Fréttablaðið - 04.02.2005, Blaðsíða 14

14 4. febrúar 2005 FÖSTUDAGUR
Leitað að vopnum á
gestum de Palace
Enginn fer inn á
skemmtistaðinn de
Palace í miðbænum
nema undirgangast
vopnaleit. Hnífar hafa
fundist á gestum. Flestir
taka leitinni vel. Konur
reyna að smygla inn víni.
Gestir skemmtistaðarins de Palace
í Hafnarstræti í Reykjavík þurfa
að gangast undir vopnaleit áður en
þeim er hleypt inn á staðinn. „Ja,
Reykjavík er bara orðin svona,“
segir Einar Marteinsson eigandi
staðarins sem hann og kona hans,
Thalithya, opnuðu fyrir tæpu ári.
„Við leitum á öllum, bæði að vopn-
um og áfengi. Þetta er gert til að
halda gestum eins öruggum og
hægt er.“ Einar segir það gerast
annað slagið að vopn finnist á fólki.
„Það eru þá aðallega einhverjir
smáhnífar og annað smotterí.“
Hann rifjar líka upp að í sumar-
byrjun í fyrra hafi maður komist
inn sem svo kom í ljós að bar á sér
talsvert af vopnum. „Hann var
með öxi, tvo eða þrjá hnífa, dúka-
hníf og nokkur skrúfjárn. Hann
gerði nú ekkert af sér en við
hringdum í lögregluna og létum
fjarlægja hann,“ segir Einar og vill
ekki hugsa þá hugsun til enda ef
æði rynni á þannig búinn mann.
„Þetta vakti okkur til umhugsunar.
Þegar fólk fer út að skemmta sér
vill það ekki þurfa að spá í hvort
maðurinn sem stendur við hlið
þess geti hugsanlega verið vopnað-
ur,“ segir hann og nefnir hrylling-
inn sem varð á skemmtistaðnum A
Hansen í Hafnarfirði þar sem
maður veittist að öðrum með öxi.
Einar bendir á að vopnaleit tíðk-
ist á öllum stórhljómleikum sem
haldnir eru í Laugardalshöll og
öðrum slíkum húsum. Þá sé þetta
alsiða á klúbbum og danshúsum í
útlöndum. „Þar ganga gestir meira
að segja í gegnum málmleitarhlið
en það er kannski aðeins of mikið
af því góða hér.“ Auk vopnaleitar-
innar skemmta gestir de Palace
sér undir vökulum augum eftirlits-
myndavéla en slík tól eru víða á
skemmtistöðum á Íslandi.
Þeir sem sækja de Palace taka
því jafnan vel að á þeim sé leitað,
sérstaklega ef málin eru útskýrð.
„Þá finnst fólki þetta bara gott og
sniðugt.“ Karlar leita á körlum og
konur á konum. Karlar hafa borið
þá hnífa sem hafa fundist en að
sögn Einars reyna konur oft að
smygla inn áfengi, sem einnig er
illa séð. Og hvort tveggja er gert
upptækt. „Við erum ekki með fata-
hengi fyrir hnífa,“ segir Einar og
finnst miður að þurfa að vakta
gesti sína með þessum hætti. „Það
er rosalega leiðinlegt að segja það
en Reykjavík er orðin eins og lítil
stórborg.“
bjorn@frettabladid.is
SKOÐUN HEIMILISLÆKNIS
KOSTAR 700 KRÓNUR
Börn, elli- og örorkulífeyrisþegar
greiða 350.
HVAÐ KOSTAR ÞAÐ?
„Ekki hið minnsta,“ svarar Steinunn Birna
Ragnarsdóttir, píanóleikari, spurð hvort hún
sjái eftir að hafa sagt sig frá pólitískum
störfum R-listans fyrir næstum einu og
hálfu ári. „Ég tók mér það góðan tíma í að
taka ákvörðunina og hafði fyrir því svo góð-
ar ástæður að ég sé ekki eftir neinu. Þetta
var ekki hvatvís heldur yfirveguð ákvörðun
og maður sér síður eftir þeim.“
Steinunn Birna saknar þess ekki að vera
ekki lengur á pólitíska sviðinu en viður-
kennir að hún vilji breyta mörgu. Og margt
í menningarmálunum mætti fara betur. „Ég
er mjög kvíðin gagnvart ýmsu, til dæmis
framtíð tónlistarkennslu.“ Steinunn Birna
sér þó ljós í myrkrinu og nefnir Tónlistar-
þróunarsjóðinn sem menntamálaráðherra
stofnaði til og eins merkir hún ákveðna
hugarfarsbreytingu til tónlistarfólks og ann-
arra listamanna. „Það hefur alltaf verið litið
á tónlistarfólk og listafólk almennt sem
hinar mestu afætur en nú er að koma í ljós
að tónlist fylgja mikil verðmæti fyrir þjóðar-
búið og það mun hafa góð áhrif á fram-
þróunina. En því miður er ekki hægt að
segja það sama um stefnu borgarinnar,“
segir hún.
Meðal ástæðna þess að Steinunn Birna
sagði af sér voru áform borgaryfirvalda um
að heimila niðurrif Austurbæjarbíós við
Snorrabraut. Frá þeim áformum hefur verið
horfið og vitaskuld gleðst hún yfir því. „Þú
hefur ekki hugmynd um hvað ég er glöð,“
segir hún og hlær.
Steinunn Birna hefur í nægu að snúast í
tónlistinni en hún er í fremstu röð íslenskra
píanóleikara. „Eftir þessa reynslu segi ég;
það er betra að vera í eftirspurn en fram-
boði. Og meðan það er eftirspurn eftir mér
sem píanóleikara þá held ég mig við það.“
Eftirspurn betri en framboð
EFTIRMÁL – STEINUNN BIRNA HÆTTI Í PÓLITÍKINNI
„Mér finnst íslensku tónlistarverðlaunin
gott framtak fyrir íslenskt tónlistarlíf,“
segir Sindri Snær Jensson, gjaldkeri í
nemendafélagi Fjölbrautaskólans við
Ármúla.
„Mugison er mjög góður,“ segir Sindri
um fjögra flokka sigur tónlistarmanns-
ins á hátíðinni. „Ég á enga diska með
honum en hef heyrt lögin hans,“ segir
Sindri:
„Það er búið að hlaða fullt af lofi á
Mugison og hann er þessi feimni, hlé-
drægi gaur sem er í sviðsljósinu, sem
er skemmtilegt. Hann hefur mikla
hæfileika,“ segir Sindri sem var við
undirbúning söngvarakeppni nem-
endafélagsins í Austurbæ í gær.
Sindri er þó ekki alveg viss um val á
söngvara ársinsins, en þann titil hlaut
Páll Rósinkrans:
„Um hver jól gefur hann út tíu laga
disk með lögum sem hann „coverar“.
Páll er fínn söngvari en hann er kom-
inn svolítið út af sporinu. Það hefði
heldur átt að henda fimmtu verðlaun-
unum á Mugison.“
Sindri segir frábært að Hjálmar hafi
hlotið verðlaun fyrir rokkplötu ársins.
„Þeir eiga þetta fyllilega skilið þó skil-
greiningin sé skrítin. Ég hef hlustað á
diskinn þeirra sem er mjög góður.
Hvort sem þeir hafi hlotið verðlaun í
rokk eða reggae flokki þá hefðu þeir
átt það skilið.“
Sindri segist ekki fullkomlega sáttur við
val á hljómplötu ársins, en verðlaunin
komu í hlut Ellenar Kristjánsdóttur fyrir
Sálma: „Mamma hlustar mikið á þessa
plötu og sofnar út frá henni. Diskurinn
er mjög róandi en mér finnst þetta
ekki vera hljómplata ársins.“ Hann hafi
enga hugmynd um hvaða plötu hann
hafi heldur viljað sjá.
SINDRI SNÆR JENSSON
Mugison
hlaðinn lofi
ÍSLENSKU TÓNLISTARVERÐLAUNIN
SJÓNARHÓLL
Aðalfundahrina stórfyrirtækjanna að hefjast:
Nordica vinsælast en menningin sækir á
Fimm af fyrirtækjunum fimmtán
sem mynda úrvalsvísitölu Kaup-
hallarinnar halda aðalfundi sína
þetta árið á Nordica hótelinu. Þrjú
kjósa Grand hótel, eitt Hótel Sögu,
fjögur halda á vit
menningarinnar og funda í söfnum
og listasölum og tvö fyrirtæki
halda sinn fund í eigin húsnæði.
Níu fyrirtæki halda sína aðal-
fundi í salarkynnum hótela. At-
orka, Flugleiðir, Íslandsbanki,
Landsbankinn og Straumur stefna
hluthöfum sínum í sali Nordica
hótelsins við Suðurlands-
braut. Þar þykir aðstaða
góð enda hótelið nýlegt
og búnaður líka. Burðar-
ás, Kögun og Össur
verða hins vegar á
Grand hóteli við Sigtún
og halda þar í hefðir.
OgVodafone fer svo í
Vesturbæinn, á Hótel Sögu.
Menningarsetur ýmisskonar
eru vinsælir staðir til aðalfunda-
starfa og velja fjögur fyrirtækj-
anna fimmtán að halda sína fundi á
slíkum bæjum. Actavis verður í
Listasafni Íslands og fer ágætlega
á því þar sem fyrirtækið er helsti
stuðningsaðili safnsins. Aðalfund-
ur Bakkavarar verður að öllum lík-
indum í Þjóðminjasafninu, KB
banki heldur sinn fund í Salnum í
Kópavogi og Samherji í Ketilhús-
inu á Akureyri.
Marel og Medcare Flaga halda
hins vegar sína fundi í höfuðstöðv-
um sínum, Marel í Austurhrauni í
Garðabæ og Medcare Flaga í Síðu-
múlanum í Reykjavík.
Aðalfundir eru jafnan afar
formlegar samkomur og sjaldnast
miklir átakafundir. Gestir mæta í
sínu fínasta pússi, fá ársskýrsluna
í hendur og hlýða á helstu stjórn-
endur útlista afkomu síðasta árs og
framtíðarstefnu fyrir-
tækisins. -bþs
Arndal
Árdal
Barðdal
Bergdal
Blöndal
Breiðdal
Bryndal
Eydal
Fossdal
Geirdal
Gröndal
Hafdal
Haukdal
Heiðdal
Hraundal
Hvanndal
Kaldal
Laxdal
Laufdal
Laugdal
Líndal
Mýrdal
Nordal
Reykdal
Reyndal
Skjóldal
Snædal
Stardal
Steindal
Vatnsdal
MEÐAL DALA Í NÖFNUM FÓLKS
Mannanöfn:
Yfir þrjátíu
dalir í síma-
skránni
Fjöldi landsmanna er kenndur við
dali af ýmsu tagi og er það líkast
til algengasta ending íslenskra
ættarnafna. Lausleg athugun leið-
ir í ljós að Blöndal nafnið sé al-
gengast og skipta þeir hundruðum
sem það bera. Nóg er að líta til
svokallaðs þjóðþekkts fólks til að
sjá hve algengt Blöndals-nafnið
er. Koma þar þingmennirnir Hall-
dór og Pétur upp í hugann, tónlist-
arsystkinin Magga Stína og Sölvi
og fjölmiðlafólkið Auðunn og
Margrét.
Bryndal og Steindal eru svo á
hinum enda kortsins, örfáir bera
þessi nöfn. Einstaka Íslendingur
ber svo bara Dal og er þar rithöf-
undurinn Gunnar hvað þekktast-
ur.
Ættarnöfn eru annars fátíð hér
á landi, langflestir Íslendingar
kenna sig við föður sinn.
Fyrir um tvö hundruð árum fór
að bera verulega á upptöku ættar-
nafna og komst í raun í tísku. Fór
það fyrir brjóstið á mörgum og
meðal annars var reynt að hindra
ættarnafnaæðið með lögum. Í dag
er heimilt að taka upp ættarnafn
að því gefnu að hefð sé fyrir í
landinu. Upptaka nýrra ættar-
nafna er á hinn bóginn ólögmæt.
- bþs
FR
ÉT
TA
B
LA
Ð
IÐ
/G
VA
EINAR MARTEINSSON
VEITINGAMAÐUR
„Við leitum á öllum, bæði
að vopnum og áfengi. Þetta
er gert til að halda gestum
eins öruggum og hægt er.“
SNJÓKASTALAKEPPNI
Slóvenar reyndu með sér í snjókastalakeppni
á dögunum. 103 lið tóku þátt í keppninni
sem haldin var þrettánda árið í röð.
M
YN
D
/A
P
14-15 (24 klst) 3.2.2005 18:53 Page 2