Tíminn - 01.02.1974, Blaðsíða 16

16
TÍMINN
Föstudagur 1. febrúar 1974.
Jón Þórðarson, sem skeytti saman strengina og vann
annað raffræðilegt, sem til féll, stóð og formælti starfi
sínu, og óskaði þess innilega, að hann hefði fylgt í fót-
spor föður síns og pakkað inn f iski. I afturlestum ,,Gir-
ling forseta" voru þrjú hundruð míluf jórðungar af nýj-
um símastreng, og það var eitt af ótal verkefnum Jóns
að mæla hitann í strengnum tvisvar á dag, eins og þetta
væri einhver hitasóttarsjúklingur, og yfirleitt að annast
hann eins og smábarn. Tvisvar á dag leiddu raf-
fræðingarnir straum i gegnum þráðinn til þess að prófa
hann, og fyrir aðeins klukkutima hafði komið í Ijós ein-
hver galli í honum.
— Já,já, og Pallander yfirraffræðingur skammaði
mig, eins og þetta væri mér að kenna, sagði Jón.
— Þú kemur til með að þurfa að vef ja hann upp, sagði
Jónas. Hvar er bilunin?
— Sjö míluf jórðunga frá enda, svaraði Jón. Ég verð
langt fram á nótt að þessu.
Hann tautaði rafmagnað blótsyrði og hrækti út á
mánaglitrandi hafið.
Tunglið var nú komið hátt upp yf ir Hondo-hæðirnar, og
virtist vera svo óskaplega stórt. Það leið upp á við eins og
loftbelgur, og fyrir neðan breiddi Japan úr sér, þögult
eins og draumur, allt frá ógreinilegri ströndinni upp að
Asama-Sama-f jöllunum.
Allt í einu heyrðist stuna frá Jónasi. Kvöldmollan og
tilhugsunin um Kóreu, sem lá þarna fyrir handan, og ís-
land sem var þúsundir mílna í burtu, hafði skyndilega
fyllt hann heimþrá.
— Æi,já,ojá! sagði hann. Ég vildi gjarna gefa mánað-
arlaun og möguleikjana á bónus fyrir það að fá að sjá
Vík og Vestmannaeyjar og Fuglasker rísa úr hafi. Þetta
verður nú síðasta f erðin mín. Ég vil ekki sjá að koma ná-
lægt símastrengjum meira. Ég ætla að ganga í félags-
skap við f rænda minn og fara að salta f isk.
— Hvar átt þú annarsheima?spurði einhver hásetanna.
— Það er í grennd við Skarðsstöð á vesturströndinni.
Við Breiðaf jörð, þar sem áin rennur út í sjóinn, svaraði
Jónas dreymandi.
— Ég hef komið til Skarðsstöðvar, sagði Jón Þórðar-
son. Fyrir f jórum árum fór ég þangað til að gera við
símann. Ég var um borð í „Ceres". Ströndin er fögur
þarna, og feiknarleg laxveiði í ánni.
— Þá hef ur þú kannski kynnzt f rænda mínum, Stefáni
Gunnarssyni? Hann á veiðiréttinn í mestum hluta árinn-
ar, og húsið hans er það myndarlegasta í Skarðsstöð.
— Hann Stefán, ojá, það held ég, að ég haf i séð hann —
stór og mikil karl og á forkunnarfallega dóttur.
— Svala, sagði Jónas ánægjulega. Það er f rænka mín.
— Þú segir nokkuð. Hún er fegursta stúlka á Islandi —
hún leit að minnsta kosti út f yrir að ætla að verða það. Og
hann á veiðiréttinn, segirðu? Eru laxarnir vænir?
— Já, þeir eru ekki amalegir, þegar þeir ganga, og það
bregzt eiginlega aldrei. Þegar ég er búinn að græða nógu
mikið, þá kaupi ég verzlunina. Ég ætla að setjast þarna
að.
— Ég skal koma í félag við þig, sagði Eiríkur, sem
hafði staðið úti við borðstokkinn og horft til lands, án
þess að blanda sér í samtal hinna. Hvernig eru þorsk-
veiðarnar þarna?
— Ég efast um, að þær séu nokkurs staðar meiri. Ufs-
inn, þorskurinn og hákarlinn er hvergi betri en við ís-
land. Og síldin kemur eins og stormsveipur upp að landi.
Tveir menn með dálitla peninga geta grætt vel við
Breiðafjörðinn.
Jón Þórðarson reis á fætur.
— Ég verð að fara að snúa mér að vinnunni, sagði
hann.
Hann hélt aftur á og tók símamennina með sér, að
undanteknum Eiríki. Hásetarnir héldu til híbýla sinna,
en þaðan bárust veikir f iðlutónar. Hásetinn Holger Niel-
sen kunni að leika á f iðlu. Þeir Jónas og Eiríkur voru nú
einir eftir.
— Var þér alvara? spurði Jónas.
— Ha?
— Þetta með að koma í félag með mér?
— Já, það. — Ég veit ekki almennilega. Ég sagði þetta
bara.
— Þetta væri nú ekki svo vitlaust, ef þú hef ðir eitthvað
af peningum. En þú eyðir svo miklum peningum í stelp-
ur.
— Þetta kemur nú úr hörðustu átt! Ég eyði þeim þó
ekki í brennivin eins og þú, byttan þín.
Jónas glotti.
— Ég get nú sagt þér, að brennivín er ekki svo dýrt, ef
maður veit, hvar maður á að kaupa það. Ég eyði pening-
um! Nei, ég er sko sparsamur, og það hef ég alltaf verið.
Veizt þú, hvað ég á mikla peninga í Landsbankanum í
Reykjavík? — Þrú þúsund krónur.
— Þú.sagði Eiríkur.
— Já, ég. Ég er búinn að leggja peninga fyrir síðan ég
var drengur, og símavinnan gefur gott í aðra hönd,
bónusinn og yfirvinnan. Peningar gefa líka peninga.
Ef þú leggur f yrir eina krónu, þegar þú ert f immtán ára,
verður hún orðin að tveim, þegar þú ert þrítugur.
— Og þrem, þegar þú ert dauður, sagði Eiríkur.
— Það er betra að eiga þrjár krónur, þegar maður
drepst, heldur en enga.
Eiríkur stóð kyrr og blístraði lag, sem hann hafði lært
á Timor.Hann heyrði naumast, hvað Jónas sagði, því að
hann var að hugsa um stúlkuna í landi, og braut um það
heilann, hvenær hann myndi fá að sjá hana aftur.
HVELL
?Það tekur enginn eftír
njósnaauganu, þa6 er ^/tolva °S sónvarD
'■eins og fluga.
JEn i þvi eru'
Vi^Ef boröiB er ólöglegt, ^
i' vkemst augaö aö þvl hvers
Svo segir þaö beltinu'1
þinu alla söguna.
^Viöskulum komal
ábarinnámeöan.
■
IHI
I
1
Föstudagur
1.febrúar
7.00 Morgunútvarp
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar. Tónleikar.
13.30 Við vinnuna: Tónleikar.
14.30 Slödegissagan: „Dyr
standa opnar” eftir Jökul
Jakobsson Höfundur les.
(2).
15.00 Miödegistónleikar
Gladys Swarthout söngkona
og RCA-Victor sinfóniu-
hljómsveitin flytja „Ljóðið
um ástina” eftir Ernest
Chausson, Pierre Monteux
stj. Suisse-Romande hljóm-
sveitin leikur tónlist eftir
Chabrier, Ernest Ansermet
stj.
15.45 Lesin dagskrá næstu
viku
16.00 Fréttir. Tilkynningar.
(16.15 Veðurfregnir).
16.20 Popphorniö
17.10 Útvarpssaga barnanna:
„Smyglararnir i skerja-
garöinum”eftir Jón Björns-
son. Margrét Helga Jó-
hannsdóttir les (3).
17.30 Framburðarkennsla I
dönsku
17.35 Tónleikar. Tilkynningar.
18.30 Fréttir. 18.45 Veöur-
fregnir. 18.55 Tilkynningar.
19.00 Veöurspá. Fréttaspegill
19.20 Þingsjá Ævar Kjartans-
son sér um þáttinn.
19.45 Tannlæknaþáttur Ólafur
Björgúlfsson tannlæknir
talar um tannréttingar.
20.00 Sinfóniskir tónleikar a.
Háskólaforleikur
„Akademische
Festouverture” op. 80 eftir
Brahms. Hljómsveitin Phil-
harmonia leikur, Otto
Klemperer stj. b. Pianókon-
sert nr. 2 I f-moll op. 21 eftir
Chopin. Vladimlr Asjkenazý
og Sinfóniuhljómsveit
Lundúna leika, David Zinn-
man stj. c. Sinfónia nr. 4 i
A-dúr „Italska hljóm-
kviöan” eftir Mendelssohn.
Sinfónluhljómsveitin I Pitts-
borg leikur, William Stein-
berg stj.
21.00 Kristin Svladrottning
Séra Árelius Nielsson flytur
síöara erindi sitt.
21.30 Otvarpssagan: „For-
eldravandamáliö — drög aö
skilgreiningu” eftir Þor-
stein Antonsson. Erlingur
Gíslason leikari les (14).
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Moröbréf
Margeirs K. Laxdals, —■
þriðji' hluti-Saga eftir Hrafn
Gunnlaugsson I útvarpsgerð’
höfundar. Flytjendur með
höfundi: Rúrik Haraldsson,
örn Þorláksson og Lárus
Óskarsson.
22.50 Draumvisur, Sveinn
Árnason og Sveinn Magnús-
son kynna lög úr ýmsum
áttum.
23.50 Fréttir I stuttu máli.
Dagskrárlok.
I
ilifllffitl
Föstudagur
1. febrúar 1974
20.00 Fréttir
20.25 Veður og auglýsingar
20.30 Að Heiöargarði. (High
Chaparral) Nýr, bandarísk-
ur kúrekamyndaflokkur. 1.
þáttur. Fyrirheitna landið.
Aöalhlutverk Leif Ericson
og Cameron Mitchell. Þýö-
andi Kristmann Eiðsson.
21.25 Landshorn. Fréttaskýr-
ingaþáttur um innlend mál-
efni. Umsjónarmaður Eiður
Guönason.
22.00 Jass Forum. Norskur
músikþáttur, þar sem Clark
Terry og hljómsveit hans
flytja vinsæl jasslög. Þýð-
andi Heba Júliusdóttir.
(Nordvision — Norska sjón-
varpið)
22.30 Dagskrárlok.