Tíminn - 10.11.1976, Síða 3
Miðvikudagur 10. nóvember 1976
TÍMINN
3
Vinnureglur ráðuneytis
koma harðast niður á ör-
yrkjum og gamalmennum
w
— segir Ultur Markússon, formaður Frama
HV-Reykjavik. — Þær vinnuregl-
ur, sem f jármálaráöuneytið
notar, þegar ákveöiö er . hvaöa
lcigubifreiöastjórar fá niöur-
fellda tolla af bifreiöum þeim,
sem þeir kaupa, eru nánast
furöulegar og koma harðast niöur
á þeim, sem búa viö örorku eöa
skerta starfsgetu af öörum orsök-
um, sagöi Úlfur Markússon, for-
maöur Frama, félags sjálfs-
eignarbifreiöastjóra, i viötali viö
Timann i gær.
hefur farið hjá honum, fer niöur
fyrir markiö. Það sem er þó al-
varlegra er, aö þeir, sem eru
orðnir aldraðir, eöa búa viö ör-
orku og hafa verið frá vinnu einn
eða tvo mánuöi, fara niöur fyrir
markiö og fá ekki nýja bila.
Ég veit ekki til þess, aö aðrar
stéttir, sem búa við einhver tolla-
friðindi, þurfi á þennan hátt aö
sanna tekjur sinar, eöa tækja-
notkun. Trésmiðir fá sinar vélar
til dæmis á 7% tollum, auk þess
sem helmingur söluskatts er
endurgreiddur þeim, án þess aö
þeir þurfi aö sýna fram á eitt eða
annað.
•Ég vil taka þaö fram, sagðiúlf-
ur aö lokum, — að þegar mál af
þessu tagi hafa komið upp undan-
fariö og viö höfum getað sýnt
fram á, að viðkomandi bifreiöa-
stjóri hafi, vegna veikinda, ekki
getaö náð tekjumarkinu, þá hefur
ráðuneytið gefið undanþágur og
afgreitt bifreiöar þeirra. Þaö
hefur hins vegar tekiö svo langan
tima, að þeir hafa fyrir bragöiö
verið atvinnulausir vikum sam-
an, meöan i þófihefur staðiö út af
þessu.
Ég vona bara, aö fljótlega veröi
eitthvaö raunhæft gert i málum
okkar, þvi svona getur þetta ekki
gengið. Það er skiljanlegt og rétt,
aö ráðuneytið vilji fylgjast með
þvi, aö bifreiðarnar séu i raun og
veru I leiguakstri, en hitt er ó-
skiljanlegt, aö við séum teknir út
úr á þennan hátt og þannig, aö
verst kemur niður á þeim úr okk-
ar hópi sem sizt skyldi.
— Fyrir um það bil ári setti
ráöuneytið allt i einu ný ákvæöi
inn i þessar vinnureglur, sagöi
Úlfur ennfremur, þannig að nú
veröur kaupandi bifreiðar að
sýna afrit af skattskýrslum und-
anfarinna þriggja ára til þess að
sanna, aö hann hafi nýtt fyrri bif-
reið sina i ieiguakstri og hafi ekki
starfað við annað, auk þess sem
maðurinn veröur hafa haft árið á
undan, ákvarðaðar lágmarks-
tekjur, ef niðurfelling á að fást
samþykkt.
Samkvæmt þessu þarf leigubif-
reiöastjóri að hafa haft 720 þús-
und króna nettótekjur siöastliöið
ár, til þess að geta fengið bif reið á
þessu ári. Þetta þýðir i fyrsta
lagi, að bifreiðastjóri, sem þurft
hefur að láta gera mikið við bif-
reið á siðasta ári, til dæmis ef vél
..........
Þeir eru glaðir á góöri stund,
þótt nú sé annað uppi á ten-
ingnum. Þessa mynd tók
Gunnar, þegar Magnús Jó-
hannesson gaf Landvernd og
Arnessýslu jöröina Alviöru. A
myndinni eru Hákon Guö-
mundsson, Magnús og Páll
HallgrimsSon, sýslumaöur.
i ||,
Alviðra í Árnessýslu:
Leigusalar hafa ekki
staðið við orð sín
segir Helgi Þórarinsson, bóndi og óbúandi í Alviðru
gébéRvik. — Abúendur á jörðinni
Alviöru i Arnessýslu, hjónin Helgi
Þórarinsson og Þorbjörg Gisla-
dóttir, hafa ákveöiö aö fara i mái
viö leigusalana, Landvernd og
Arnessýslu, þar sem þau telja, aö
ábúöarsamningar hafi gróflega
verið brotnir á þeim. Abúendum
hefur verið sagt upp ábúö á jörö-
inni frá 1. júni 1977. Timinn ræddi
nýlega við þau Helga og Þor-
björgu.
— Magnús Jóhannesson gaf
Landvernd og Arnessýslu jörðina
Alviðru með nokkrum skilyröum,
þ.á.m. aö jörðin yrði i ábúð, og aö
þar yrði ekkert jarðrask, sagði
Helgi. — Við vorum fyrstu ábú-
endurnir, en að Alviðru fluttumst
við i ágúst 1974. Þrátt fyrir itrek-
aðar tilraunir höfum við aldrei
fengið neinn skriflegan samning,
en i þeim munnlega samningi,
sem gerður var, var þaö sam-
þykkt af hendi leigusala, að ég
skyldi hafa kr. 50 þúsund i kaup á
mánuði þangaö til við hefðum
þann bústofn, sem við gætum lif-
að af. Þá áttum við að fá fria
kyndingu ibúðarhússins og svo á-
burð á túnin, eins og við teldum
okkur þurfa, en sem kunnugt er
fær Landvernd úthlutað áburði
frá rikinu á ári hverju, sagði
Helgi. — Afnot af véium jarðar-
innar fengum við einnig.
— öll húsin voru i mjög slæmu
ásigkomulagi, sérstaklega ibúð-
arhúsið, en héraðslæknirinn hefur
nú dæmt það óibúðarhæft, og höf-
um viö búið i öndverðarnesi und-
anfarnar vikur, ásamt dætrum
okkar. Aðurnefnt kaup hafði ég
aðeins stuttan tima, og i septem-
ber 1975 var lokaö fyrir oliuút-
tektina, svo við höfum sjálf borg-
að kyndingu hússins siðan. Þetta
eru aðeins fá dæmi af þeim, sem
Helgi sagði af brotum á þeim
munnlega samningi, sem gerður
var.
Nýlega mætti sýslumaður og
hreppstjóri með lögregluþjón sér
til aðstoðar að Alviðru til að gera
lýsingargerð á jörðinni. Annar
lýsingarmaðurinn mætti þó ekki,
þannig að þau hjónin telja þessa
gerð ólögmæta. Meðan Helgi og
Þorbjörg voru að ræða við sýslu-
manninn, kom þar að vörubill og
var þeim tilkynnnt, aö nú myndu
allar vélar jarðarinnar vera tekn-
ar. Hafa þau þvi engin tæki til aö
ljúka haustverkum. Sýslumaður
kvaðstekki þurfa skriflega heim-
ild til þess, þegar Helgi bað um
hana, né heldur fógetaheimild.
— 16. gr. ábúðarlaganna seg-
ir, að hafi láðst að gera ábúðar-
samning, þá gildir það sem lifs-
tiðarábúð, sagði Helgi, — við vilj-
um þvi ekki sitja aðgerðarlaus,
þegar svona er brotið á okkur, en
munum krefjast réttar okkar.
Að lokum skal þess getið, að
Magnús Jóhannesson, sem gaf
Landvernd og Arnessýolu jörðina
Alviðru, hefur nú fariö fram á að
gjafabréfinu verði riftað. Telur
hann að viðtakendur jarðarinnar
hafi ekki staðið við þau skilyrði og
loforð sem þeir gáfu, þegar þeir
veittu gjöfinni viðtöku, en viðtak-
endur hafa mótmælt þvi.
HREYFILL í
MOSFELLSSVEIT
LEIGUBÍLASTÖÐIN Hreyfill
liefur sett upp leigubilastaur i
Mosfellssveit, við Þverholt, og er
hann fyrsta ieigubilastöðin i Mos-.
fellssveitinni.
4.492 atvinnu-
leysisdagar
voru í október
FJ-Ueykjavfk. Atvinnulcysisdagar i október sl. uröu 4.492, en í
sama tnánuöi siöasta árs voru þeir 4.242 talslns.
A atvinnuleysisskrá i októberlok voru nú 304, en 174 voru á
skrá sarna dag I fyrra.
1 Reykjavik uröu atvinnuleysisdagar I mánuöinum 928, á
Húsavik 847 og á Seyöisfiröi 389. A Bíldudal uröu atvinnulevsis-
dagarnir 366, á Vopnafiröi 353 og á Eyrarbakka 226.
á víðavangi
Sundlaug við
Grensasdeild
Töiuveröar umræöur hafa
oröið um þingsályktunar-
tillögu, sem þeir Magnús
Kjartansson, Einar Agústs-
son, Jóhann llafstein og
Eggert G. Þorsteinsson fiuttu
nýlega um fjárveitingu til
byggingar sundlaugar viö
Grensásdeild Borgar-
spítalans. M.a. ritaöi Sigur-
laug Bjarnadóttir alþra. grein
um þetta mál I Mbl. i gær.
Hér er þörfu máli hreyft, en
á það heíur veriö bent, aö
vlðar vanti saras konar aö-
stööu, og hefur f þvi sambandi
veriö bent á endurhæfingar-
deild Landspitalans, þar sem
gert var ráö fyrir sundlaug
fyrir alllöngu, en ekkert oröiö
úr framkvæmdum.
Báðum stöðum
verður að sinna
Af þessum ástæöum hafa
umræöur um niáliö snúizt upp
i hálfgcrt pex um þaö, hvort
réttara væri aö byggja sund-
iaug viö Grensásdeildina
frekar en viö Landspitatann.
Hins vegar hefur minna boriö
á þvi sjónarmiði, aö nauösyn-
iegt væri aö byggja sund-
iaugar á báöum stöðunum og
hraöa þeim verkefnum eftir
föngum. Sannleikurinn er sá,
aö vart er hægt aö tala um
endu rh æf inga rd eildir án
sundiauga. ÞaÖ er viöurkennt
af öllum sérfræöingum, aö
sund sé einhver gagniegasta
aöferö tll endurhæfingar, sem
hugsast getur, ef á annað borð
er hægt aö koma þvi viö.
Af þeim ástæöum er fárán-
legt aö tala um sundlaug
annað hvort viö Grensásdeild-
ina eöa Landspitalann. Sund-
laugar þurfa aö vera á báöum
stööunum og alls staöar, þar
scm endurhæfingarstarfsemi
fer fram.
Tillaga
Framsóknarmanna
1 þessu sambandi er rétt aö
rifja upp, aö fyrir nokkrum
árum fluttu borgarfulltrúar
Framsóknarfiokksins tiliögu i
borgarstjórn þess efnis, að
könnun færi fram á þvi, hvort
ekki væri hægt aö tcngja
starfsemi endurhæfingar-
deildar Borgarspitalans, sem
rekin er I Heilsuverndarstöö-
inni viö Barónsstlg, viö Sund-
höliina, sem er á næstu lóö.
Var I þvl sambandi varpaö
fram þeirri hugmynd, hvort
ekki mætti reisa útisundlaug
sunnan megin viö Sundhöllina
og koma upp leirbööum I
kjallara Sundhallurinnar.
Meö þessari töllögu var ekki
veriö aö leggja til, aö Sund-
höllin hætti að veita hinum al-
menna borgara þá þjónustu,
sem veitt er I dag, heldur var
veriö aö benda á, aö þar sem
þessar tvær stofnanir væru
nánast á sömu lóöinni, kæmi
vel til álita aö reyna aö nýta
Sundhöliina á einhvern hátt
einnig fyrir endurhæfingar-
deildina I Heilsuverndarstöö-
inni.
Þessari tillögu vlsaöi meiri-
hiuti borgarstjórnar til
athugunar i „kerfinu’* og þar
hefur hana dagað uppi. Rétti-
lcga var bent á, aö endurhæf-
ingardeildin I Heilsuverndar-
stööinni væri meira I ætt við
ianglegudeild, en það er auö-
vitaö ekkert annaö en skipu-
lagsatriöi aö færa starfsemi
milii húsa I þvi skyni, aö hús-
næöi nvtist sem bezt. -a.þ.