Tíminn - 28.07.1974, Blaðsíða 8

TÍMINN
Sunnudagur 2«. )áH »74.

t borðstofu önnu I Laufási. Húsgögnin, sem hér sjást, voru mcftal þess, sem bjargaðist úr brunanum á Akureyri 1901.
dags. Læknar stóðu þá ráðþrota
gagnvart þessum sjúkdómi. Hon-
um var ráðlagt sérstakt matar-
æði, og hefur hvarflað að manni
siöar, hvort það hafi ekki gert illt
verra, þar sem þetta mataræði
hlýtur að hafa veikt mjög við-
námsþrek hans. öll þau 8 ár, sem
hann átti ólifuð, neytti hann alltaf
sömu fæðunnar, tvisvar á dag.
Var þaö grjónavellingur og soð-
inn fiskur, helzt rauðspretta, án
kartaflna. A morgnana soðið vatn
meö mjólk i og tviböku, og sið-
degis sama með sandkökusneið.
tlt af þessu brá hann aldrei,
hvorki hér heima né erlendis, sat
i opinberum veizlum með tóman
disk, en neytti sins matar heima
áður en hann fór. Fyrir kom, að
hann léti renna á tungu sinni
súkkulaðibita. Þá fékk hann sér
stundum sódavatn að drekka.
Vitamintöflur þektust þá ekki.
Aldrei orðaði hann veikindi sin,
né þá miklu byrði, sem þeim
fylgdi.
Tryggvi var trúr þeirri stefnu
Ungmennafélaganna, að neyta
ekki áfengis, og aldre'i kom
áfengi inn á okkar heimili. For-
sætisráðherra var þá sá ráft-
herrann, sem hafði risnu fyrir
rikisstjórnina, og hann veitti
aldrei áfengi i veizlum, sem rikis-
stjórnin hélt á Alþingishátiðinni
1930.
Tryggvi sannaði einnig, að ekki
þurfti áfengi til að geta glaðzt
með vinum sinum, og þótt hann
væri I hópi, þar sem áfengi var
um hönd haft, var hann allra
manna glaðastur. Tryggvi var
frábær heimilisfaöir. Lét sér
mjög annt um heimili og börn sin,
sinnti þeim eins mikið og timi
hans leyfði. Spilaði við þau, fór i
leiki með þeim, og ósjaldan —
jafnvel daglega lék har;n á pianó-
ið og lét þau syngja. Þá orti hann
um þau — og börn Dóru systur
sinnar, sem eru fædd og uppalin i
Laufási — visur og heila bragi, og
var þetta sungið við kunna lag-
boöa i tima og ótima. Þetta voru
visur um ýmis dagl. atvik og nú
syngja barnabörnin þessar visur.
Hallgrimur Helgason, tengdason-
ur minn, raddsetti fyrir fáum ár-
um þessar barnagælur, og þær
voru fjölritaðar. — Við bjuggum I
10 ár með Asgeiri og Dóru i Lauf-
ási, og ólust börnin uppi og niðri
upp eins og systkini.
Áhrifanna frá ungmennafé-
lagsskapnum gætti viða, og vitan-
lega arfur frá heimili hans og
uppruna. Andlátsorð föður hans
voru „Guð gefi góðu málefni sig-
ur”. — Hér er til gamans brot úr
brag, sem gerður var um ung-
mennafélaga i kringum 1906 og
þessi visa um Tryggva:
hann unni landi sinu, trúði á land
sitt og þjóð. Hann var vel að sér
um sögu þjóðarinnar og hafði
óbilandi trú á framtiðarmögu-
leikum hennar. Arin 1927-’32, þeg-
ar hann hafði forystu i rikisstjðrn,
munu jafnan verða talin mikið
framfaratimabil i þjóðarsögunni.
Þá var miklu áorkað við litil efni.
Þjóöin var bjartsýn, trúði á mátt
sinn og megin, var i sátt við sjálfa
sig. Þess vegna tókst Alþingis-
hátiðin 1930 svo að sómi varð af.
Þar fagnaði þjóðin unnum sigri,
— var ein i landi sinu — bar ein
ábyrgð á þvi.
Alkunn er trú Tryggva á hlut-
verk bændastéttarinnar, að yrkia
jöröina, gera landið byggilegra.
Hann skildi, að þetta harðbýla
land þarf umhyggju og vernd og
þvi lagði hann sig allan fram til
aö rétta hlut bændastéttarinnar.
Ef landið blæs upp,-verður ekki
annað eftir en verstöð á kletti. Þvi
þarf aö vera i landinu fólk, sem
Fallega ber hann, fundarstjóri
fæturna i dans.
Leiki hver sem leikið getur,
limaburði hans.
Tryggvi var bjartsýnismaður,
Or annarri stofu I Laufási. Fyrir miftju er brjóstmynd af Tryggva Þórhallssyni eftir Rikarft Jónsson.
vill leggja hönd á plóg. Fleyg er
setning föður Tryggva: Gaman er
að sjá tvö strá vaxa þar, sem áður
óx eitt.
Siðustu orð Tryggva fyrir and-
látið, voru skilaboð til vina hans
um að rétta mér og börnunum
hjálparhönd. En þá var „krepp-
an” I algleymingi og viða þröngt i
búi. Við höfðum komið skuldug
frá ráðherradómi, og eftir var að
mennta börnin. Einhverju varð
að fórna, og um tvennt var að
velja, selja Laufás eða bókasafn
Tryggva, sem var æði gott, enda
arfur frá föður hans, afa og lang-
afa. Þvi var fórnað þótt sárt væri.
Það var selt Reykholtsskóla.
Þegar hann andaðist voru börn-
in frá 8 til 20 ára að aldri, Klem-
ens einn hafði lokið stúdentsprófi
og var i Danmörku viö nám.
Alþingishátiðin 1930
Alþingishátiðin 1930 er minnis-
veröur atburður, og viðbúnaður
var mikill á öllum sviðum. Allir
lögðu sig fram til að hún mætti
verða landi og þjóö til sóma, og ég
held að óhætt sé að segja, að svo
hafi orðið, eins og fyrr er að vikið.
Minn þáttur var aðallega fólginn I
þvi, að búa undir hina miklu
gestamóttöku og standa vi^
hlið manns mins. Þá bjó forsæt-
isráðh. i Ráðherrabústaðnum við
Tjarnarg. og haföi svo verið frá
upphafi frá tið Hannesar Haf-
stein. Þar fór fram öll risna rikis-
stjórnarinnar, og i eldhúsinu þar
var matreiddur allur matur —
bæði til heimilisnota og veizlu-
halda, en heimilið nokkuð stórt
fyrir, rheð sjö börn. Heimili okkar
var aðallega á efri hæð, en eldhús
á neðri hæð, og þurfti þvi að bera
allan mat daglega uppá loft.
Neðri hæðin var litið notuð dag-
lega, nema að maðurinn minn
hafði „kóntór” sinn þar. Börnin
-Jt ’T" “■ ' -■*
Hr&isÉ
Gamli hestasteinninn fær aft vera
í garöinum á Laufási. Hann er
sjálfur aft mestu sokkinn I jörft, en
járnhringurinn, sem f hann er
festur, ris yfir grasflötina.
Tímamyndir:
Gunnar