Tíminn - 01.06.1977, Blaðsíða 8
iii'iiiti'y
Miðvikudagur 1. júni 1977.
Jóhann Briem
Blár hestur, heitir hún þessi, og máluð áriö 1957.
Lömb i haga.
A listaskólanum heitir þessi skemmtilega mynd, sem er hin
elzta á sýningunni.
Kindur i haga.
b n
Jóhann Briem, listmálari.
CK
Sýning í
Listasafni
N€ stendur yfir i Listasafni ís-
lands sýning á málverkum eftir
Jóhann Briem, listmálara.
Safnið telur þetta að visu vera
yfirlitssýningu á verkum Jó-
hanns, en ekki eru þó sýndar
teikningar og bóklýsingar, sem
þó verða að teljast merkur þátt-
ur i lifsverki þessa ágæta lista-
manns.
Jóhann Briem er fæddur árið
1907 að Stóra-Núpi i Arnessýslu
og verður þvi sjötugur á þessu
ári.
Hann stundaði myndlistar-
nám árið 1922 hjá Jóni Þorleifs-
syni, og á árunum 1927-1929 hjá
Eyjólfi Eyfells, en stúdentsprófi
lauk hann árið 1927 frá Mennta-
skólanum í Reykjavik.
Svo haldið sé áfram að rekja
námsferil Jóhanns Briem, þá
sigldi hann til Þýzkalands og
stundaði nám við Akademie
Simonsson Castelli i Dresden,
undir handleiðslu Woldemar
Winkler og á árunum 1931-1934
nam hann við Staatliche Kunst-
akademie i Dresden og voru
kennarar hans þar Max Feld-
bauer og Ferdinand Dorsch.
JóhannBriem héltsina fyrstu
einkasýningu i Reykjavik árið
1934 og hefur siðan haldið fjölda
einkasýninga og hann hefur tek-
ið þátt i samsýningum, bæði hér
heima og erlendis.
Þá er það ótalið að hann hélt
myndlistarskóla i Reykjavik á-
samt Finni Jónssyni á árunum
1934-1940. Hafði skóli þessi
mikið að segja fyrir islenzka
myndlist, að þvi talið er.
A sýningu Jóhanns Briem eru
125 oliumálverk. Þau elztu mál-
uð i byrjun fjórða áratugsins,
eða 1932, en þau yngstu eru frá
þessu ári.
Við upphengingu myndanna
er talsvert að athuga. M.a. er
fylgt þeirri hvimleiðu stefnu
listasafnsins að hafa einungis
gamlar myndir i inngangi, til
þess að hafa nú allt sem drunga-
legast.
Þetta á m.a. verulegan þátt i
þvi að menn sniðganga sali
þessa safns, allt virðist svo
gleðisnautt.
Sýningin naumast
yfirlitssýning
Þótthentugt sé frá vissu sjón-
armiði að hengja upp myndir i
aldursröð, þá eru aðrir hlutir
ekki siður mikilvægir, sem sé
heildarsvipur. Það er ljóst að
ekki er fylgt þeirri veniu yfir-
litssýninga þarna, að stilla upp
sýnum sem rekja feril málar-
ans, heldur sýna sem flestar
myndir frá þvi skeiði er málar-
inn hefur markað sér sina eigin
stefnu, bæði i formi og lit.
Sem dæmi um þetta er að Jó-
hann Briem málaði fyrstu árin
mikið af landslagsmyndum.
Hann málaði á Þingvöllum og i
Þjórsárdal og viðar. Hann mál-
aði þá m.a. með vatnsiitum.
A fyrstu sýningum sinum
sýndi hann bæði vatnsliti og
teikningar, uppdrætti af fólki.
Ekkert af þessu fær að fljóta
með. Yfirlitssýningin telst þvi
varla söguleg, a.m.k. ekki i hin-
um venjulega skilningi.
Ýmsirteljaað sköpum skipti i
list Jóhanns Briem i byrjun
fjórða áratugsins. Þá hættir
hann að mála svokallaðar
landslagsmyndir. Myndir hans
fá dýpra inntak. Þótt landslag
sé i myndunum, hafa þær nú
breytzt i kompositionir. Menn
og skepnur skipa öndvegi,
stundum bátur, staur eða vagn.
Myndir þessar eru yfirleitt
mjög heillandi i lit, og fáir mál-
arar hafa notað liti af meiri
dirfsku en einmitt Jóhann
Briem.