Fréttablaðið - 12.06.2006, Síða 64

Fréttablaðið - 12.06.2006, Síða 64
 12. júní 2006 MÁNUDAGUR ������������������������������������������������� ���������������������������������������������������� �������������������������������������������������� �������������������������������������������������� ��������������������������������������������������� ��������������������� ������������ �������� ��� ��������������������� ������������������������������������������������������� ����������������������������������������������������������������������������� ������������� ���������������������� Hetjur hafsins fögnuðu sjómannadeginum í gær. Hef alltaf borið mikla virðingu fyrir mönnunum sem gera það að lifibrauði að kljást við Ægi og Kára, svo notuð séu skáldleg orð um hafið og vind- inn. Sjálfur hef ég varla migið í saltan sjó, er hálfgerður landkrabbi ef frá eru taldar nokkrar bunur með sómabát afa míns. Varð alltaf fáránlega sjóveikur og biðlaði til gamla mannsins um að hann hringdi á Landhelgisgæsluna þegar gusurnar stóðu út úr munninum, slík var sjálfsvorkunnin. Ég verð meira að segja sjóveikur í rólu. Akraborgin fór heldur aldrei vel í magann á mér og það eina sem ég sá jákvætt við hana voru veitingarn- ar og spilakassarnir. Vann reyndar einu sinni átta hundruð krónur og eyddi þeim í mat. Held að ég hafi síðan ælt matnum skömmu síðar og þar með var vinningurinn fokinn á haf út. Herjólfur tekur mig alltaf í bólinu og þær eru ekki ófáar mínút- urnar sem ég hef eytt fyrir framan sjónvarpið með æludallinn mér við hlið. Sjómennskan er ekkert grín og ég get ekki ímyndað mér hvers slags hörkutól standa í brúnni á miðju Atl- antshafinu eða í Smugunni og færa okkur auðinn úr hafinu. Einu sinni vann ég á höfninni í Hafnarfirði og starfið fólst í því að taka móti þess- um hetjum hafsins eftir langa túra. Stundum langaði mig til bugta mig og beygja og bjóða þá velkomna með lúðraþyt en slíkt var ekki að finna í starfslýsingunni. Mig dreymdi alltaf um að verða þetta heljarmenni sem sjómenn eru, með sigg á höndunum, stærðarinnar vöðva á upphand- leggnum, en er hálfgert borgarbarn sem líður best á þurru landi. Er með frekar fíngerða putta og bumbu af bjórdrykkju. Virðing mín fyrir þessu fólki er því ótakmörkuð. Sjómennsk- an er hulin einhverri rómantík, mennirnir sem áttu konur í hverri höfn og sigldu á haf út um miðjar nætur eftir fjörið í borginni. Ég fæ vafalítið aldrei að kynnast þessu lífi en læt mig þess í stað dreyma um pláss á stórum togara sem siglir um heimsins höf. ■ STUÐ MILLI STRÍÐA: Ælan og þorskurinn FREYR GÍGJA GUNNARSSON RIFJAR UPP GLÆSTAN SJÓMANNSFERIL. ��������� ������������������ ���������� ����������������������� �������� ��������������� ����������������������� ����������� ������������������� �������������������� ����������������� ������������������� ��������������� ��������������� �������������������� ��������������� ��������� ����� ��� ������ �������������������������� ������������������������� ������������������������ ����������������������� ����������������������������������� ���������������������������������� �������������������� �� ��������������� ������ ������ ������ ���� ��������� �� ���������������������������� �������������� ���������������� ������������ �������������������� ������� ��������� ������������������� ����������� ���� ������ ��� ��������������������� ����������������������� ��������������� ������������������� ��������� ����� ������� ������������ ������������� ������������ ������������ ��������������� ����������� �����

x

Fréttablaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.

Gongd: