Tíminn - 28.06.1974, Blaðsíða 6

6
TÍMINN
Föstudagur 28. júni 1974.
mm
Verði ég kjörinn,
mun ég flytjast til
Vestmannaeyja
segir Guðmundur G. Þórarinsson, 3. maður
á iista Framsóknarmanna
í Suðurlandskjördæmi
— Kosningabaráttan hefur gengið mjög vel. Viö
höfum verið sérstaklega heppnir með kosninga-
stjöra, og raunar alla þá, sem veitt hafa okkur liö.
Ég vil sérstaklega nefna Guðna Guðnason, sem
starfaö hefur af atorku og alúð, en jafnframt flytja
þakklæti öllum hinum fjölmörgu, sem lagt hafa
fram gifurlega vinnu við kosningaundirbúninginn.
Við höfum alls staöar fengið mjög jákvæðar
undirtektir, bæði á fundum og I samtölum við fólk.
Menn mega þó ekki láta bjartsýnina ná tökum á sér,
þar sem ihaldið mun vafalaust skila sér, þegar farið
verður að telja upp úr kjörkössunum. En þaö er
óhætt að fullyröa það, að mikill baráttuhugur er i
Framsóknarmönnum á Suðurlandi.
Þannig komst Guðmundur G. Þórarinsson að
orði, þegar við hittum hann að máli I gær og inntum
hann eftir þvi, hvernig kosningabaráttan gengi.
Hann var þá á leiöinni út I Vestmannaeyjar til að
taka þátt i framboösfundinum þar i gærkvöldi, en
við vorum nýkomnir frá Eyjum, þar sem við höfö-
um átt tal við ýmsa Vestmannaeyinga og fundið
greinilega þann samhug, sem myndazt hefur i Eyj-
um um framboð Guðmundar, þannig að allir þeir,
sem við ræddum við, voru á einu máli um, að þeir
litu á Guömund sem sérstakan frambjóðanda Eyja-
manna, og unnið væri að kjöri hans af alefli.
— Þaðer ljóst, sagði Guðmundur, að erfiðasta og
mesta verkefni þingmanna Suðurlandskjördæmis á
næsta kjörtímabili, er enduruppbygging Vest-
mannaeyja. Þess vegna er samvinna við Vest-
mannaeyinga mjög áríðandi þáttur I starfi þing-
mannsins. Ég hef þess vegna tekið þá ákvörðun að
flytjast til Vestmannaeyja, ef ég næ kjöri, til þess að
geta beitt mér að málum þeirra Vestmannaeyinga
sérstaklega.
— Ég vil taka það sérstaklega fram, sagði Guð-
mundur að lokum, aðekkert byggðarlag hefur orðið
fyrir jafn hrikalegum áföllum og Vestmannaeyjar i
þeim gifurlegu náttúruhamförum, sem þar dundu
yfir I janúar 1973. Það er nær ótrúlegt, hversu Vest-
mannaeyingar hafa staðið þessi áföll af sér, og I
sannleika undravert, hversu mikinn áhuga og dugn-
aö þeir hafa sýnt viö að endurbyggja byggðarlag
sitt. Margt hefur áunnizt, en gifurlega mörg verk-
efni eru enn óleyst. Ástæða er til aö harma það, að
rikisvaldinu hefur ekki tekizt að beina örari fjár-
straumi til uppbyggingarstarfsins. Þessi mál verð-
ur að taka föstum tökum.
Framúrskarandi
dugnaðar- og
atorkumaður
— Ég fékk strax þá til-
trú á Guðmundi G. Þórar-
inssyni við fyrstu kynni
okkar, að hann væri harð-
duglegur og drengskapar-
maður, og það var fyrir
þau kynni, að ég átti þátt í
því, að hann skipar nú 3.
sæti B-listans í Suður-
landskjördæmi. Ég lít svo
á, að við Vestmannaeying-
ar hefðum ekki getað feng-
ið betri mann til að vinna
fyrir okkar málstað, eins
og hann hefur margsýnt.
Það er ekkert smáræðis
verk að koma upp 550 hús-
um á nokkrum mánuðum
með öllum þeim erfiðleik-
um, sem þar að lúta. En
það var framúrskarandi
dugnaður og atorka þessa
manns, að gefast aldrei
upp, en berjast til þrautar
og vinna bug á erf iðleikun-
um, sem olli því, og ég
held, að um það séu allir
sammála, bæði pólitiskir
andstæðingar hans, og aðr-
ir, sem honum kynntust í
þeim störfum, að hann sé
réttur maður á réttum
stað. Og ég er alveg sann-
færður um það, að Guð-
mundur kemur til með að
sinna málum Vestmanna-
eyja af sama dugnaði og
sömu atorku í framtíðinni,
og við verðum ekki svikin
af honum. Ég veit það, að
allt tal um það, að Guð-
mundur G. Þórarinsson
hafi auðgazt af verkum
sinum fyrir viðlagasjóð er
óþokkarógur, og við vitum
það öll, að hann er manna
liklegastur til að taka á
þeim verkum, sem að upp-
byggingunni lúta, af sama
drengskap og ósérhlífni og
áður. Okkur er ekki hvað
sizt þörf á því núna að fá
ungan og dugandi mann á
þing, þar sem allir þing-
menn Sjálfstæðisflokksins
eru mjög við aldur, og hjá
sumum þeirra verður þetta
siðasta kjörtímabilið, en
það er nú einu sinni þannig,
að þegar menn eru komnir
svona á síðasta snúning, þá
eru þeir ekkert að berjast
fyrir atkvæðum næst, og
þess vegna eru þeir ekkert
nema deyfðin.
Þannig komst hann Sigurgeir
að orði, þegar við Timamenn báð-
um hann að gefa sér smátima til
að rabba við okkur i kosninga-
önnunum siöastliðiö miðviku-
dagskvöld. Sigurgeir er eins og
allir vita hann Sigurgeir Krist-
jánsson, sem núna skipar 8. sætið
á framboðsiista framsóknar-
manna I Suðurlandskjördæmi, og
þótt Sigurgeir sé þekktur viða um
land, er hann samt þekktastur i
Vestmannaeyjum, en þar er hann
búinn að vera búsettur lengur en
flestir aðrir, fulitrúi framsóknar-
manna i bæjarstjórn I 12 ár og
forseti bæjarstjórnar I 8 ár.
Sigurgeir fór ekki i land, þegar
eldur kom upp i Heimaey, hann
þurfti að bjarga máium við I Eyj-
um til að byrja með, en á þriðja
degi gossins var hann kvaddur til
lands, ásamt Gunnari Sigurvins-
syni til þess að liösinna fólki I
Reykjavik i margs konar félags-
legum vandamálum þess. Þar
voru ótal mál, sem þurfti að sinna
i margvislegum nefndum og ráð-
um, sem sett voru á iaggirnar til
að létta undir með þvi nauðstadda
fólki, sem svo miskunnarlaust og
óvænt hafði þurft að yfirgefa eig-
ur sinar og hverfa á brott frá sinu
heima.
— Vandamálin voru óteljandi
fyrstu vikurnar og öryggisleysið
hjá fólki óskaplegt. Húsnæðis-
vandamálið var stærsti punktur-
inn. Það var erfiður timinn, sem
við áttum i Hafnarbúðum fyrstu
vikurnar. Við gerðum okkar
bezta til að leysa vandamálin, en
lausnin lá svo sannarlega ekki á
lausu. Við byrjuðum á að koma á
laggirnar húsnæðismiðlun,
vinnumiðlun og matsölu, allt
hafði sina þýðingu, og ekki má
gleyma útvarpsþættinum. Strax
fyrstu dagana kynntist ég Guð-
mundi G. Þórarinssyni. Það byrj-
aði með þvi, að við fórum um
Reykjanesið og Reykjavik i leit
að húsnæði. Það voru strax
komnar nokkrar ibúðir, og við
grófum nokkrar upp til viðbótar.
Þar fékkst strax nokkur úrlausn.
Það var fyrir velvilja lands-
manna. Okkur var prýðilega tek-
ið, stórkostlega, — en mig langar
ekki til að lifa þessa daga aftur.
Mér finnst alltaf vanta þetta inn I
það, sem ritað er og sýnt af þeirri
hörmungarsögu, þessa persónu-
legu reynslu fólksins, sem blasti
við manni i Hafnarbúðum, hjá
fólkinu, sem kom þangað.
— Og þarna kynntist þú Guð-
mundi G. Þórarinssyni i starfi?
— Já, þeim dugnaðarmanni og
skipuleggjanda. Og nú er hann
kominn i framboð fyrir okkur.
Mig langar til að koma þvi að hér,
að ég held, að öllum Vestmanna-
eyingum sé það ljóst, að baráttan
stendur á milli Garðars Sigurðs-
sonar og Guðmundar G. Þórar-
inssonar i þessu kjördæmi. Vest-
mannaeyingar verða að gera upp
á milli þessara manna, og ég held
að menn viti, hvað þeir eigi að
gera. Að minnsta kosti er engin
hætta á þvi að hann Guðmundur
týnist i þinginu!
—• Sigurgeir, nú hikaðir þú við
að styðja Magnús Magnússon i
bæjarstjórasæti, þrátt fyrir
landskunnar vinsældir hans?
— Já, það hefur verið stefna
min og framsóknarmanna hér, að
bæjarstjórinn skyldi ekki vera
einn af fulltrúunum, heldur óháð-
ur, eins og tiökast i fleiri bæjar-
félögum, þar sem fleiri flokkar
starfa saman. Þaö vorum við
framsóknarmenn, em felldum
meirihluta Sjálfstæðisflokksins
fyrir 8 árum. Nú er Alþýðuflokk-
urinn orðinn langstærstur sam-
starfsflokkanna, með 3 fulltrúa,
og skýringin hlýtur að vera
nærtæk, þar sem flokkurinn verst
áföllum annars staðar. Þetta er
ekkert vantraust á Magnús, við
höfum unnið saman i mikilli
vinsemd, — en ég hef ekki enda-
laust áhuga á þvi að byggjá
Alþýðuflokkinn upp, þvi að vinnu-
brögð hans hafa alls ekki verið
mér að skapi.
— Hvaða mál finnst þér hafa
verið efst á baugi i stjórnartið nú-
verandi rikisstjórnar?
— Landhelgin er langstærsta
málið, og lifsspursmálið okkar,
og þar vann rikisstjórnin afrek.
Þetta mál stóð eins og bein i hálsi
,,viöreisnar”-stjórnarinnar allt
hennar þrásetutimabil, og svo
gera þeir þennan óheillasamning
viö Breta, þar sem varpað er fyr-
ir borð þeirri kenningu, að
strandriki hafi einhliða rétt til að
færa landhelgina út. Hitt er svo
yfirskin hjá ,,viðreisnar”-flokk-
unum að heimta núna 200 milur,
en þorðu ekki að stiga skrefið út I
50 milur i 12 ár. En það hefur
aldrei staðið á vinstri flokkunum
að gera það bezta i landsréttinda-
málum.
Byggðastefnan er annað
stórmálið, sem ber vott um
stefnubreytingu I landsmálunum.
Árangurinn af þeirri stefnubreyt-
ingu er sá, að fólki hefur fjölgað
úti á landsbyggðinni þvert á móti
þvi, sem áður var. Þetta liggur
meðal annars i þvi, að
fjárveitingar út á landsbyggöina
hafa verið stórauknar t.d. má
geta þess, að við Vestmannaey-
ingar fengum ekki nema 2 mill-
jónir á ári I sjúkrahúsiö, en 20
milljónir siðan vinstri stjórnin tók
við. Sömu sögu er að segja um
hafnarmálin, skólamálin og
tryggingamálin að rikisstjórnin
hefur tekið á sig stórar byrðar
miðað við það, sem áður var. Það
var bara eitt patent hjá ,,við-
reisnar”-stjórninni — að fella
gengið. Það hefur fyrr syrt i álinn
hjá islenzku þjóðinni i sambandi
við efnahagsmálin, og hún hefur
aldrei verið betur undir það búin
en einmitt ,nú að takast á við
slikan vanda. Framsóknarflokk-
urinn verður sterkasta aflið á
vinstri vængnum til að hafa for-
ustu I þvi máli, og ég treysti hon-
um bezt til að leysa það farsæl-
lega.
Menn Ifta
misjöfnum augum
ú erfiðleikana
Jóhann Björnsson skipar 10.
sæti B-listans i Suðurlandskjör-
dæmi. Hann er varamaður
Framsóknarflokksins I bæjar-
stjórn og forstjóri Sjúkrasamlags
Vestmannaeyja.
— Þú hefur sjálfsagt haft nóg á
þinni könnu, meðan á megin-
landsdvöl Eyjamanna stóð, Jó-
hann?
— Já, það má vist segja það.
Það koma margir til min, bæði
vegna starfs mins og svo átti ég
sæti I fjárhagsaðstoðarnefnd á
veguin bæjarins, hjálparstarf-
semi kirkjunnar og Rauða kross-
ins. Þetta var nú eiginlega sama
nefndin og gamla framfærslu-
nefndin, en vegna þessara
sérstæðu ástæðna var starfið
töluvert mikið fyrstu vikurnar.
— I hverju var það helzt fólgið?
— Aöallega i þvi aö veita að-
stoð þeim, sem ekki voru komnir i
vinnu — brúa bilið milli vinnunn-
ar hér og vinnu i landi. 1 sam-
bandi við almannatryggingar og
sjúkrasamlag var talsvert vafst-
ur, þvi að fólkið var svo dreift.
— Skiptu margir um lögheim-
ili?
— Það voru nokkrir.s^m færðu
lögheimili sitt fyrstu mánuðina.
Fólk gerði þetta i fljótræði, vissi
ekki, hvað þetta þýddi. En þó
nokkrir hafa látið breyta þessu
aftur.
/ "
Viðtöl: Baldur Hólmgeirsson
V______________________________J