Tíminn - 14.10.1973, Síða 32

í lltlli X1>1
sunnuaagur 14. OKtooer 1973.
Einu sinni var kóngur
og drottning i riki sinu.
Drottningin eignaðist
ljómandi fallega dóttur,
sem var svo litil að hún
var rétt á stærð við
þumalfingurinn á
mömmu sinni, þess
vegna var hún kölluð
Þumallina.
Pabba og mömmu
þótti fjarska vænt um
Þumallinu og þorðu
varla að lita af henni.
Þumallina átti fallega
öðuskel, serp hún notaði
fyrir rúm. Mamma
hennar sat oft við
gluggann sinn og horfði
út i garðinn á blómin. og
fuglana. Þá lét hún
skelina út i gluggann og
þar lá Þumallina og
horfði út lika.
Þumallina stækkaði
nú ofurlitið og fékk þá
að koma út i garðinn, til
að leika sér að blómun-
um.
Einu sinni kom til
hennar dálitið skordýr,
sem nefnt er engi-
spretta, hún getur
stokkið margar lengdir
sinar.
Engisprettan kom til
Þumallinu og sagði
,,Komdu á bak á mig, ég
Hérnasjáið þið 9 litla hunda. Þeir
eru allir mjög likir. Fyrst sýnist
ykkur kannsi að þeir séu allir
eins, en það er ekki, en nú skuluð
þið finna hundinn, sem er alveg
eins og sá fyrsti (teiknaður með
hvitu á svart). — en þessi, sem
þið eigið að finna er teiknaður
með svörtu á hvitan grunn
■{? ju jnpung jo QEcj 1 uuipuXui
UBQau juXj snrnj p epuejs qb p eQa
sjq ujeuue p jjOAqQeuue) :jbas
Þumallína
skal vera hesturinn
þinn”. Þetta þótti Linu
gaman. Hún stökk á bak
og engisprettan hoppaði
af stað með hana, út á
græna velli. Loksins
varð Lina þreytt og bað
engisprettuna að nema
staðar, ogþað gerði hún.
Þá var hún komin að
litilli á. Þumallina sagði
við sjálfa sig. ,,Nú vildi
ég bara, að ég ætti bát,
til þess að sigla á þessari
fallegu, lygnu á”.
Þá kom silungur synd-
andi. Hann tók laufblað,
beygði upp brúnirnar á
þvi, svo að það varð eins
og bátur. „Komdu út i
bátinn” sagði hann. ,,Ég
skal vera skipstjórinn
þinn”. Lina sté út i bát-
inn og sigldi lengi á ánni
i sólskininu. Loksins
varð hún lúin og bað
silunginn að renna að
landi, og það gerði hann.
Þumallina skreið upp
á bakkann og hljóp þar i
grasinu. Hún leit i kring
um sig og sá ekki heim,
þá fór hún að skæla og
kalla á pabba og
mömmu.
Litil mús kom út úr
holu. Hún kenndi i
brjósti um Linu og bauð
henni inn. Hún fór inn i
holuna og fékk ber að
borða. Þegar hún var
búin að vera þarna
nokkra daga, fór hana
aðlanga heim. Einn dag
voru þær að ganga úti,
músin og Lina, þá sáu
þær svölu sitja á þúfu.
Svalan var að gráta, af
þvi að flis hafði farið
upp i fótinn á henni og
hún komst ekki heim til
unganna sinna. Þumal-
lina kraup niður og dró
út flisina og þvoði blóðið
af fætinum. Við þetta
batnaði svölunni.
Þegar hún ætlaði að
fara að fljúga upp, sagði
hún við Linu: ,,Þú hefir
verið góð við mig, þess
vegna ætla ég að gera
þér greiða. Komdu upp á
bakið á mér, ég skal
fljúga með þig heim. Ég
á heima undir þak-
skegginu á húsinu þinu.
DAN
BARRY
Þarna ér hann' á leiöinni1
inn i heíli. ~ >_/
j Engin köfunartælcr
Þettá er JM
' venusarbúi. rifl