Tíminn - 02.11.1976, Blaðsíða 7

ÞriOjudagur 2. nóvember 1976.
TÍMINN
7
Þeir sem tóku þátt i umræöunum voru Jón Sigurösson, Guömundur G. Þórarinsson, Sighvatur
Björgvinsson og Vilmundur Gylfason. Fundarstjóri var Magnús Bjarnfreösson en honum tii aö-
stoöar Pétur Orri Jónsson. Tlmamynd: G.E.
RÉTTARRÍKI
GRÓUSÖGUR
— d 5. hundrað manns hlýddu á umræður um
þessi mál á almennum fundi FUF í Reykjavík
Talsvert á fimmta hundraö
manns var samankominn á
fundi Félags ungra framsókn-
armanna i Reykjavik, sem
haldinn var aö Hótel Sögu,
sunnudaginn 31. október.
Fundurinn tókst meö ágætum
og allt fyrirkomulag hans var til
fyrirmyndar, en fundarefniÖ
var „Réttarriki — Bróusögur”.
Þeir sem þátt tóku I umræöun-
um voru Guömundur G. Þór-
arinsson, Jón Sigurösson, Sig-
hvatur Björgvinsson og Vil-
mundur Gylfason. Ennfremur
áttu fundargestir úti f sal þess
kost, aö koma á framfæri skrif-
iegum fyrirspurnum til frum-
mælendanna.
Fyrst héldu frummælendurn-
ir átta minútna langar ræöur
hver, en sföan tók hver umferö-
in viö af annarri, sú fyrsta 3
minúturen hinar fjórar mlnútur,
nema hvaö lokaræöurnar voru
nokkru lengri. Spurningunum
utan úr sal var skotiö inn i milli
umferöa og svaraö jafnharöan i
næstu umferö.
í upphafi voru umræöurnar
málefnalegar, en er lföa tók á
fundinn fóru sumar ræöurnar
meir og meir aö bera keim af
stjórnmálakarpi og lýöskrumi.
Hamraö var sifellt á sömu hlut-
unum, þrátt fyrir þaö, aö þeim
heföi augljóslega verið hnekkt
með nákvæmlega röktum staö-
reyndum, og var þaö einkum
Vilmundur Gylfason, sem bar
við þessari aöferö. Hamraöi
hann f sifellu á svokölluöu
Klúbbmáli og Listasafnsmáli og
bar ekki viö aö taka rökum og
staöreyndum Guömundar G.
Þórarinssonar.
Vilmundur lýsti þvi m.a. yfir,
aö hér á landi væru ráðherrar
lögbrjótar, en svo væri hins veg-
ar ekki f öðrum löndum. Hann
varpaöi fram þeirri spurningu,
hvort nokkur væri i vafa um
það, aö ef fjársvikarar væru
staddir I salnum, þá styddu þeir
andmælendur sina en ekki hann
og Sighvat Björgvinsson. Yfir-
leitt var málflutningur hans
nokkuö siagoröakenndur og
yfirborðskenndur og talsvert
hávaöasamur og er þá vægt til
orða tekið.
Tæplega hefur Vilmundur afl-
að sér margra fylgismanna á
þessum fundi. Til þess voru
EF-in allt of mörg og stór og
slagorðastaglið og upphrópan-
irnar meira áberandi en þegar
hann ritar greinar sinar I siö-
degisblööin.
Jón Sigurðsson ræddi nokkuö
um hina „nýju og óháðu blaöa-
mennsku”. Nefndi hann nokkuð
þaö sem góð fréttamennska
þyrfti til aö bera og sagöi aö þaö
væri ofsagt aö „hin nýja og
óháöa” stæöist þau próf. Sagöi
Jón þessi skrif einkennast mest
af upphlaupsmennsku, ná-
kvæmni væri engin, rökvisi væri
engin, engri sanngirni væri fyrir
aö fara og réttarfarshugmynd-
um væri snúiö viö.
Rakti hann sföan fréttir og
fyrirsagnir greina þeirra
sem Vilmundur hefur
skrifaö, og vakti sú upptaln-
ing almenna kátfnu fundar-
gesta. Likti Jón þessum aöferö-
um við áróöursaöferöir Göbbels
og taldi aö pólitisku markmiöin
meö skrifunum leyndu sér ekki.
Sagöi Jón þessi skrif vera ein-
hverja óheyrilegustu óhróðurs-
herferö, sem hér á landi heföi
fariö fram, og væri þá mikiö
sagt.
Jón Sigurösson lagöi mjög
rika áherzlu á þaö, aö meira
væri um vert aö vanda meðferö
dómsmála en hraöa þeim. Ekki
taldi hann skrif Vilmundar til
komin vegna illvilja, heldur
vegna óhemjuskapar og óþolin-
mæöi. Þau leiddu hins vegar til
gróusagna og réttarfars götunn-
ar, þar sem hvert mannorðs-
morðiö á fætur ööru væri fram-
iö.
Guömundur rakti i einni af
sinum ræöum þann skerf sem
Framsóknarflokkurinn, meö
Ólaf Jóhannesson i broddi fylk-
ingar, heföi lagt til dómsmál-
anna i landinu, en mikill hluti
ræöutima hans fór siöan i aö
telja upp staöreyndir til glöggv-
unarfyrirVilmund,en það haföi
ekki árangur sem erfiöi.
Sighvatur Björgvinsson taldi,
aö hér væri ekki réttarriki og aö
allir væru ekki jafnir fyrir lög-
unum og lögin ekki jöfn fyrir
alla. Hann sagöi aö opið og vak-
andi almenningsálit væri eina
vörnin gegn vaxandi spillingu i
þjóöfélaginu og væri þessi
fundur spor i rétta átt hvað þaö
snerti. Hann gat þess hins vegar
ekki, aö almenningsálitiö er tor-
velt aö kanna, en auövelt aö
móta, og aöferöir Vilmundar
Gylfasonar eru sizt til þess
fallnar aö gefa almenningi rétta
mynd af hlutunum.
Segja má aö fundurinn hafi
veriö nokkuö gagnlegur fyrir
ýmissa hluta sakir. M.a.
leiðbeindi Vilmundur einum
fyrirspyrjanda með þaö, hvaöa
leið væri sú rétta til aö fá úr þvi
skoriö, hvort um spillingu og
svik væriaöræöa I þjóöfélaginu.
Væri þaö aö leita til Sakadóms.
Aö visu var spurt um fjármál
Alþýöuflokksins I þessu tilfelli,-
en Vilmundur vill liklega láta
jafnt yfir alla ganga, svo að bú-
ast má viö, aö hann muni i
framtiöinni sjálfúr fara þessa
leið, sem hann viröist nýbúinn
aö uppgötva og ekki hafa þekkt
til áöur.
—hs—
Séöyfirhluta fundargesta, sem voru á fimmta hundraötalsins.
Enskukennarar
— Bóksalar
Eftirtaldar Longmans og Oxford ensku-
kennslubækur eru fyrirliggjandi m.a.:
Kernel Lessons Inter-
mediate
Kernel Lessons PIus
Target 1
Target 2
Target 3
First Things First,
standard
First Things First Part
1
First Things First Part
2
Practice and
Progress, standard
Practice and Progress
Part 1
Practice and Progress
Part 2
Developing Skills
Fluency in English
Mainline Progress A
Mainiine Skills A
Question and Answer
Progressive Picture
Composition
Living English
Structure
for Schools
The Search
Advanced Learner’s
Dictionary
Oxford Progressive
Colour Dictionary
Oxford Progressive
Engiish
Alternative Course
Book A
Bókaverslun Snæbjarnar
Hafnarstræti 4. Sfmar 14281 og 13133.