Tíminn - 22.03.1974, Blaðsíða 15

Föstudagur 22. marz 1974.
TÍMINN
15
Umsjón og ábyrgö: Samband ungra framsóknarmanna.
Ritstjórar og ábyrgðarmenn fyrir hönd stjórnar SUF: ólafur Ragnar
Grimsson, Pétur Einarsson.
Vinstri stefna
Ungir framsóknarmenn hafa lengi lagt á það
mikla áherzlu, að þeir teldu Framsóknarflokkinn
vinstri flokk, sem hefði það meginhlutverk að
vera forystuafl vinstri aflanna i landinu — afl,
sem tryggði það nána samstarf vinstri manna,
sem nauðsynlegt er, til þess að vinstri stefna
verði ráðandi i stjórn landsins um langa framtið.
Nokkur ágreiningur hefur verið um það innan
Framsóknarflokksins, hvort þetta sé i raun
meginhlutverk flokksins, eða hvort hann eigi
þvert á móti að vera svonefndur miðflokkur, seni
hefur fyrirfram alveg óbundnar hendur um,
hvort hann starfar með öðrum flokkum til hægri
eða vinstri, og stundar slikt samstarf til skiptis,
eftir þvi hvernig kaupin gerast bezt á eyrinni á
hverjum tima.
Ekki er að efa, að fjölmargir ungir fram-
sóknarmenn, sem og hinir eldri flokksbræður
þeirra viða um landið, lita svo á, að þessi deila
um hlutverk flokksins ætti að vera óþörf af þeirri
einföldu ástæðu, að aldrei hafi staðið til annað, en
að flokkurinn væri og ætti að vera vinstri flokkur.
Og það er vissulega eðlilegt, að framsóknar-
mönnum, sem alizt hafa upp við það i flokki sin-
um, að hann sé stærsti vinstri flokkurinn i
landinu, þyki það nokkuð undarlegt, er ýmsir
menn innan flokksins risa upp og reyna að villa
mönnum sýn með miðflokksþoku sinni.
Það, sem hlýtur að ákvarða stjórnmála-
flokkum-ess i litrófi stjórnmálanna, er hins vegar
ekki aðeins það, með hverjum þeir starfa, heldur
þau stefnumál, sem flokkurinn berst fyrir bæði i
orði og verki.
Og hverjir eru þá stærstu þættirnir i islenzkri
vinstri stefnu?
Þeir felast I eftirfarandi 10 meginbáráttumálum:
1. Samfylkingu alþýðunnar i þéttbýli og dreifbýli
i samræmi við það grundvallarhlutverk sannra
vinstri manna að móta sameiginlegt stjórn-
málaafl allra þeirra, sem aðhyllast hugsjónir
jafnaðar, samvinnu og lýðræðis, sem megni að
móta islenzkt þjóðfélag i anda róttækrar
jafnaðar- og samvinnuhyggju á áttunda ára-
tugnum.
2. Byggðastefnu, sem dugar til að skapa
þjóðfélag jafnaðar og búsetudreifingar.
3. Jöfnuði milli allra þegna þjóðfélagsins.
4. Skipulegri efnahagsstjórn á grundvelli lýð-
ræðislegrar áætlanagerðar.
5. Samstarfi verkalýðshreyfingar og samvinnu-
hreyfingar.
6. Afkomuöryggi fyrir alla þegna þjóðfélagsins.
7. Heilbrigðu lifsgæðamati.
8. Opnara og heiðarlegra stjórnkerfi.
í). Sjálfstæðri islenzkri utanrikisstefnu.
10. óskertu sjálfstæði islenzku þjóðarinnar, þar
sem m.a. verði lögð megináherzla á frjálst,
herstöðvalaust land.
í þessum meginbaráttumálum hefur Samband
ungra framsóknarmanna mótað sér skýra og
ákveðna stefnu, islenzka vinstri stefnu. Ýmsir
mikilvægir þættir þeirrar stefnu hafa þegar verið
bornir fram til sigurs i æðstu stofnun Framsókn-
arflokksins, þ.e. á flokksþingi — þótt misjafnlega
gangi um framkvæmd þeirra i sumum atriðum.
Hins vegar hafa ýmis önnur veigamikil atriði
þessarar vinstri stefnu verið sett á oddinn hjá
ungum framsóknarmönnum, frá þvi að verða
Aðalfundur FUF
í Reykjavík er á
mánudagskvöld
Aðalfundur FUF i Reykjavik verður haldinn n. k. mánudagskvöld, 25.
marz, og hefst hann kl. 20.30 i Tjarnarbúð. Þessi aðalfundur er haldinn i
samræmi við skýrslu sérstakarar rannsóknarnefndar SUF um ólögmæti
þess fundar, sem haldinn var i félaginu 24. október 1973, og samþykkt
stjórnar SUF i framhaldi af þeirri skýrslu.
Á dagskrá fundarins eru venjuleg aðalfundarstörf.
Félagsmenn i FUF i Reykjavik eru hvattir til að fjölmenna á aðalfundinn á
mánudagskvöldið.
SUF
Indriði Aðalsteinsson, Skjaldfönn, Norður-ísafjarðarsýslu:
Að standa við gefin heit
Grein þessi hefur þvi miöur
oröið aö biöa birtingar nokkurn
tima vegna rúmleysis á SUF-
siöunni, og er höfundur beöinn
velvirðingar á þvi. Hann segir i
bréfi til SUF-siðunnar, að
greinin sc „skrifuö af meiri
háttvisi en hægt sé að krefjast
með góðu móti af vinstri fram-
sóknarmanni á þessum
timum”.
Vegna áskorana 170
framsóknarmanna, þeirra á
meðal ýmissa framámanna og
„máttarstólpa” flokksins, eins
og Morgunblaðið nefnir þessi
uppáhöld sin, langar mig til að
leggja örfá orð i belg. Það hefur
að visu aldrei hvarflað að mér,
að ég væri neinn máttarstólpi
eða áhrifamaður, þó ég hafi
starfað innan Framsóknar-
flokksins, frá þvi ég hafði aldur
til, setið flokksþing, verið i
miðstjórn SUF o.fl.
Gestrisni er forn islenzk
dyggð. Hana skortir forsætis-
ráðherra og flokksformann
okkar, Ólaf Jóhannesson,ekki, ef
dæma má af myndum, er hann
brosti breitt (út i hægra
munnvikið), og fast að þvi
breiddi út faðminn, þegar hann
tók á móti 32 flokksbræðrum i
stjórnarráðinu 30. jan. s.l.
Þetta voru honum sjáanlega
aufúsugestir. Munur að fá svona
bakstuðning gegn Ólafi Ragnari
og Eliasi Snæland og öðru
„illgresi” og „Möðruvalla-
pakki”, sem hefur verið að
ganga i skrokk á honum og
heimta,að flokkurinn standi við
loforð sin og stefnu marg-
itrekaða, bæði á flokksþings-
samþykkt og i málefnasamningi
stjórnarflokks okkar, um að
losa okkur við herinn á
kjörtimabilinu — Þvilik dæma-
laus frekja og óbilgirni!!
En þessi atburður er raunar
ekkert gamanmál. Halda menn,
að forsætisráðherra hefði tekið
okkur „Möðruvellingum” og
SUF-mönnum jafnhlýlega og
brosað (út i vinstra munnvikið)
við okkur, ef við hefðum farið i
fylkingu á hans fund og beðið
hann að standa við gefin heit,
uppsögn varnarsamningsins og
brottför hersins? Ég efa það
mjög.
Og þegar þeir, sem vilja fram-
fylgja markaðri stefnu
flokksins, eru kallaðir
„illgresi”, „vargar i véum” og
„klofningsmenn” á siðum
„Timans”, en hinum er loks
hafa skriðið úr skúmaskotunum
og upp i stjórnarráð til að biðja
um oss til handa hersetu er-
lends stórveldis, kannski næstu
11 aldir, er hampað sem „sætu,
þægu og góðu drengjunum
minum” — ja, þá er eitthvað
orðið bogið við flokksforystuna.
Ég held, að okkur mörgum
hafi orðið þessi ótimabæra
gestrisni Ólafs mikið hyrggðar-
efni og styrkt þann grun, að
þessi stjórn muni ekki bera
gæfu til að gera hreint fyrir
sinum dyrum i þessu efni, og
herstöðvamálið, þetta átumein
flokksins um rúmlega 20 ára
skeið, eigi enn eftir að draga
langan óhappaslóða klofnings
og sundrungar meðal vinstri
manna. Hvað er þá helzt til
bjargar?
Einar Ágústsson utanrikis-
ráðherra' nýtur mikils trausts,
ekki einasta flokksmanna,
heldur langt út fyrir þeirra
raðir. Hann hefur staðið sig með
ágætum i ráðherraembættinu,
og skuggi landhelgissamning-
anna hefur ekki fallið á hann.
Ég ætla ekki að ræða þá hér,
þótt ærin ástæða væri til þess,
en vist er, að þorri Vestfirðinga
Framhald á bls. 23
Jón Kristjánsson, Egilsstöðum:
Um undirskriftir
(Jón Kristjánsson á Egils-
stööum er cinn af forystu-
mönnum ungra framsóknar-
manna á Austurlandi og annast
m.a. ritstjórn viö máigagn
flokksins i þvi kjördæmi,
Austra).
Það getur varla farið hjá þvi,
að varnarmálin hafi flögrað að
manni i önn dagsins að
undanförnu, svo mikið hefur
verið um þau rætt og ritað, oft af
meira kappi en forsjá.
En stuttu eftir áramótin
komust þessi mál á nýtt stig
með stofnun samtaka, sem
nefndust „Varið iand”, og með
tilkomu þeirra gafst mönnum
kostur á að kvitta undir það,
hvort þeir viidu hafa áfram-
haldandi hersetu eða ekki.
Forskriftin að þessari undir-
skriftasöfnun var ekki sérlega
tignarleg, en ég mun láta hana
liggja á milli hluta að .sinni, en
vikja fáeinum orðum að
aðferðinni, undirskriftasöfnun
til stuðnings ýmsum málum.
Ég held, að engum blandist
hugur um það, sem á annað
borð vilja viðurkenna
staðreyndir, að undirskrifta-
verkefni næsta flokksþings, sem samkvæmt sam-
þykkt siðasta flokksþings verður haldið á þessu
ári, og gera út um stefnuna i þeim málum.
Vilji fólksins i Framsóknarflokknum er að
okkar áliti ótviræður i þessum baráttumálum.
Það hefur sýnt, að það vill vinstri stefnu jafnt i
orði sem á borði. Það vill, að Framsóknar-
flokkurinn hafi forystu um framkvæmd þeirrar
stefnu og um það samstarf, sem nauðsynlegt er,
til þess að hægt sé að framkvæma hana. Það
hafnar miðflokksþokunni og öllum hugmyndum
um samstarf til hægri i islenzkum stjórnmálum.
Tryggja verður, að þessi skýri vilji fólksins i
Framsóknarflokknum verði ávallt hið ráðandi afl
i reynd.
söfnun er afar ófullkomið tæki-i
til að koma á framfæri réttrH
mynd af skoðunum stórra hópa^
landsmanna. Undirskriftir eins<
og þessar brjóta algjörlega I-
bága við þann grundvölll
lýðræðislegra stjórnarhátta, að +
menn láti i ljós skoðanir sinar +
óháðirán þess að standa auglitil
til auglitis við einhvern áróðurs- 4-
meistara á meðan. Ý
Það er mörgum spurningum +
ósvarað, þegar velt er fyrir sér^
úrvínnslu þessara undirskrifta..
Hvernig er það tryggt, að fólk ■
skrifi aðeins einu sinni undir?'
► Er það tryggt.að það finnist ekki ■
-nöfn á undirskriftalistanum.;
^sem enginn maður ber i raun og "
h-veru? Hvar og hvenær voru ■
^undirskriftalistar látnir ganga? '
►•Voru þeir látnir ganga t.d. á-
Kskemmtistöðum? Þessum og •
Lraunar mörgum fleiri!
^spurningum héld ég,að forráða-■
Framhald á bls. 23 Ý
▼"▼▼▼TTTTTTTTTTTTTTTTT
Athugasemd
Eins og fram kom hér á
siðunni siðast, hefur borizt grein
frá Omari Kristjánssyni um
FUF-málið. Vegna þeirra tak-
markana á rými, sem SUF-
siðan býr við.og efnis, sem lengi
hefur beðið birtingar, verður
ekki hægt að birta greinina fyrr
en i næstu viku.