaði
Helgi drauingjafa, en
draumþega, þann sem dreymir.
Þá uppgötvar Helgi það stór-
kostlegasta af þvi öllu. Hann
kemst sem sé að þeirri niður-
stöðu, að draumgjafinn sé i lang-
flestum tilfellum ibúi annars
hnattar.
Sönnunin
Ef þig dreymir til dæmis, að þú
sért að horfa á stjörnuhimin, þá
kemstu að þvi við nákvæma og
samvizkusamlega upprifjun
draumsins, er þú vaknar, að
stjörnumyndirnar, sem þú sást á
himninum i draumnum, eru allt
aðrar en þær, er sjást frá þessari
jörð. Þess vegna hlýturðu að vera
staddur á öðrum hnetti, nema þú
farir út i eitthvað rugl, eins og t.d.
að þú hafi búið þetta til sjálfur.
Þú getur einnig leitað til nútima
sálarfræði og færð þá allt aðra
skýringu á hlutunum. Þá er þér
sagt, að undirmeðvitundin og
önnur slik vitleysa hafi verið að
verki. Við höfum aldrei fundið
þessa undirmeðvitund og sjáum
ekki nauðsyn þess að nota hana
sem spurningu, þar eð við teljum
Kjartan Kjartansson, formaftur
Félags Nýalssinna.
okkur hafa betri og beinni
skýringu. Hin er alltof langsótt.
Svo að við nefnum fleiri dæmi
tilsönnunar staðhæfingum okkar,
þá gegnir sama máli, er þig
dreymir jarðmyndanir fjöll og
annað slikt, sem þú veizt, að ekki
eru til á þessari jörð. Þá segjum
við, að þar hafi komið til sending
frá draumgjafa á öðrum hnetti.
Þú spurðir áðan, hvaða
skýringu við hefðum á þvi i beinu
sambandi við kenningar okkar,
að menn dreymdi oft og einatt
kunningja sina og kunnuglegt
umhverfi, '-4- er þar ekki um
mótsögn að ræða? Þessu skal ég
sannarlega svara þér. Ég þori að
fullyrða, að næst, þegar þú ætlar
að segja frá slikum draumi, að þú
hafir talað við Gunnu i næsta
húsi, þá finnurðu við nánari
athugun, ef þú manst drauminn
allvel, að Gunna i draumnum var
reyndar rauðhærð, en sú raun-
verulega er ljóshærð. A sama hátt
væri t.d. Austurstræti öðru visi i
draumnum heldur en i veru-
leikanum, og þannig mætti enda-
laust halda áfram. En þess gerist
ekki þörf. Þú skalt alltaf finna
einhvern mun á draum og þeim
veruleika, sem þú tengir hann
við.
Það, sem gerist, er það, að um
leið og þig dreymir, þá rifjast
einnig upp minningasafni þinu
hliðstæð atvik, svo að i heila
þinum blandast saman þin eigin
minning úr daglega lifinu við
upplifun draumgjafans, þú rang-'
túlkar sem sé drauminn.
Hvaða hlutverki þjóna
sambands— (miðils)
tundirnir?
I beinu framhaldi af þvi, sem
þegar hefur verið sagt, skulum
við nú snúa okkur að miðils-
fundinum, sem við förum á rétt
strax, og hlutverki hans. Miðils-
ástandið er svo til alveg sama
eðlis og hinn vanalegi svefn, að
öðru leyti en þvi, að það er hægt
að spyrja miðilinn, um hvað hann
er að dreyma, og hann segir frá
þvi, án þess að vakna.
Við förum inn á fundinn til
miðlanna og höfum samband við
fólk á öðrum hnöttum gegnum þá.
Og þeir, sem koma fram og tala
miftlunum, eru i öllum tilfellum
lifandi menn, ibúar annarra
hnatta. Það eru ekki andar,
draugar, „spirists” á sviðum, eða
einhverju sliku, heldur lifandi
fólk eins og þú og ég, á öðrum
hnöttum.
Sambandið gegnum miðlana er
sjaldan skýrara ep nemur
þekkingu og samhug fundar-
manna. Ef fundarmenn eru sann-
færðir um,að um anda sé að ræða,
kemur það fram i gegnum miðil-
inn, að þetta sé andi. Ef menn
hins vegar skilja réttilega, að um
holdi klædda jarðarbúa er að
ræða, kemur það greinilega og
satt fram, að svo sé.
Fundurinn
Tveir miðlar
Stjörnusambandsstöðin eða
Sambandsstöðin, eins og hún er
yfirleitt kölluð, er til húsa á efri
hæð allstórs tvibýlishúss að Álf-
hólsvegi 121 i Kópavogi. Aðalher-
bergið i stöðinni, sem notað er til
sambandstilrauna, funda og
fleira, er allstór salur. Hátt er til
lofts og veggi þekur fjöldi ljós-
mynda, teknar með sterkum lins-
um af stjörnum og vetrarbraut-
um i geimnum. Á gólfinu er
stjörnukikir og hnattlikan af jörð
vorri, upplýst. 1 einu horni salar-
ins eru stereo-segulbandstæki, og
allan timann, meðan fundurinn
stóð yfir, var leikin af þvi ljúf og
vönduð klassisk tónlist.
Niu rrianns, allt Nýalssinnar,
sátu fundinn, þar af tveir miðlar,
karlmaður og kona. Til viðbótar:
greinarhöfundur og ljósmyndari.
Sem sagt, alls 11 manns. Við sát-
um öll i hring, og uppi við vegginn
sátu miðlarnir tveir hlið við hlið
og héldu i hönd mannanna til
beggja hliða. Setið var með lokuð
augu um stund við lágværa tón-
listina.
Innan skamms fer að bera á
snöggum kippum, eins og af raf-
magnshöggi. Miðlarnir anda
þunglega og snöggt gegnum nef-
ið, og óskýr hljóð heyrast frá
þeim. Allan timann meðan
fundurinn stóð, milli klukkan
hálf tiu um kvöldið til tólf á mið-
nætti, eða svo, komu þessi ein-
kenni fram við og við, og að sögn
viðstaddra, sem þrautkunnugir
eru öllum aðstæðum, sem og
þeirra, er töluðu miðlunum, bar
það vott um, að sambandið væri
ekki nægilega sterkt.
Vikjum ögn að miðlunum
Karlmaðurinn, sem ekki óskað
eftir, að nafns sins væri getið, né
birt mynd af sér, er að likindurr
um þritugt, og hefur hann ekki
komið fram annars staðar sem
miðill. Komst hann fyrst i sam-
band. Konan heitir Sigriður Guð-
mundsdóttir og er frá Keflavik.
Hún er einnig ung, um þritugt eða
yngri, og komst hún i sterkt sam-
band, þegar á leið.
,,Vaxið að áræði, vinir,
og eflið sambandið."
„Hér er fegurra og
fullkomnara líf"
Hér á eftir verða birt brot úr
tölum þriggja manna, allra þjóð-
kunnra, af þeim, sem töluðu
miðlunum. Verður hér ekki sér-
staklega getið, um hvorn miðilinn
er að ræða hverju sinni, enda
komust þeir i samband nokkuð til
skiptis, Sigriður var þó virkust
undir lokin. Voru raddir beggja
mjög annarlegar og frábrugðnar
þeim eðlilegu, og virtist sem oft
þyrfti mikið átak til að tala, svo
að orðin komu nokkuð með
slitringi fram. Var eins og talfær-
in væru stif og óeðlileg.
Miðillinn byrjarað tala — Helgi
Pjeturss hér ...
Viðstaddir— Komdu blessaðpr,
Helgi.
M.: — Það er mikil orka send út
frá þessari stöð, og hér er mikil
samstilling. Það er mikill hugur
til ykkar frá fólkinu hér og vill
það segja frá mörgum tiðind-
um.... Hugsun héðan nær sjaldan
að fullu tökum á jarðarbúum fyrr
en þeir hafa skapað þau skilyrði,
sem nauðsynleg e'ru, og ykkar
stöð er i áttina til. Mjög er vanda-
samt að magna upp aflsvæði,
meðan ekki eru nógu margir, sem
leggja sig fram um að skapa sem
bezt skilyrði. Miklir möguleikar
skapast, þegar minar uppgötvan-
ir, andans uppgötvanir, verða
hafðar að leiðarstjörnu. t þeim
efnum mun það æ meir skiljast,
að fullkomlega er rétt, sem ég
hélt fram um lif á öðrum hnött-
um. Það er ekki fyrr en menn
fara að lita á lifið út frá þessum
sjónarhóli, að tilgangur þess full-
komnast....
Af þessum hnetti, sem ég er nú
staddur á, sem frá öðrum hnött-
um, er hjálpar að vænta fyrir
mannkynið. Sé leitað eftir þeirri
hjálp af skynsamlegu viti og
þekkinu, þurfa menn að láta sér
skiljast, að eins og á meðal
stjarnanna á sér stað orkusam-
band, á sér einnig stað samband
milli lifsins á stjörnunum. Orkan,
sem þar er tengiliður, lifsorkan
sjálf, þarf að vera betur þekkt.
Ómögulegt er að hrekja áhrif
þeirrar orku, þegar athyglin
beinist nægilega að ýmsum stað-
reyndum. Og ég tel, að sú orka sé
lifsuppsprettan sjáíf....
Til að skilja eðli draumlifsins er
nauðsynlegt að athuga margt, og
hugleiða á betri hátt, en gert hef-
ur verið. Hugurinn er i svefni
óvirkur, undir áhrifum annarra
huga, annarra meðvitunda......
Draumsýnirnar sanna þaö, að
umhverfi, sem ekki likist þvi,
sem þekkt er á jörðinni, er á öðr-
um hnöttum. Er þetta svo auð-
velt, að menn komast ekki hjá að
skilja það.
M.: — Niels Dungal læknir
hér....
,V.: — Komdu sæll, Dungal.
M.: — .... Það er reynt að
magna sambandið og vilja marg-
ir styrkja það, islenzkir og er-
lendir.... Það er ekkert vafamál,
Texti: Steingrímur Pétursson
r
Myndir: Róbert Agústsson