Tíminn - 19.05.1974, Síða 9

Sunnudagur 19. mal 1974.
TÍMINN
9
Agústa Hauksdóttir og nemandi hennar, Þorbjörg Jónsdottir spila
saman á píanóið. Tímamyndir: Róbert.
hef ekki trú á, að þessi þróun
gangi öllu lengur, en vonandi lag-
ast þetta smátt og smátt. -
Sagði Jónas, að börnin i skólan-
um væru i miklu námi og þvi teldi
hann það eðlilegast, að námið i
Tónlistarskólanum væri tekið inn
i einkunnagjöf hins almenna
skóla. Einnig mætti færa val-
greinafyrirkomulagið niður i
gagnfræðaskólana.
— Einn höfuðgalli þessa
rekstrarfyrirkomulags er sá, að
ekkert sveitarfélag gegnir for-
ystuhlutverki, segir Jónas, þau
visa hvert á annað og fela sig i
skjóli hinna. Það væri vissulega
þægilegra að eiga við eitt sveitar-
félag. Ég vil þó taka það skýrt
fram, að skilningur sveitarfélag-
anna er góður og margt verið vel
gert, sem ekki ber að lasta.
Sagði Jónas, að skólinn hefði
alls staðar fengið beztu viðtökur,
sem völ væri á...
— ...og eiginlega þær ákjósan-
legustu aðstæður, sem mögulegar
eru á þessum stöðum, bætti hann
við.
— Með tilkomu þessa húsnæðis
gjörbreyttust bæði aðstæður og
viðhorf — nú er meira um samspil
nemenda og allt skólastarfið er
heillegra og jákvæðara.
Tónlistarskólinn gengst fyrir
nemendatónleikum á vetrum og
hljómsveit er starfandi við skól-
ann. Nokkuð er um, að nemendur
ferðist á milli deilda og spili hver
fyrir annan.
Að sögn Jónasar, hefur
kennslufyrirkomulagið, — þ.e. að
kenna i sveitunum og alls á niu
stöðum i sýslunni, — gefizt nokk-
uð vel. Sagði Jónas, að það yki
fjölbreytni i skólastarfinu og
kennaraliðið nýttist betur.
— Hver er önnur tónlistarstarf-
semi hér á Selfossi?
— Hér höfum við samkór Sel-
foss, auk kirkju og karlakóra.
Samkórinn söng með Glúmi
Gylfasyni um jólin og Selfoss-
kirkja þrifylltist, — lætur nærri
að um sex til sjö hundruð manns
hafi hlýtt á þeirra söng. Hlutfalls-
lega þykir þessi aðsókn mjög góð.
Ennfremur flutti samkórinn jóla-
dagskrána viðar við góðar undir-
tektir. Tónlistarfélagið stendur
nokkuð oft fyrir tónleikahaldi og
oft koma kórar til bæjarins og
syngja. Sinfóniuhljómsveitin
kemur árlega og svona mætti
áfram telja. Það eina sem er at-
hugavert við þessi mál er skipu-
lagningin, sem þvi miður er nán-
ast engin. Stundum fáum við
fyrirspurnir frá allt að tiu aðilum
um tónleikahald hér i bæ, i sama
mánuðinum, en kannski berst
næsta hálfa árið jafnvel engin
fyrirspurn. Við verðum að lita á
þá staðreynd, að það er yfirleitt
sama fólkið, sem sækir þessa tón-
leika, — og við megum hvorki of-
bjóða né vanrækja þetta ágæta
fólk.
Áður en við Jónas ljúkum okkar
spjalli, segir hann mér, að þess
séu dæmi i skólanum, að fullorðið
fólk setjist á skólabekk. Sumir
hafa kannski á unga aldri lært
litillega og aðrir hafa kannski
eignazt hljóðfæri, og enn aðrir
fylgja börnunum sinum og læra
með þeim.
— Eðlilega er árangurinn mis-
jafn, segir Jónas, en þetta er
ánægjulegur þáttur i skólastarf-
inu.
Þegar ég lit inn i stærri
kennslustofuna aftur hafa nem-
endur farið og aðrir hafa tekið
þeirra sæti. Mig langar til að stela
nokkrum minútum af tima Lofts
S. Loftssonar, kennara, en hann
er að sögn Jónasar hornsteinn
skólans og það er fyrir tilverknað
Lofts, að skólinn starfar i þeirri
mynd sem raun er á.
Loftur býr í Gnúpverjahreppi
og kennir þar i sveit, auk þess sér
hann um kennslu á Skeiðum, i
Hrunamannahreppi og að nokkru
leyti i Biskupstungum, en þar er i
fyrsta sinn kennt i vetur. Þessi
héruð, sem að ofan eru talin,
kynnu að valda skólayfirvöldum
Tónlistarskólans heilabrotum,
þar sem erfiðlega myndi ganga
að fá kennara i þessar sveitir.
Loftur S. Loftsson er fatlaður
maður og er i hjólastól. Lenti
hann i slysi fyrir nokkrum árum,
en dreif sig þá i söngkennaradeild
Tóniistarskólans i Reykjavik og
lauk þaðan prófi.
— Kennslan i sveitunum fer að
mestu fram i barnaskólum og
félagsheimilum, segir Loftur.
Hljóðfæraleikur er aðal kennslu-
efnið og tónfræði er nokkur. Af
minni reynslu hef ég séð, að það
er mikil þörf fyrir tónlistar-
kennslu. Hvarvetna hefur fólk
notað tækifærin, þegar þau hafa
skapazt.
Þegar ég hef kvatt þessa ágætu
menn geng ég út úr kennslustof-
unni og sé hvar nokkrar ungar
stúlkur sitja flötum beinum á
gólfinu, þær hafa tekið upp
flauturnar sinar og nótnabækur,
— og biða þess nú að lærimeistar-
inn ljúki upp fyrir þeim, svo þær
fái meira lært.
—Gsal
f
Fimmtudaginn 25. april (Sumardaginn fyrsta), var tekin fyrsta skófiustunga nýs dansskóla, sem Dans-
skóli Heiðars Ástvaldssonar er að byggja að Drafnarfelli 2-4 i Breiðholti. i skólanum verður rúmlega 100
ferm salur auk eldhúsaðstöðu, snyrtingar og þess háttar. Aætlað er, að kennsla geti hafizt I hinu nýja
húsnæði næsta vetur eða veturinn 1975-1976.
Jp-V mLl
wsx .* . S'g.i
KYNNUAA NÝJA
tjaldhijsvagninn
CHAAAP-LET 500
að Suðurlandsbraut 10
LÚKASVERKSTÆÐIÐ
Sími 8-13-20
SÖLUSTAÐIR:
Hjólbarðaverkstæðiö Nýbarði, Garðahreppi, simi 50606.
Skodabúöin, Kópavogi, sími 42606.
Skodaverkstæðið á Akureyri h.f. simi 12520.
^/arahlutaverzlun Gunnars Gunnarssonar, Egilsstöðum, sími 1158.
Alifugla- eða svínarækt
Til leigu á Suðurnesjum rúmgott og heppi-
legt húsnæði til alifugla- eða svinaræktar,
eða hvoru tveggja.
Stórt ibúðarhúsnæði getur fylgt. Til greina
kæmi einnig samstarf við aðila, er lagt
gæti fram fjármagn til slikrar starfsemi.
Lysthafendur sendi blaðinu tilboð, merkt
Alifugla- eða svinarækt 1803, fyrir 27. þ.m.
>|j Frá Sjálfsbjörg
LÆskulýðsmót Bandalags fatlaðra á Norð-
urlöndum verður haldið á Flúðum, Hruna-
mannahreppi, dagana 6. til 14. júni n.k.
Nánari upplýsingar um mótið eru veittar
á skrifstofu Sjálfsbjargar, Laugavegi 120,
simi 2-53-88.
Sjálfsbjörg — landssamband fatlaðra.
Auglýsið í Tímanum