Fréttablaðið - 11.03.2006, Síða 88
SÍMANÚMER FRÉTTABLAÐSINS: 550 5000, fax: 550 5099 Ritstjórn: 550 5005, fax: 550 5006, ritstjorn@frettabladid.is
DREIFING: dreifing@posthusid.is Auglýsingadeild: auglysingar@frettabladid.is Veffang: visir.is
VIÐ SEGJUM FRÉTTIR SMÁAUGLÝSINGASÍMINN ER 550 5000
60 02 .V .B
s
met sy S
AEKI
re tn I
©
290,-
290,-
PRALIN vínglas 30 sl
SEPTIM loftljós Ø37 sm 1.990,-
ANNONS pottasett 3 stk. 1.490,-
CHARMmæliskeiðar 95,-
BEKVÄM trappa, birki
45x39x48 sm 1.490,-
HAKE hnífablokk
með 4 hnífum 390,-
PLASTIS
ísmolabakki
DRÄLLA
skurðarbretti 37x29 sm
CHARM
spaghettiskeiðar 2 stk. 150,-
REDA
matarílát 5 stk. 290,-
TREVLIG
kökustandur Ø31 sm 990,-
IRIS diskaþurrkur
4 stk. 50x70 sm 350,-
Laugardaga kl. 10:00 - 18:00 | Sunnudaga kl. 12:00 - 18:00 | Mánudaga - föstudaga kl. 10:00 - 20:00 | www.IKEA.is
Barnamáltíð
kjúklinganaggar,
franskar og safi
Bjart og ferskt!
Tilefni til breytinga
Dagana 9. mars - 22. apríl
95,-
190,-
Einn léttur
ÍSKALDUR!
����������
���������
���������������
Alveg væri það týpískt ef það reyndist rétt að íslenska banka-
kerfið væri reist á brauðfótum og
að öll útrásin væri fjármögnuð á
yfirdrætti. Þar með yrði það skjal-
fest að Íslendingar sjái í raun
engan mun á því að kaupa plasma-
sjónvarp og að kaupa verslana-
keðjur. Yfirdráttur hefur nefnilega
alltaf fallið vel inn í þetta-reddast-
eðlið sem er svo ríkt í þjóðinni.
Landnámsmennirnir voru örugg-
lega að flýja einhvers konar yfir-
drátt þegar þeir sigldu frá Noregi
undan Haraldi hárfagra á sínum
tíma. Kannski voru skipin þeirra
fjármögnuð á raðgreiðslum.
UMRÆDD lán ku falla á bank-
ana árið 2008 og upphæðin hljóm-
ar eitthvað svo há að manni dettur
helst í hug að fyrir svona fé gæti
maður hæglega keypt tunglið.
(Sem er reyndar spurning fyrir þá
útrásarmenn: Hver á tunglið?) En
það sem gerir þessar fréttir um
óhóflega skuldasöfnun svo grát-
broslegar er það að margir voru
virkilega farnir að trúa því að upp-
gangurinn væri reistur á ein-
hverju öðru en bara lánum, eins
og vanalega, og að nú væru runnir
upp þeir tímar á Íslandi að Íslend-
ingar gætu virkilega valsað um og
keypt hluti fyrir fé sem þeir ættu
sjálfir í einhverjum skilningi.
EN hvaðan hefði það svosem átt
að koma? Af himnum? Auðvitað
hlaut þetta að vera svona. Í þess-
ari stöðu gildir þó ekki að missa
móðinn og brotna saman. Það sem
skýrslur hinna erlendu fjármála-
stofnana segja okkur öðru fremur
er að Íslendingar eru jú bara alltaf
Íslendingar. Það hefur alltaf hent-
að okkur ágætlega að skuldsetja
okkur fyrst og vinna svo eins og
berserkir í nokkur ár til þess að
vinna okkur upp úr súpunni. Við
viljum lifa á brúninni, þótt það sé
kannski ekki endilega æskilegt út
frá ýmsum skynsemissjónarmið-
um. Við mættum spara meira.
EF við ætlum hins vegar að hafa
þetta svona, þá er lykilatriði að
eyða þessu lánsfé ekki í vitleysu.
Hin raunverulega prófraun bank-
anna mun auðvitað snúast um það
á endanum hvort eitthvað fútt hafi
verið í þessum fjárfestingum
öllum. Og margt bendir til að þær
séu í öllu falli betri en mannsins
sem einu sinni flutti inn þúsund
hvít gervijólatré í júní og ætlaði
að selja.
ÞANNIG að þetta er ekki alslæmt.
Það væri nú líka laglegt ef allt færi
á hausinn. Og svo myndi kannski
fuglaflensan koma á sama tíma. Þá
yrðum við aftur bæði fárveik og
peningalaus, en það er blanda sem
Íslendingar máttu búa við í ríflega
sjö aldir. Sú reynsla gæti þá komið
að gagni. Við kunnum að liggja í
bælinu í marga mánuði í sömu
nærfötunum og að stytta okkur
stundir með rímnakveðskap. Það
er reyndar huggun í þeirri allra
svörtustu framtíðarsýn að gárung-
ar segja að fuglaflensan muni að
öllum líkindum einungis herja á
monthana, vindhana, hermikrákur,
furðufugla, spéfugla og grallara-
spóa. Gæsa- og steggjapartí gætu
líka orðið mjög illa úti. Og allir
þessir gaukar í skuldafeninu mega
sem sagt líka vara sig. En þorsk-
hausar sleppa.
Skuldafen