Tíminn - 30.09.1975, Blaðsíða 4

4
TÍMINN
ÞriOjudagur 30. september 1975
fjölskylda hans að dveljast þar
hjá honum. Lögregluþjónn
nokkur, Kostas Sterghiou að
nafni, var látinn gæta þeirra, og
að sögn Theodorakis kom hann
svo svivirðilega fram við þau og
geri þeim lifið svo óbærilegt, að
hann áleit bezt að senda konuna
og börnin aftur til Aþenu.
Þegar brottfarardagurinn
rann upp, læsti lögregluþjónn-
inn Theodorakis inni i eldhiis-
inu, á meðan hann framkvæmdi
mjög nákvæma likamsleit á
konunni og börnunum. Siðan
sagði hann þeim að hypja sig á
brott, og leyfði þeim ekki einu
sinni að kveðja. Theodorakis
segist hafa setztniður i örvænt-
ingu og samið lag og ljóð um
þennan atburð.
Þegar Theodorakis var loks
fluttur frá Zatouna, kvaddi hann
Kostas Sterghiou með eftirfar-
andi orðum:
— Ég strengi þess heit að búa
svo um hnútana, að þú getir
aldrei gengizt við nafninu þinu!
Og Theodorakis —stóð við heit
sitt. Ljóðið sem hann orti heitir
„Nafn mitt er Kosta Sterghiou”,
og hann lýkur ævinlega dagskrá
sinni með þvi að flytja það.
Kostas Sterghiou hvarf spor-
laust, skömmu eftir að
Theodorakis varð frjáls á ný.
Trúlega hefur hann skipt um
nafn.
★
Khumjung, fundu slóð eftir
óþekkt dýr, nokkrum vikum eft-
ir að árásin var gerð á Lhakpa.
— Við rákumst á slöðina af
algjörri vilviljun, segir dr. Jan
Kolsar, einn af leiðangurs-
mönnunum. — Hún var aðeins i
nokkur hundruö metra fjarlægð
frá tjaldbúðunum okkar. Við
störðum lengi á þessi risastóru
spor og trúöum fyrst ekki okkar
eigin augum. Siðan röktum við
slóðina f um það bil tvo kiló-
metra, þar til hUn hvarf á isi-
lögðu svæöi.
— Þetta voru spor eftir mjög
stórt dýr, segir Bogdan
Jankowski hásólakennari, sem
einnig var i hópnum. — Dýr,
sem er óþekkt okkur mönnun-
um . Við tókum fjölmargar ljós-
myndir af þessum sporum, sem
voru næstum 35 sm löng og það
var u.þ.b. einn metri á milli
þeirra. Þegarvið komum aftur i
tjaldbUðirnar, fletti ég upp i bók
um snjómanninn, sem ég hafði i
fórum minum. Þar var mynd af
spori, sem talið var vera eftir
þennan margumtalaða snjó-
mann. Myndin var tekin i' leið-
angri á þessum sömu slóðum
árið 1936, og það er engum blöð-
um um það fletta að það sem
hUn sýnir, er nákvæmlega hlið-
stætt þvi sem við sáum þarna.
Meðfylgjandi myndir eru af
Lhakpa Sherpani og Nam Rai
lögreglumanni.
Smalastúlkan og
MiHið hefur verið rætt og ritaö
um' snjómanninn ógurlega á
undanförnum árum. Margir ef-
ast um að hann sé yfirleitt til,
aörir fullyrða, að þeir hafi séð
hann. Og ei má gleyma fótspor-
unum, sem alltaf sjást ööru
hvoru i snævi þöktum hliðum
Himalayafjalla. Þeir sem telja
sig hafa séð snjómanninn segja,
að hann líti út eins og óhugnan-
legt sambland af manni og apa.
Sautján ára gömul smala-
stúlka i Nepal hélt þvi fram ekki
snjómaðurinn
alls fyrir löngu, að snjómaður-
inn hefði ráðizt á hana, og sfðan
limlest og drepið fimm af dýr-
unum hennar. Þaulreyndur lög-
reglumaður Nan Rai að nafni
rannsakaði mál stUlkunnar, og
skoöaði hræin af dýrunum.
Hann segist vera sannfærður
um aö stúlkan segi satt. — Ekk-
ert dýr, sem ég þekki, hefði get-
aö drepið dýrin á jafn hroðaleg-
an hátt. Ég hef aldrei séö annað
eins. — Þar að auki fann ég fjög-
ur för eftir fætur og tvö eftir
Hvar er Kostas
Sterghiou?
Grfska tónskáldið Mikis
Theodorakis hefur komið fram
hefndum á þeim manni, sem
hann telur að hafi komið einna
verst fram við sig um ævina.
í tíö herforingjastjórnarinnar
i Grikklandi var Theodorakis
um tíma i stofufangelsi i
Zatouna, Peloponnesos, og fékk
hendur. Fótaförin voru u.þ.b. 35
sm löng og 15 sm breið. Þau
voru djUp, og það sýnir að snjó-
maðurinn er mjög þungur. För-
in eftir hendurnar voru mjög
greinileg. Eftir þeim að dæma
hefur snjómaðurinn aðeins f jóra
fingur á hvorri hönd, og förin
voru hvorki meira né minna en
28 sm löng og 10 sm á breidd, en
svo stóra hönd hefur ekki nokk-
ur maður.
SmalastUlkan, sem heitir
Lhakpa Sherpani og er frá
Khumjung í Nepal, segir aö
ófreskjan hafi skyndilega ráðizt
á sig, þar sem hUn stóð á ár-
bakka, ásamt dýrunum, og var
að fá sér vatnssopa. — Hann
fleygöi mér út i ána, og sfðan
réðst hann á vesalings kúna
mfna. Lhakpa segist hafa haft
góðan tima til aö virða fyrir sér
þessa hræðilegu skepnu, meðan
hUn misþyrmdi dýrunum og
drap að lokum kUna og fjórar af
sjö geitum I hópnum.
• — Þetta var áreiðanlega
snjómaðurinn ógurlegi, segir
Lhakpa ákveðin. — Hann var
svartur f framan, og lfktist mjög
manni. Hann var þakinn löng-
um, dökkum hárum, og hann
var ógurlega langur — að
minnsta kosti tveir metrar.
Hann var með hvita rönd frá
brjósti niður á maga, og aðra á
miðju enninu. AugabrUnirnar
voru gráar og miklar og augun i
honum voru kringlótt eins og I
nauti. Varirnar voru svartar og
þykkar, og munnurinn ógurlega
stór. Það voru tennurnar lika
og þærvoru snjóhvitar og sterk-
legar ekki ósvipaðar tönnum I
fólki. Fingurnir voru digrir með
langar neglur, og fæturnir voru
ekki .ósvipaðir og á fólki. Það
var hræðilega vond lykt af hon-
um.
Pólskir fjallgöngumenn, sem
höföust við í tjaldbUöum i aðeins
22 kilómetra fjarlægð frá
DENNI
DÆMALAUSI
Þetta er mamma min. Og svo á
ég Ifka hund.