Tíminn - 06.04.1976, Qupperneq 12

12
TÍMINN
Þriðjudagur 6. april 1976.
LEIT MÍN AÐ PATTY HEARST
ATTUNDI
HLUTI
Erfinginn
— eftir Steven Weed, fyrrverandi unnusta Patty Hearst
Við upphaf kynna okkar hugs-
aði ég litið um fyrirætlun Pattyar
að skipta um nafn. Mér var að
sjálfsögðu ljóst að fjölskylda
hennar var um margt æði óvenju-
leg. Hún hlaut að hafa átt við erfið
aðlögunarvandamál aó etja. En
ég áleit þó að ákafar tilraunir
hennar við að „vera Hearst”
væru einkum unglingskenjar. Sú
var lika raunin. Þó ekki að öllu
leyti. Að sumu leyti var um að
ræða viðbrögð fullorðinnar
manneskju við óumflýjanlegri
staðreynd. Ég skynjaði þetta
ósjálfrátt þegar ég kom i fyrsta
skipti á heimili foreldra hennar.
Ég man að ég virti fyrir mér
fornmiðjasafn þeirra og söguieg-
ar minjar. Sumir þessara muna
voru úr Hearstkastalanum við
San Simeon. Mér flaug i hug að
það hlyti að hafa verið ærin raun
að fylla upp i það skarð, sem W.R.
gamli skildi eftir við fráfall sitt.
En það var ekki fyrr en
nokkrum árum eftir þessa fyrstu
heimsókn mina aö mér varð
smám saman ljóst hversu satt
þetta var. Sérhver Hearsterfingj-
anna varð að aðlaga sig á ýmsan
hátt að þeim áhrifum og kenjum
sem W.R. skildi eftir sig auk þess
sem þjóðsagan heimtaði sitt.
Hearsthjónin virtust einhvers
konar afleiðing.
Um haustið 1973 vorum við
Patty i leiguflugvél með foreldr-
um hennar á leið til San Simeon. i
5000 feta hæð komumst við út úr
skýjaþykkninu og flugum yfir
kastalann nokkrum sinnum. En
kastalinn var eins og hluti af
Disneylandi. Frændi Pattyar og
frænka stóðu úti við kastalann og
veifuðu okkur. Það voru þau Bill
og Bootsie. Vélin lækkaði flugið
og lenti svo á einkaflugbraut, þar
sem bill beið okkar.
W.R. gamli átti fimm syni.
Auðveldast er að skilja hvers
vegna Bill gengur næst þvi aö
vera eftirmynd föðurins. Honum
tekst þetta býsna vel. Að þessu
leyti er Bill hinn fullkomni arftaki
jafnt að nafni til sem ég i útliti og
framkomu. Þá er enn að nefna að
lifsmáti hans er i anda Hearsts
gamla. Hann sést i fylgd með
áhrifamiklum stjórnmálamönn-
um, kvikmyndastjörnum og
vinsælu fólki úr samkvæmislif-
inu. Hann skrifaði vikulegan dálk
i blöðin og birtist þar eins konar
Hearstafbrigði af Ameriku-isma,
sem mótaðist af auði og áhrifum.
Loks er að nefna nafnspjöld og
númeraspjöld hans, sem á stóð
W.R. yngri.
Það verður að segjast, að þriðja
kona Bills, Bootsie er alveg rétt
kona fyrir hann. Bootsie Hearst
er fyrrverandi slúðurdálka-
höfundur. Orka hennar virtist
óþrjótandi og sjálf var hún
ævintýralega mikil að vexti og
holdafar. Hún fór á fætur eld-
snemma á hverjum morgni og
gerði leikfimisæfingar i tvær
klukkustundir við tónlist af kass-
ettusegulbandi. Zsa Zsa Gabor er
meðal vina hennar. Hún kallar
alla vini sina elskur. Þá er hún
glannalega kærulaus á hestbaki.
Einu sinni kastaðist hún af baki
og mjaðmagrindarbrotnaði. En
ekki var hún búin að jafna sig
eftir þaö þegar hún var komin á
hestbak á ný.
XXX
Þau Bill og Bootsie voru hvort
við annars hæfi. Það var alltaf
skemmtilega óraunverulegt að
heimsækja þau til San Simeon.
Við ókum upp þennan bugðótta
veg, að drifhvitum kastalanum.
Við gægðumst inn i risastór vöru-
hús á landareigninni. Þau voru
troðfull af ýmsum eignum W.R.
Flestir þessara gripa höfðu ekki
litiö dagsins ljós i mörg ár. Við
fórum með Bottsie i útreiðartúr á
landareigninni, lékum okkur i
sundlauginni undir grænleitum
myndastyttum og blésum rykið af
flösku af Búrgundarvini frá 1824,
sem við fundum i vinkjallaran-
um. Siðast en ekki sizt snæddum
við dagverð úti á grasvellinum
bak við stórt bóndabýli i Viktori-
önskum stil. Þetta var elzta bygg-
ingin i San Simeon og var einu
sinni miðstöð Hearstveldisins.
George Hearst byggði þennan
búgarð árið 1865 með hinni ungu
brúði sinni, Phobe. Landið var
48000 ekrur. Hann festi kaup á
þessu landi eftir að hann datt i
lukkupottinn i Homestake nám-
unum. Hvort þeirra um sig
gróðursetti akran á landareign-
inni. Þar gnæfa nú tvö risastór
eikartré sem tákn um hjónaband
þeirra. Sérhvert ár fóru þau með
hestvagni frá San Franciseo með
einkabarn sitt, William. Þegar
vel viðraði að vori og gróðurinn
grænkaði fór fjölakyldan i um-
svifamikil ferðalög með tjöld og
þjónustulið upp i hæðirnar ofan
við búgarðinn og snæddi þar.
Sagan segir að W.R. hafi
dreymt um að byggja kastala á
þeirri fjallabrekkunni þar sem
fjölskyldan snæddi þessar máltið-
ir sinar. Fimmtiu árum siöar lét
hann draum sinn rætast auk þess
sem hann stækkaði jörðina um
hálfa milljón ekra. Þegar hann
lézt árið 1951 minnkaði landar-
fjarlægð sáum við skinand’ sonunum. A honum sjást minnst
kastalann. Sá hópur sem þarna merki stöðu hans og erfðar. Hið
var saman kominn til að snæða óvenjulega uppeldi hafði mjög al-
dagverð endurspeglaði liferni, varleg áhrif á elzta soninn,
lifsviðhorf og tengsl þriðju og George Hearst. Hann var feitur
fjórðu kynslóðar Hearst-fjöl- maður og kvæntist sjö sinnum.
skyldunnar. Nú voru ekki lengur Hann lézt árið 1972. Þá átti hann
tjöld eða þjónustulið. Borðin voru eina dóttur, Phobe, og son,
úr áli og ýmsum nútimabúnaði George yngri, sem rekur blaðið
komið fyrir á flötinni. Bootsie var Los Angeles Herald-Examiner.
lifið og sálin i hópnum og skipu- Bæði eru þau af ihaldssamasta
lagði borðhaldið. Hún gætti þess meiði fjölskyldunnar.
lika að allir sætu á sinum stað Miðsonurinn, John Hearst var i
samkvæmt aldri og einkum þó bland þó nokkur glaumgosi og dó
mannvirðingu. 1958. Börn hans eru eyðsluseggir
— Nei, elskan, sagði hún við fjölskyldunnar. Ein dóttirin
mig þegar ég ætlaði að setjast hljópst að heiman með heilli
niður. Þetta er stóllinn hennar hljómsveit. Enn önnur dóttirin
Catherine. Þú átt að sitja kvæntist hundaveiðimanni, sem
þarna.... — sem reyndist vera við siðar var svo gripinn við dádýra-
enda borðsins. veiðar á San Simeon eigninni.
Þegar við vorum búin að borða, David Hearst er tviburabróðir
vildi Botsie umfram allt fara Randys og að nafninu til forstjóri
með hópinn og sýna búgarðinn, Hearstsamsteypunnar. En Patty
sem nú var verið að endurnýja i sagði mér, að hann hefði nær
samráði við hana. Þetta var engin afskipti af málefnum fjöl-
reisulegt og fagurt tveggja hæða skyldunnar eða fyrirtækisins og
hús og hátt undir loft. Gluggarnir neitaði með öllu að koma til San
voru háir og herbergin viðar- Simeon.
klædd. Eftir að W.R. dó hafði William Randolph Hearst yngri
búgarðurinn fallið i niðurniðslu. getur þvi setið einn að kastalan-
Þegar bannig stóð á að við vorum um ásamt Randy, sem er alþýð-
ein með Bootsie, fór Patty að legur maður og skersig allnokkuð
impra á þvi hversu vel gengi að úr þessu samansafni furðulegra
endurnýja húsið. einstaklinga.
Bootsie brosti og svaraði:-Já, Patty var ekki allt of hrifin af
við ætlum að koma þvi i samt lag þvi að vera af Hearstættinni og
til að geta tekið á móti tignargest- þetta var áberandi i skapgerð
um Þar með átti hún við þá vini hennar. önnur kynslóð Hearst-
sem svo oft komu i heimsókn og ættarinnar hneigðist til einhvers
W.R. yngri við San Simeon. Hún konar tilbeiðslu á gamla
átti ekki við „unga fólkið” i „foringjanum”. Þetta þoldi hún
fjölskyldunni. Patty brosti. — Þú ekki. Hún var eitt barnabarnanna
átti við gesti eins og mig? og var þvi átakanlega vör við
— Já, elskan, svaraði Bootsie hvað það táknaði að vera erfingi.
með iskaldri rödd. Það var i sjálfu sér enn verri kvöð
Randy er liklega bezt gerður af en að hlýða þeim boðum og bönn-
Patricia Hearst i San Simeon sumariö 1973.
eignin við San Simeon aftur ofan i
80000 ekrur eins og hún er nú.
Kastalinn og landareignin um-
hverfis hann var gefin State Park
árið 1957.
Við sátum á grasflötinni, og {