Tíminn - 05.03.1976, Síða 13

Föstudagur 5. tnarz 1976.
TÍMINN
13
Mjólkinni hellt niöur. Tlmamynd Karl.
VERKFÖLL ERU OG
VERÐA ALLTAF TIL SKADA
— segir Haukur Halldórsson bóndi f Sveinbjarnargerði
KS—Akureyri — Haukur Hall-
dórsson, bóndi I Sveinbjarnar-
gerði á Svalbarösströnd, er einn
fjölmargra kúabænda, sem urðu
fyrir óbætanlegu tjóni vegna
verkfallsins. 80-90 mjólkandi kýr
eru i Sveinbjarnargerði, auk um
50 kálfa og geldneyta. Mjólkur-
magnið úr kúnum er nálægt 1000
litrum á dag. Mjólkurtankar eru
þar fyrir um 3600 ltr., en auk þess
reyndiHaukur að geyma 4000 ltr i
plastpokum, sem hann setti i
plasttunnur og gróf i snjóskafl
skammtfrá bænum. Allri þessari
mjólk hefur bóndinn nú orðið aö
hella niður, þar sem verkfallið
hefur dregizt á langinn og ekki
fengizt leyfi til að vinna úr mjólk-
inni. Verðmæti mjólkurinnar,
sem farið hefur I súginn á þessum
bæ, er liðlega hálfrar milljón
krdna virði.
Fréttamaður Timans hitti
Hauk að máli, skömmu eftir að
hann hafði lokiö við að hella þess-
um verðmætum niður, og spurði
hann álits á verkfallinu.
— Verkföll eru að minum dómi
öllum til skaða. Bændur eru lág-
launastétt, og viö megum illa við
þeim búsifjum, er við höfum nú
orðið fyrir. Hjá okkur er þetta
bein kjaraskerðing. Við verðum
að gefa skepnunum sama magn
af fóðri og áður, þótt við losnum
ekki við afurðimar. Tökum sem
dæmi, að stæði verkfall yfir i hálf-
an annan mánuð og ég orðið að
hella niður allri mjólkinni á þeim
tima, hefðu svo að segja allar
minar árstekjur mnnið út i sand-
inn. Er slikt forsvaranlegt? Það
má ef tilvillsegja, að verkföll hafi
verið nauðsynleg aðgerð fyrir
30-40 árum, en undanfarin ár hafa
þau ekki reynzt verkafólki það
vopn i kjarabaráttunni, að dugað
hafitil kjarabóta. Kjarasamning-
ar gerðir undir verkfallsaðgerð-
um eru alltaf nauðungarsamn-
ingar, sem fólk telur sér yfirleitt
ekki skylt að hsilda. Sú er lika
raunin, að bæði átvinnurekendur
og verkalýðsforystan eru pressuð
til samninga, eftir að út i verkfall
er komið. Stóran galla á kerfinu
tel ég vera, að launþegasamtökin
skuli ekki öll vera með sama
samningstima. þvi að meðan svo
er ekki, geta smáhópar launþega
lamað og jafnvel stöðvað stórar
atvinnu- og þjónustugreinar.
ASl-forustan talar mikið um lág-
launastefnu, þ.e.a.s. að bæta hag
hinna lægstlaunuðu, en raunin er
hins vegar sú, aö hún framfylgir
alls ekki láglaunastefnu I reynd
að minum dómi. Hinar svokölluðu
launajöfnunarbætur vom upphaf-
lega greiddar til að jafna launa-
misrétti, en siðan gerist það, að
allir fá þessar bætur. Svona að-
geröir álit ég alls ekki launajöfn-
unarstefnu I framkvæmd. Bænd-
ur áttu einnig að fá, og fengu
sumir hverjir láglaunabætur, en
framkvæmd þeirra var hreint út
sagt skripaleikur. Ég álit einnig,
að launamisrétti sé alltof mikið.
Hvaða réttlæti er i þvi að vissir
starfshópar hafi margföld laun
bænda og verkamanna, og hvaða
rök em fyrir þvi, að t.d. mjólkur-
fræðingar og kjötiðnaðarmenn, er
vinna úr afuröum bænda, hafi
langtum hærri laun en þeir? Og
fram hjá þeirri staðreynd verður
ekki gengið, að fyrir erfiðustu og
sóöalegustu störfin bera menn
ævinlega minnst úr bitum, þó svo
að þau störf séu jafnnauðsynleg
öðrum störfum þjóðfélagsins.
A.S.Í. tel ég einnig hafa mis-
stigið sig viðvikjandi skattalækk-
ununum. Láglaunamenn hafa
yfirleitt svo litlar tekjur, og þar af
leiöandi lága skatta, að það atriði
skiptir þá sáralitlu máli. Hins
vegar veldur það minnkandi
samneyzlu, sem er mjög til óhag-
ræðis fyrir láglaunafólk. Ég álit,
að rikisstjórnin og atvinnurek-
endur hafi allt of seint farið af
stað til móts við launþegasamtök-
in I upphafi vinnudeilanna. A.S.l.
hafði gefið upp ákveöna samn-
ingspunkta með nægum fyrir-
vara, en þeim var ekki sinnt i
tima. Aðlokum þetta: Verkalýðs-
leiötogi nokkur lét svo um mælt
fyrir skömmu, að samningarnir
og verkfallsaðgerðirnar færu vel
og hátiðlega fram, en ég sé afar
litið hátiðlegt við það að þurfa að
hella niður verðmætum fyrir
mörg hundruð þúsund krónur. En
hátiðleg verður hins vegar sú
stund, er við íslendingar losnum
við verkföll og vinnudeilur og það
óbætanlega tjón, er það veldur
þjóðfélaginu i heild.
Úr fjósinu i Sveinbjarnargerði.

Timamynd Karl. Haukur bóndi grefur m jólkurtunnur I snjó.
Tlmainynd Karl.

Raunvísindastofnun Háskólans
skipt í fimm rannsóknarstofur
SJ-ReykjavIk Um siðast liðin
áramót tók ný reglugerð um
Raunvisindastofnun Háskólans
gildi, og skiptist hún i fimm rann-
sóknastofur: jarðvisinda-, eðlis-
fræði-, stærðfræði-, efnafræði- og
reiknistofu.
Raunvisindastofnun Háskólans
var stofnuö árið 1966 Fyrirrenn-
ari stofnunarinnar var Eðlis-
fræðistofnun Háskólans, sem var
stofnuð árið 1957 jafnt og prófess-
orsembætti I eðíisfræði.
Prófessorsembætti þessu hefur
Þorbjörn Sigurgeirsson gegnt frá
upphafi.
Frá þvi að RH var stofnuð,
hefur Magnús Magnússon
prófessor gegnt þar forstöðu og
leitt stofnunina farsællega I gegn-
um fyrsta áratuginn. Hefur
stofnunin dafnað vel og sannað
tilverurétt sinn margsinnis. Nú
starfa 70 manns við stofnunina.
Forstöðumenn rannsóknastof-
anna hafa nýlega verið kjörnir til
fjögurra ára, og eru þeir:
Siguröur Þórarinsson fyrir
jarðvisindastofu, Páll Theodórs-
son fyrir eðlisfræöistofu, Eggert
Briem fyrir stærðfræðistofu, Sig-
mundur Guöbjarnason fyrir efna-
fræðistofu og Oddur Benediktsson
fyrir reiknistofu.
Formaður stjórnar stofnun-
arinnar er kosinn af deildarráði
Verkfræði- og raunvisindadeild-
ar, og var Sveinbjörn Björnsson
kosinn til næstu fjögurra ára.
Stjórn stofnunarinnar skipa
stjórnarformaöur, forstöðumenn
rannsóknastofa og einn fulltrúi
kosinn til eins árs i senn af öllum
starfsmönnum stofnunarinnar.
Þessi fulltrúi er nú Sigrún Helga-
dóttir.
Stjórn stofnunarinnar fjallar
um öll sameiginleg málefni
rannsóknastofa, samþykkir
rekstraráætlanir stofanna, til-
lögur um fjárveitingar og skipt-
ingar þeirra milli stofanna og
staðfestir reikningsyfirlit liðins
árs. Stjórnin markar stofnuninni
stefnu i rannsóknum og hvað
snertir val meiri háttar verkefna.
,Hún skipuleggur samstarf stof-
anna eftir ástæðum og tekur
ákvörðun um sameiginleg
rannsóknarverkefni.
1 nýju reglugerðinni er
heimilaö að ráða framkvæmda-
stjóra til að sjá um almennan
rekstur stofnunarinnar, og skal
framkvæmdastjórnun vera aðal-
starf hans. Búið er að auglýsa
þessa stöðu og umsóknarfrestur
rann út 15. fébrúar s.l. Atta
umsækjendur sóttu um stööuna.
Karlakór Keflávikur og Karlakórinn Þrestir iHafnarfirði efna til óvenju fjölbreyttra tónleika, sem
verða haldnir i Bæjarblói, Hafnarfirði, föstudagskvöldið 5. marz og I Félagsblói, Keflavlk, laugardaginn
6. marz.
Auk framangreindra kóra, sem syngja bæði sitt I hvoru lagi og sameiginiega, mun koma fram
blandaður kór frá Hafnarfirði, tvöfaldur kvartett frá Keflavlk og einsöngvararnir Inga Maria Eyjólfs-
dóttir, Hafnarfirði, og Ilaukur Þórðarson, Keflavik, sem syngja einsöng og tvlsöng.
Stjórnendur kóranna eru Gróa Hreinsdóttir og Eirlkur Sigtryggsson og undirleikarar m.a. Agnes
Löve, Gróa Hreinsdóttir og Ingvi Steinn Sigtryggsson.
Með tónleikahaldi þessu er stefnt að nýbreytni I samstarfi kóra og I tónlistarllfi Hafnarfjarðar og
Keflavlkur.