Tíminn - 07.03.1975, Blaðsíða 8

8
TÍMINN
Föstudagur 7. marz 1975
MIKILVÆGUR
ÞÁTTUR í
VARÐVEIZLU
ÍSLENZKRA
HANDRITA
Sýning d handrita-
viðgerðum í Safnahúsinu

t glerskápnum, þar sem þetta handrit er til sýnis, er lltill miöi
með aöeins þrem orðum. Þau eru: fiíi, mygla, músaát, — ogmá
segja, að lengri útskýringar heföu veriö þarflausar.
Handrit, sem ekki er byrjaö aö gera viö.
UM þessar mundir eru liöin 10 ár,
siöan sett var á stofn sérstök viö-
geröarstofa viö Þjóðskjalasafn
tslands. Viögeröarstofan gerir
jöfnum höndum viö skjöl og
skjalabækur I Þjóöskjalasafni og
handrit og bækur i Landsbóka-
safni tslands. Starfsemi þessi
hefur reynzt söfnunum mjög
heiiiadrjúg, þó aö verkefnin séu
fleiri og stærri en stofan fær enn
annaö.
Forstööukona viögeröarstof-
unnar hefur frá öndverðu veriö
frú Vigdis Björnsdóttir, sem
upphaflega bjó sig undir starf sitt
viö nám i Englandi hjá hinum
kunna handritaviðgerðarmanni
Roger Powell, en hefur slöan
fariö nokkrar námsferðir til Eng-
lands og annarra landa. Með
henni vinna að viðgerðunum
þrjár konur i hálfu starfi hver.
NU hefur verið sett á fót sýning i
anddyri Safnahússins við
Hverfisgötu til aðminnast 10 ára
afmælis þess merka starfs, sem
stofan hefur haft með höndum.
Þar er sýnt, hvernig þessi viðgerð
fer fram og efni þau, sem notuo
eru við starfsemina. Einnig
getur að lita sýnishorn af þvi, sem
gert hefur verið á stofunm undan-
farinn áratug. Enn fremur má sjá
þar skjöl, sem illa eru leikin af
ýmsum ástæðum, svo sem göml-
um fúa, músétin skjöl og skjöl,
sem harðneskju hafa sætt af
mannavöldum, bæði fyrir og eftir
að þau komust i safn.
Með þessari sýningu er ekki
eingöngu ætlunin aö bregða upp
mynd af þvi, hvernig gera má við
illa farin skjöl og handrit, heldur
er henni einnig ætlað aö brýna
fyrir mönnum aö koma i veg fyrir
þann voða og kostnað, sem
skemmdir á skjölum og handrit-
um hafa i för með sér.
A slnum tima gekkst Kvenstú-
dentafélag Islands fyrir þvi, að
islenzk kona færi utan til að læra
handritaviögerðir. A Viögerðar-
stofu Þjóðskjalasafns hafa fram
að þessu eingöngu starfað konur.
Það er þvi ekki ófyrirsynju, að
efnt hefur verið til framan-
greindrar sýningar i húsakynnum
safnanna á kvennaárinu 1975.
Hér hefur eldurinn gerzt helzt til nærgönguli, og reyndar var það
„eldur I Kaupinhafn”, þótt þá væru löngu slokknaðir iogarnir,
sem léku um Islenzk handrit I þeirri borg á dögum Arna
Magniissonar.
Þetta handrit er á þvi stigi meðhöndlunar, sem við getum
kallað „hálfviðgert”.
Verkinu er lokiö og handritiö „útskrifað” frá Vigdisi Björnsdóttur
og samstarfskonum hennar. Tlmamyndir Róbert.
Nærfærnar kvenhendur eru komnar til skjalanna. Hér er búið
að þvo handritið og Hmbera það.