Tíminn - 16.08.1977, Blaðsíða 15

Þriöjudagur 16. ágúst 1977
15
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Veöurfregnir og fréttir.
Tilkynningar. Viö vinnuna:
Tónleikar.
14.30 Miödegissagan: „Föndr-
ararnir” eftir Leif Panduro
Örn Ólafsson les þýöingu
sína (7).
15.00 Miödegistónleikar.
Bournemouth Sinfóniu-
hljómsveitin leikur hljóm-
sveitarverkiö „Fyrsti gauk-
ur vorsins” eftir Frederick
Delius: Sir Charles Groves
stjórnar. Nedda Casei syng-
ur „Shéhérazade”, flokk
ljoöasöngva eftir Maurice
Ravel. Kammersveitin i
Prag leikur meö: Martin
Turnovský stjórnar. Fíl-
harmóniusveitin i Osló leik-
ur Sinfóniu nr. 11 D-dúr op. 4
eftir Johan Svendsen,
Miltiades Caridis stjórnar.
16.00 Fréttir. Tilkynningar
(16.15 Veöurfregnir).
16.20 Popp
17.30 Sagan „Ullabella” eftir
Mariku Stiernstedt. Þýö-
andinn Steinunn Bjarman,
les (16).
18.00 Tónleikar. Tilkynningar.
18.45 Veöurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 fréttir. Fréttaauki. Til-
kynningar.
19.35 Þegar steinarnir tala
Þórarinn Þórarinsson fyrr-
/ um skólastjóri flytur fyrra
erindi sitt um járngerö á
liönum öldum.
20.00 Lög unga fólksins. Asta
R. Jóhannesdóttir kynnir.
21.00 tþróttir. Hermann
Gunnarsson sér um þáttinn.
21.15 Aaron Rosand og
Sinfóniuhijómsveit útvarps-
ins i Lúxemborg ieika
Fiölukonsertifis-mollop. 23
eftir Heinrich Wilhelm
Ernst og „Chant d’hiver”,
„Vetrarljóö” eftir Eugéne
Ýsaye.
21.45 Reykjavikurleikar i
frjálsum iþróttum Hermann
Gunnarsson lýsir.
22.00 Fréttir
22.15 Veöurfregnir Kvöldsag-
an: „Sagan af San Michele”
eftir Axel Munthe Haraldur
Sigurösson og Karl Isfeld
þýddu. Þ'órarinn Guönason
les (29).
22.40 HarmonikulögJoe Basile
og félagar leika.
23.00 A hljóöbergi Berattelsen
om Sam — Sagan um Sám
og HrafnkelFreysgoöa eftir
Per Olof Sundman. Sigrún
H. Hallbeck les. Siöari hluti.
23.35 Fréttir. Dagskrárlok.
sjónvarp
Þriðjudagur
16. ágúst
20.00 Fréttir og veöur.
20.25 Auglýsingar og dagskrá.
20.30 Ellery Queen. Banda-
riskur sakamálamynda-
flokkur. Slæöur Veróniku.
Þýöandi Ingi Karl Jóhann-
esson.
21.20 Leitin aö upptökum Nii-
ar Leikin bresk heimilda-
mynd. 3. þáttur. Huidulind-
ir. Efni annars þáttar:
Burton og Speke leggja af
stað frá Zanzibar inn i
myrkviði Afriku. Þeir lenda
f hvers kyns mannraunum:
m.a. gera burðarmennirnir
uppreisn og strjúka. Burton
veikist, og Speke heldur
einn i norður og finnur
Viktoríuvatn. Þeir snúa aft-
ur, Burton dvelst I Aden um
stund, en Speke heldur til
Lundúna. Hann heldur þvi
fram aö NIl renni úr Viktór-
iuvatni. Viö komuna til
Englands sér Burton aö
hann hefur veriö svikinn.
Þýðandi Dóra Hafsteins-
dóttir.
22.15 Sjónhending. Erlendar
myndir og málefni.Umsjón-
armaður Sonja Diego.
22.35 Dagskrárlok.
framhaldssagan framhaldssagan framhaldssagan framhaldssagan
LÍKI OFAUKIÐ
eftir Louis Merlyn
myndir. Nat. Hann gekk á eftir Silone upp í íbúðina.
Þegar þeir komu inn í dagstofuna, sagði hann. — Hiller
er einhvern veginn þvældur i þetta, Nat. Ég mundi ekki
treysta honum allt of vel.
— Ég treysti honum alls ekkert, sagði Silone. — En
hann fékk ekki nema svolítil umboðslaun fyrir þessa
verzlun.
Það hafði Whiting líka talið, hugsaði AAilan. Hann gekk
með Silone yfir að stórum skáp. Nat dró fram neðstu
skúffuna og AAilan horfði niður á myndirnar. Þær voru
tíu og lýsingin kom heim við það, sem Hiller hafði sagt. í
augum AAilan virtust þær ævagamlar. Hann sneri sér
undan. — AAér þykir það leitt, en ég get ekki séð neina
ánægju í þeim.
— Það get ég, sagði Silone. — Þó þær séu ekki ekta, eru
þær mjög fallegar.
— Fritz gerði þær, sagði AAilan kæruleysislega.
Silone var að loka skúff unni. Hann sneri sér afar hægt
við og leit á AAilan. — Fritz? Andartaki siðar brosti hann
dauf lega. — Það veitir mér enn eina ástæðu — á undar-
legan hátt þó.
Þeir sneru þeg jandi til skrifstof unnar. Þegar þeir voru
setztir sagði AAilan: — AAig langar að vita um þetta með
Neilson.
— Það var Hiller, sem visaði mér á það, útskýrði
Silone. — Og það er dálítið annað, sem ég botna heldur
ekki í. Hann virðist ekki hafa átt að fá neitt í aðra hönd.
Hann vinnur fyrir meira kaupi hjá Kane en mér. Hann
sagði, að Kane stæði að baki Neilson og ætlaði að gabba
mig. Það höfðu þegar gengið margar sögur.
— Hvers vegna léztu ekki til skarar skríða gegn
Emile?
— Ég hafði þá í löngu bandi, svaraði Silone. — Ég vildi
að þeir sykkju svo djúpt, að þeir gætu ekki komizt sjálf ir
upp úr. Ef Kane hef ði kvartað, hef ði ég gert eitthvað.
— AAenn Kanes hafa byssur, sagði AAilan.
— Ég er harðari en hann, AAilan.
— Kannski, sagði AAilan áhugalaust. — Svo þegar Neil-
son neitaði að hætta við, stakkstu upp á því við Fran, að
hún hræddi hann með byssunni?
— Hvaðan hef urðu heyrt það? spurði Silone hvasst. —
Hefur Fran sagt þér svona nokkuð, Rick?
— Nei, ég er að hagnýta mér skoðanir löggunnar.
— Þú þekkir mig betur en það, sagði Silone. — Ég
mundi ekki gera Fran slíkt og það veiztu líka. Og leigja
svo þar að auki mann eins og þig til að kanna málið.
AAilan þagði. Loks sagði hann: — Kom Fritz með
uppástungu til þín eftir að Neilson fékk tryggingaféð
fyrir myndirnar?
Silone varð undrandi á svipinn, næstum of undrandi. —
Fritz kom aldrei til mín með neitt. Hvers vegna skyldi
hann hafa gert það?
— Hann fór til Whitings, sagði AAilan. — Hann fann lykt
af einhverju og sá tækifæri til að græða peninga á þvi.
AAilan óskaði þess, að allir vildu hætta að Ijúga að honum.
— Prakkarinn, sagði Silone. — Ef um f járkúgun er að
ræða, var það hann, sem Fritz hefði átt að fara til. Hann
virti AAilan fyrir sér. — Hvaðertu að fara?
— Ég var bara að hugsa um, að þú hefðir vitað um
fölsku myndirnar alllengi, svaraði AAilan.
Silone þagði, en sló svo út höndunum. — Ef þú ert að
hugsa allt þetta, AAilan þá ættirðu að segja löggunni það.
— Ég er enn að leita að einhverjum öðrum, sagði AAil-
an. — Og ég vildi síður segja löggunni frá hugmyndum
minum. Ekki fyrr en það reynist nauðsynlegt. Ogle er
ekkert fífl — hann kemur fram á sjónarsviðið á sínum
tíma. En ég er ekki að leita að nýjum syndasel. Ef kenn-
ing mín er rétt, f inn ég rétta sökudólginn. Ef hún er röng,
veit ég, að ég hefði átt að halda mér að þeirri fyrri.
— Hún er sú, að það sé ég?
— Já, svaraði AAilan. — Að þú sért sökudólgurinn, Nat.
Polly Baird beið, þegar AAilan ók heim að húsi hennar.
Hún var klædd nýjum kvöldkjöl, dökkrauðum og háum í
hálsinn eins og állir hennar kjólar voru.
— Tókstu með þér vasaljós? spurði hann.
— Tvö, svaraði hún. Hún rétti honum annað, sem
komst hæglega fyrir í vasa.— Ég var að hugsa um að við
brytumst kannski inn á f leiri stöðum. Hún brosti til hans,
næstum barnslega. — Þetta er æsandi. AAilan. Hún sneri
sér í hring svo kjóllinn breiddist út. — Lízt þér vel á þenn-
an?
— Hann dugir, sagði AAilan kæruleysislega. — Komum
okkur af stað.
Hún tautaði eitthvað, en elti hann að bílnum. — Hvert.
förum við fyrst? spurði hún.
— Við förum að heimsækja Emile Elios, svaraði hann.
— AAig langar að vita, hvort hann er ennþá hræddur um
líf sitt,
— Hvað gerðirðu varðandi það sem ég benti þér á AAil-
an?
— Ég heimsótti Pug, svaraði hann. — Og kom þér í
klípu. Hann sagði henni f rá því. — Svo nú er um að ræða
að haf a hraðann á, annars göngum við í gildru.
— Ég skal styðja þig, sagði hún. — Láttu mig heyra
lýsinguna aftur.
AAilan lýsti herberginu og líkinu, eins og Fran hafði
gert. Hann var afar nákvæmur. — Ég vona að þú þurf ir
ekki á þessu að halda, sagði hann. — En það var rétt hjá
Whiting, löggan trúir ekki mínum orðum einum.
— En þeir trúa mér, sagði hún. — Ég er virt kaupsýslu-
kona.
AAilan leit á hana. — Þeir vilja gjarnan vita, hvað við
vorum að gera saman til klukkan f jögur að morgni.
— Ég skal segja þeim það, sagði hún. — Ég skammast
minekki fyrir tilfinningar minar til þín, AAilan.
Þetta hljómaði eins og ástarjátning. AAilan ók þögull og
velti f yrir sér, hvað það gæti staðið lengi og hvernig hann
ætti að hrista hana af sér, þegar þar aó kæmi.
Skipaverkfræðingur
og
vélatæknifræðingur
Siglingamálastofnun rikisins vill ráða til
starfa sem fyrst skipaverkfræðing og
skipa- eða vélatæknifræðing.
Umsóknir með upplýsingum um menntiin
og fyrri störf óskast sendar siglingamála-
stjóra, pósthólf 484, Reykjavik.
i-nn
I