Tíminn - 17.04.1975, Blaðsíða 14

14
TÍMINN
Fimmtudagur 17. april 1975.
því, að hún tókst þessa ferð á hendur. Daginn eftir sendi
hún Sögu símskeyti og lét hana vita, að hún væri komin
heilu og höldnu til Vesturbæjar. I sömu ferðinni kom hún
í póst bréf i til Gretu, í því var myndin af Gústaf.
Haustið leiðóðfluga, laufið bliknaði og dagarnir stytt-
ust. Katrín átti fullt í fangi með að bjarga sér, þegar
veður tóku að spillast, stormarnir herjuðu og regnið
buldi á klöppunum, svo að þær urðu sleipar og viðsjálar
völtum fótum. Svo fékk hún gigt í skrokkinn og varð a
hírast meginhluta sólarhringsins í rúminu. Dætur Lydíu
komu iðulega hláupandi til þess að vita, hvernig henni
liði og hlynna að henni.
Þær þrábáðu hana að gera boð eftir Sögu.
,,Þú verður að f lytja til Maríuhafnar, Katrín. Þú getur
ekki verið hér ein í vetur", sögðu þær.
En Katrín sat við sinn keip, og Lydia bað dætur sínar
að þreyta hana ekki með þessari rekistefnu. ,,Katrín fer
héðan aldrei", sagði hún.
Þær mæðgurnar útveguðu Katrínu brenni og kveiktu
upp í eldavélinni á morgnana, því að haustvindarnir urðu
kaldari og áleitnari með hverjum degi.
,,Nú er hætt að loga og komin góð glóð", sagði ein af
dætrum Lydíu við Katrínu eitt nistingskalt haustkvöldið.
„Ég skrepp hingað út seinna í kvöld og sný spjaldinu".
„Þakka þér fyrir, barnið mitt", tuldraði gamla konan.
„En þú þarft ekki að koma aftur. Þú hefur við nóg að
snúast heima. Ég bjarga mér sjálf. Ég reyni sjálf að
snúa spjaidinu".
,, En ertu viss um að þú getir það, Katrín?"
„Já-já. Farðu nú heim, barnið mitt. Ég bjarga mér
sjálf. Guð blessi þig, barnið mitt".
Telpan bauð góða nótt og fór, og Katrín varð ein eftir.
Það var hrollkalt inni, þrátt fyrir glóðina í eldavélinni,
og vindurinn gnauðaði ömurlega í reykháfnum. Það er
bezt, að ég setji spjaldið fyrir, hugsaði gamla konan
og skreiddist með erfiðismunum fram úr rúminu og
staulaðist að eldavélinni. Hún tók í spjaldkeðjuna, togaði
rösklega í hana, lokaði eldhólfinu vandlega og lagðist
siðan fyrir. Hún hnipraði sig saman undir ábreiðunni til
þess að njóta ylsins sem bezt. Það seig á hana mók, en
svo vaknaði hún aftur við einhverja undarlega tilfinn-
ingu. Hana sárverkjaði í höf uðið, og þegar hún ætlaði að
rísa upp við olnboga, snerist allt f yrir augunum á henni.
Hún hneig út af. Henni hafði f undizt vera reykjarstybba
inni, en það gat varla verið, það hlaut að súga nóg utan
með gömlu og slitnu spjaldinu. Það seig aftur á hana
mók, og nú dreymdi hana hina Ijúfustu drauma.
Það var sumar, hásumar, kornuppskerumánuðurinn,
og sólin skein í heiði. Unaðsf ögur sveit blasti við sýn, það
var í senn bæði Álandseyjar og Austurbotnar. Hamingju
samt, syngjandi fólk stóð á akri og skar korn og skrýfði.
Það dansaði með bundinin í fanginu, og það voru blóm í
hárinu á stúlkunum. Lítil börn léku sér í brekku við stórt
tré, greinar trésins svignuðu undan þunga stærri og feg-
urri epla en nokkurt mannlegt auga hefur litið. Silfur-
tærir lækir liðuðust milli blómaskrýddra bakka, og fugl-
ar kliðuðu í skógi. Og nú bar Katrín kennsl á fólkið.
Þarna var faðir hennar. Hann hélt á vænu rúgbundini,
sem hann vó í hendi sér, og hafði stungið upp í sig bleik-
gullnu hálmstrái, og það glitraði á það í gráu skeggi
hans. Katrín brosti, gamli maðurinn var eins og nægju-
semin sjálf, íklædd holdi og blóði. Og hún þekkti þarna
marga aðra, bæði Álendinga og Austurbotnafólk. Var
ekki Sandra litla þarna á hlaupum meðal barnanna?
Bláu augun tindruðu af gleði.
Nú litu allir upp og störðu veifandi og hlæjandi niður
yfir akurinn. Neðan sjávargötuna kom hópur ungra
manna. Það voru áreiðanlega sjómenn. Þeir kölluðu
glaðlega til fólksins á akrinum og byrjuðu að syngja
f jörugan sjómannasöng. Katrin þekkti suma í hópnum —
já, flesta. Uss, hafiðekki hátt! Varekki Elríkur þarna —
og hló svo sekin í fallegu tennurnar hans? og Gústaf
gekk við hliðina á bróður sínum og hélt handleggjunum
um hálsinn á honum. Svo sungu þeir og hopppuðu eftir
hljóðfallinu. Já, hér var söngur í lofti. Geimurinn ómaði
af himneskum söng, sem bergmálaði í allra hugum, og
lyfti þeim á vængjum sínum til hæstu hæða. Katrín fann,
að hún elskaði alla, alla, og hana langaði til þess að
þrýsta þeim að hjarta sínu, án þess að gera sér nokkurn
mannamun. En nú beindist hugur hennar að öðru. Lítið
skip sigldi þöndum seglum inn víkina. Það glampaði á
stefnið eins og gull, og seglin voru drifhvít að sjá í sól-
skininu. Oldurnar freyddu við kinnungana eins og glitr-
andi silfur. Hár og gervilegur maður stóð við stjórnvöl-
inn. Katrín flýtti sér til strandar. Nú kom Jóhann sigl-
andi, nú var biðin á enda, nú var allt f ullkomnað.
Sögulok
FIMMTUDAGUR
17. april
7.00 Morgunútvarp. Veður-
fregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10.
Morgunleikfimi kl. 7.15 og
9.05. Fréttir kl. 7.30, 8.15 (og
forustugr. dagbl.), 9.00 og
10.00. Morgunbæn kl. 7.55.
Morgunstund barnanna kl.
9.15: Guðrún Jónsdóttir les
„Ævintýri bókstafanna”
eftir Astrid Skaftfells (15).
Tilkynningar kl. 9.30. Þing-
fréttirkl. 9.45. Létt lög milli
atr. Við sjóinn kl. 10.25:
Ingólfur Stefánsson ræðir
við Þórhall Hálfdánarson
starfsmann rannsóknar-
nefndar sjóslysa. Popp kl.
11.00: Gisli Loftsson kynnir.
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 A frlvaktinni. Margrét
Guðmundsdóttir kynnir
óskalög sjómanna.
14.30 „Viðlegan á Felli”.
Eirikur Sigurðsson
rithöfundur talar um Hall-
grim Jónsson skólastjóra og
barnabækur hans.
15.00 Miðdegistónleikar. Ger-
vase de Peyer og Daniel
Barenboim leika Sónötu i
Es-dúr op. 120 nr. 2 eftir
Brahms / Elisabeth
Schwarzkopf syngur lög eft-
ir Richard Strauss, hljóm-
sveit Berlinarútvarpsins
leikur með George Szell
stjórnar / Paul Lukacs og
Ungverska rikishljómsveit-
in leika Konsert fyrir lág-
fiðlu og hljómsveit eftir
Bartók, Janos Ferencsik
stjórnar.
16.00 Fréttir. Tilkynningar.
(16.15 Veðurfregnir). Tón-
leikar.
16.40 Barnatimi: Ágústa
Björnsdóttir stjórnar. Vorið
kemur: Frásagnir og ljóð.
17.30 Framburðarkennsla i
ensku.
17.45 Tónleikar. Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Fréttaauki.
Tilkynningar.
19.35 Mælt mál. Bjarni
Einarsson flytur þáttinn.
19.40 Leikrit: „Óli plukkari”
eftir Inge Jobansson. Áður
útvarpað 1962. Þýðandi:
Þorsteinn O. Stephensen.
Leikstjóri: Indriði Waage.
Persónur og leikendur: Óli
skósmiður, Gestur Pálsson.
Selma, kona hans, Arndis
Bjömsdóttir. Britta, dóttir
þeirra, Helga Bachmann.
Klara, grannkona, Nina
Sveinsdóttir. Jón granni,
Jóhann Pálsson. Frits bila-
sali, Helgi Skúlason. Larson
þingmaður, Jón Aðils.
20.30 Orkumál og stóriðja.
Páll Heiðar Jónsson stjórn-
ar umræðuþætti i útvarps-
sal.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Kvöldsag-
an: „Tyrkjaránið” eftir Jón
Helgason. Höfundur les (6).
22.35 Létt músik á siðkvöidi.a.
Leo Ferre, Julietti Greco og
Felix Leclerc syngja frönsk
lög. b. Joshua Rifkin leikur
lög eftir Scott Joplin.
23.25 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrálok.
SJÁIST
með
endurskini