Tíminn - 23.12.1973, Side 16

16
TÍMINN
Sumiudagur 22. desember 1972
stóra húsinu sinu á Beverly
.
.- ■ •
■ ím . -
a-
. '
engum inn til sín. Tvær kyn-
. ,
:»;;»>:®»:;:;:®>;
;::x
».;:;:»;>::::»;>";,;x
>>:>>>;;>>;>:;>>>>
illiiil
>;>:>>:
> ■■.'■: >:;:;

að vita mikið um litlu stúlk

iw>;»:;l
»>»;;;j
■
> ■
ffiary Pichlord
FYRSTA DROTTNING
HOLLYWOOD HEFUR
SAGT AF SÉR
Uppi á litilli hæð við Summit
Drive á Beverly Hills stendur
stórt og mikið hvitt hús, „Pick-
fair”. Þarna hefur það gnæft i
meira en 50 ár sem tákn um gull-
öld Hollywood. 1 húsinu hefur
Mary Pickford búið siðan Dougl-
as Fairbanks lét byggja það sem
brúðargjöf til hennar árið 1920.
Hann var annar eiginmaður
hennar og nafn hússins er sett
saman úr nöfnunum Pickford og
Fairbanks.
Húsið vekur meiri athygli fyrir
stærð sina en fegurð og umhverfis
er 40 ekra garður. Upprunalega
var eignin helmingi stærri, en
þriðji eiginmaður Mary, Buddy
Rogres hefur selt öðrum lóðir.
Múrinn, sem Douglas Fairbanks
lét reisa um húsið, stendur enn og
þjónar enn þvi hlutverki sinu, að
loka heiminn úti. Að visu koma.
ferðamenn til að skoða hús
frægra stjarna, en þeir virða
Pickfair varla viðlits nú, þvi að
timarnir breytast. A árunum eftir
1920 var þetta það hús i Holly-
wood, sem allir vildu vera boðnir
til, þarna var allt finasta fólkið.
En þannig er það ekki nú.
Ráðsmaður og fimm manna
starfslið býr nú i gestahúsi Pick-
fair og þrir garðyrkjumenn lita
daglega til með garðinum, þar
sem nú rikir þögn. Ekki eru leng-
ur not fyrir bilstjóra og sundlaug
in, þar sem heimsfrægt fólk busl-
aði eitt sinn, er nú auð og yfirgef-
in.
Innanhúss hefur nær engu verið
breytt i nær 50 ár, nema hvar þar
er nú þögn. Andrúmsloftið er
næstum eins og i biðsal dauðans
eða sögulegu safni. Það er einmitt
það, sem þetta hús er — sögulegt
safn.
Likamlega frisk
t stórum skálanum hangir oliu-
málverk af Mary Pickford i hlut-
verki Gwendolyn i „Vesalings
rika stúlkan" frægustu mynd
Mary frá árinu 1910. Þar var hún
litil stúlka með gyllta slöngu-
lokka.
t lokuðum skáp skammt frá er
testell, gyllt,hvitt og bleikt. Það
gaf Napoleon Jósefinu sinni árið
1807 og Douglas Fairbanks kom
með það heim frá Feneyjum árið
1927 og gaf konu sinni. Kjólar og
fatnaður úr kvikmyndunum og
tveir af hinum frægu lokkum er á
þriðju hæðinni.
A annarri hæð i svefnherbergi,
sem hún hefur haft siðan 1920,
liggur Mary Pickford, nú talsvert
á niræðisaldri. Hún fór að hátta
eins og venjulega eitt kvöld árið
1965 — og hefur ekki farið á fætur
siðan.Það var eftir að hún kom
heim frá Paris og hafði séð þar
úrdrætti úr gömlum kvikmýndum
sjálfrar sin. Hún sagði fjölskyldu
sinni og starfsliði, að hún væri
þreytt, hefði unnið hörðum hönd-
um allt sitt lif, frá fimm ára aldri,
og alltaf farið á fætur klukkan
fimm að morgni. Nú ætlaði hún að
hvila sig almennilega. Hún hefði
séð vel um sina og framvegis ætl-
aði hún ekki úr rúminu nema til
að fara á sjúkrahús.
Mary Pickford er ekki likam-
lega sjúk, þó að hún hafi verið
skorin upp við gláku fyrir sjö ár
um. Hún séi; en þarf að nota þykk
gleraugu. Fæturnir eru máttlitlir
eftir margra ára legu og henni er
erfitt um gang.
— EN seint á næturnar, þegar
hún heldur að allir sofi, hef ég séð
hana ganga niður stigann og
skoða húsið og allt það fallega
sem hún á, segir Gwynrte Pick-
ford, frænka hennar.
Undarlegar
vangaveltur
ltúniið er svo stórt, að það virð-
ist fylla út i allt svefnherbergið. 1
litlu rúmi úti i horni sefur eigin-
maðurinn Buddy Rogers. Þegar
hann er ekki heima, sefur ráðs-
maðurinn þarna. Mynd af móður
Mary hangir á veggnum og Osc-
arsstyttan, sem hún fékk fyrir
myndina „Coquette” stendur á
snyrtiborðinu.
Hjúkrunarkona er alltaf i hús-
inu á daginn. Ráðsmaðurinn,
Belgi að nafni Tony de Vos,hefur
oftsinnis sagt upp, en kemur þó
alltaf aftur. Hann vekur Mary um
hádegisbilið og ber upp til hennar
litinn matarbakka og viskýflösku.
Hann talar við hana á frönsku, en
það mál lærði hún hjá einkakenn-
ara á unga aldri i bilnum á leið-
inni til og frá kvikmyndaverinu.
Tony segir henni,hvaða dagur er,
syngur gjarna fyrir hana og
hjálpar henni að setjast upp öðru
hverju.

■ -.l,: